crossmonster schreef:maar een paard dat goed aan de teugel loopt, volgt altijd de hand, dus ook naar beneden
om te checken of je paard goed aan de teugel ( in aanleuning) loopt, kun je tussen door een keer de hals laten strekken... steekt het paard zijn kop in de lucht.. dan heb je een nepkrul ...
Toch is dat halsstrekken een apart iets hoor... er komt naast een goede aanleuning ook een stukje concentratie bij kijken en dat vind ik een moeilijk punt, het ene paard is daar toch makkelijker in dan het andere.
Als hij er fijn aan is kan ik 'm best een stuk uitschuiven naar voren/beneden (als hij niet voor elkaar is steekt hij gewoon z'n neus in de lucht ), maar zodra er ook maar de kleinste afleiding is... In het "normale" werk kan ik 'm er steeds beter bij houden met z'n aandacht, ook nog niet altijd, maar het gaat steeds beter, maar dat halsstrekken... Hij snapt volgens mij echt niet dat 'ie z'n hoofd daar moet houden, dat halsstrekken ook werk is. Het gaat eventjes goed en dan begint hij te koekeloeren en maakt misbruik van die extra teugellengte, hij is zo snel afgeleid! Lastig hoor. Ik probeer het nu gewoon steeds een paar secondes extra te rekken en z'n aandacht steeds iets langer bij mij te houden en dat werpt wel vruchten af, maar of hij ooit rondes lang ontspannen met z'n neus over de grond gaat sjouwen... Ik heb m'n twijfels!
(En nee, ik trek niet gewoon z'n kop op de plek in het andere werk ik ben niet zo'n bodybuilder dat me dat lukt bij zo'n joekel)