Inmiddels is ze van de intensive care af dus dat is wel heel positief.
Maar wat jij zegt, is inderdaad waar Carys. Juist door dit soort dingen besef je weer hoe kwetsbaar een mens eigenlijk is.
Wat me vandaag verrast heeft, is hoeveel emoties het bij mezelf losmaakte.
Ik heb zelf 4 jaar geleden een ernstige longontsteking gehad. Mijn kinderen waren toen 6 maanden en net 3 jaar.
Het begon met verkoudheden die niet over wilden, toen een stevige griep die niet meer wegging en uiteindelijk na een aantal onderzoeken en foto's bleek het longontsteking te zijn.
Frappant was dat mijn vader exact hetzelfde had maar dan alles 2 weken later dan mij.
In eerste instantie reageerde ik niet goed op de medicijnen zodat bij de 1e controlefoto mijn longen er nog niet goed uitzagen, 2 weken later die van mijn vader ook niet.
Na de 2e medicijnkuur waren mijn longen wel goed. Veel grapjes gemaakt met mijn vader: Zo van Joh nog 2 weken dan ben je eraf
Helaas bleek na 2 weken dat de longen van mijn vader nog niet schoon waren, sterker nog: hij bleek longkanker te hebben.
Het heeft bij mij heel lang geduurd voor ik heb kunnen geloven en aanvaarden dat ik zelf geen longkanker had.
Mijn vader is inmiddels overleden, maar door een gebeurtenis als die vandaag merk ik hoe gevoelig dit allemaal nog ligt.
Maar goed, we blijven positief denken en ik hoop dan ook dat met mijn vriendin ook alles weer helemaal goed komt.
In ieder geval hartelijk bedankt voor jullie reacties. Dat zijn net de kleine steuntjes in de rug die je af en toe nodig hebt.
The best thing for the inside of a horse is the outside of a stable.
Jacob R. Ludlow,1897