Morgen zouden Sandra en ik gaan kijken bij die 10-jarige merrie of het wat was. Hele week op verheugd en nu krijg ik net een mailtje dat die mensen een boerderij met 15 stallen en binnenbak kunnen gaan bewonen dus dat ze dan het hele spul meenemen en eventueel daar verzorgers gaan zoeken.
Ik had er zo'n zin in, weer lekker een paardje voor mij alleen waar ik ook mee buiten kon rijden enz. en nu gaat het weer niet door. Gewoon pech, die mensen hebben ook gelijk natuurlijk, maar voor mij is het wel jammer 
Nu nog wachten op een reactie van de 5-jarige, onbeleerde NRPS van mijn buren en anders bel ik de man die ons altijd hooi bracht of ik zijn paarden niet mag bijrijden.
Maar het was zo leuk geweest om een paardje bij die van mijn zus te hebben staan, van de zomer in de wei en in de winter weer op mijn huidige stal.
Ja dat zegt men he, dat ik uiteindelijk wel een leuk lief paardje vindt, maar ik vraag me dan steeds af WANNEER dat nou is 
