gezocht gedichtjes overlijden hond

Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Chita

Berichten: 669
Geregistreerd: 11-09-01
Woonplaats: Krimpen aan den IJssel

gezocht gedichtjes overlijden hond

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 03-07-04 10:17

Hallo, ik zoek gedichtjes over het overlijden van honden. Ik weet dat er hier mensen zitten die goed kunnen dichten. Misschien hebben die zelf gedichtjes hierover of weten waar ik ze kan vinden.

griebels

Berichten: 15354
Geregistreerd: 10-12-01
Woonplaats: Regio Eindhoven

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-07-04 10:21

Ik kan absoluut niet dichten, maar ben wel dol op mooie gedichten. Kijk eens op www.gedichten.nl
Daar heb ik me lekker kunnen uitleven toen mijn kat overleed...

KeeK

Berichten: 3748
Geregistreerd: 08-02-04
Woonplaats: Huis ter Heide

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-07-04 10:34

Misschien kun je dit beter op CreaBea vragen Lachen

Mireille

Berichten: 41893
Geregistreerd: 06-01-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-07-04 10:46


Joyce

Berichten: 6371
Geregistreerd: 02-05-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-07-04 11:40

Ik weet niet, of je het mooi vind, maar deze kreeg ik ooit en vond hem ontzettend mooi

Until we meet again!!!

Ik weet wat je denkt. Je denkt dat ik dood ben.
Omdat je me niet meer kan zien met je menselijke ogen,
omdat je me niet kan voelen met je handen of me
in je armen kan houden. Je denkt dat ik voor altijd weg ben. Je herinnert je
hoe ik eruit zag toen ik ging en je kan je niet voorstellen dat ik op een
andere plek verder leef. Je bent verscheurd met verdriet en pijn over onze
scheiding en het maakt je blind voor datgene wat vlak bij je is.. IK.

Hoe vaak is je nu al verteld dat ik dood ben
en dat je er nu maar overheen moet zijn?
Hoe vaak heb je jezelf in slaap gehuild omdat je je niet begrepen
voelt, denkend dat je je er maar overheen moet zetten omdat mensen zeggen
dat het normaal is? Hoe vaak heb je jezelf gepijnigd omdat je niet bereid
bent te accepteren dat ik dood ben.
Terwijl niemand het schijnt te begrijpen.

Ik wil dat je iets voor me doet. Ga terug in de tijd met me. Herinner je de
dag dat je me mee naar huis nam.
Was ik niet het meest intrigerende schepsel dat je ooit ontmoet hebt?
Keek ik niet naar je met totale liefde,
zodat je niets liever wilde dan de rest van je leven met me te delen?
Dit wilde ik ook!
Herinner je de dagen nog waarin ik jong en gezond was,
en de dingen die we allemaal samen deden?
Je was zo trots op me!
Ik was je beste vriend die voor je zorgde als je huilde,
boos was of verdrietig.
En wanneer je door verplichtingen niet zoveel tijd voor me had,
wachtte ik geduldig op je.
Ik was er altijd voor je.
Ik keek naar je met acceptatie, liefde en geduld dat
je je soms een beetje onwaardig voelde.
Je was in mijn ogen nooit onwaardig.

Weet je nog toen ik ouder werd?
Mijn botten werden stijf en mijn bewegingen langzamer.
Toch begroette ik je altijd bij de deur, en volgde je door het huis.
We zijn zo lang samen geweest.
Ik was je beste vriend, wat je ook deed of zei.
Ik keek naar je met zoveel warmte en begrip dat je je overspoeld voelde.
Ik kon niet genoeg van je krijgen.

Herinner je de laatste keer dat we elkaar met aardse ogen zagen.
Je probeerde dapper te zijn, maar ik wist dat je huilde.
Ik ken je te goed, beter dan wie dan ook in de wereld.
Ik keek naar je met puur vertrouwen en liefde,
en je wilde me wel voor eeuwig veilig bij je houden.
Je beloofde me dat je altijd van me zou houden.
Ik geloofde je.

Waarom heb je me dan laten gaan door te geloven dat ik niet meer besta?
Herinner je de diepte in mijn ogen,
al die keren dat ik naar je keek met acceptatie, geduld,
vertrouwen en liefde. Wie heeft die diepte en liefde gemaakt?
Welke schepper zou ons lied van vreugde en liefde teniet doen?
Ik ben niet langer een aards figuur.
Maar mijn lichaam was slechts een deel van wie ik ben.
Mijn lichaam zou alleen maar een leeg omhulsel zijn als het niet
gevuld was geweest met mijn ziel, mijn geest, mijn liefdevol licht.

Toen we elkaar ontmoetten was ik schattig en lief.
Wat was onze relatie geweest als dat alles was dat ik kon zijn?
Hoe had je van me kunnen houden als ik geen
geestelijke diepgang had gehad?

We zijn allemaal gemaakt van energie dat diep in ons zit.
Het is onze ziel, onze geest, ons liefhebbende licht.
Het is energie dat leven is.
Het heeft geen begin en geen eind.
Het is er gewoon en zal er altijd zijn.
Zonder dat zou er geen leven zijn.
Je kan het niet zien of vasthouden.
Je kan alleen maar weten dat het er is.
Het is een weten zoals dat je weet dat onze liefde bestond.
Die liefde kon je niet vasthouden of zien,
je kon alleen weten dat het er was.

Ze zeggen dat je me maar moet vergeten,
dat je me nooit meer zal zien omdat dieren niet naar de hemel gaan.
Ik ben hier om je iets anders te vertellen.
Jij was mijn eeuwige liefde waard, net als ik de jouwe waard was.
Denk je echt dat die liefde voor altijd van ons weggenomen zou worden door een schepper alleen maar omdat ik geen mens was?
Was ik geen levend, ademend, liefhebbend wezen?
Hoe had ik kunnen bestaan als ik geen ziel,
geen energie, geen liefdevol licht had?
En als dit licht er altijd zal zijn, hoe kan ik dan dood zijn?
Als mijn wezen niet van de energie van het leven was,
hoe had ik dan kunnen leven?
Jij weet beter.

Je huilt omdat je me mist. Ik mis jou ook.
Ik mis de buikkriebels, de omhelzingen en de kussen die we deelden.
Maar het leven gaat door na deze
geweldige waardevolle fysieke omgeving.
Ik kwam hier om een nieuw leven te leiden.
Ik ging niet weg omdat ik niet meer van je hou of omdat ik iets
beters wilde. Ik ging weg omdat het tijd was voor de volgende fase in mijn
bestaan, iets wat alle levende wezens ooit moeten doen.
Mijn aanwezigheid in jouw leven was en is een gave die je moet eren.
Net zoals ik jou eerde.
Leven is niet alleen maar simpelweg in een lichaam geboren worden,
een paar jaar te leven om dan te sterven.
Energie kan niet sterven.
We krijgen tijd in een lichaam zodat we kunnen leren, delen en groeien.
Het bereid ons voor op de volgende fase van ons bestaan.
Het lichaam houd de echte levensenergie in zich, onze ziel.
Zonder dat zouden onze lichamen leeg zijn.
Zonder onze energie zouden we inderdaad dood zijn,
en konden we nooit onze
liefde voor elkaar ervaren.

Je zegt dat je alleen nog maar herinneringen hebt. Dit is niet waar.
Weet je, toen ik mijn aardse lichaam verliet, liet ik iets bij je achter.
Je kan het niet aanraken of vasthouden, daar is het te groot voor.
Ik liet een stukje van mijn ziel bij je achter.
Ik plaatste het naast jouw ziel, dat vond ik een passende plaats omdat we altijd samen waren in het aardse leven.
Ik hou teveel van je om je alleen maar met herinneringen achter te laten,
omdat herinneringen vervagen.
Ik hou teveel van je om zomaar te verdwijnen.
Het zou te egoïstisch van me zijn om liefde en licht uit je leven weg te
nemen.

Ik begrijp je tranen. Iedere traan is een bewijs van jouw liefde voor mij,
en ik voel me vereerd en nederig.
Maar vergeet niet de goede dingen die we deelden.
Denk daaraan en glimlach dan. Dat is een eer voor mij.
En als je me nodig hebt zal ik er zijn.
Sluit je ogen, adem diep en langzaam en haal mij voor de geest.
Sluit de wereld even af, en sluit je ideeën over dood af.
Geef me een kans. Zoek naar subtiele signalen die ik je stuur. Houd niet op
trots op mij te zijn, ik ben een vriend waar je trots op kunt zijn.
Ik ben nog steeds je vriend

Houd mijn dood niet in je gedachten, maar eer en vier mijn eeuwige leven.
Want het is eeuwig, net zoals mijn liefde voor jou.

Tot wederzien!

Paradise

Berichten: 1936
Geregistreerd: 19-09-03
Woonplaats: Breda

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-07-04 11:51

K heb er een paar op bokt gevonden..

***********

Het leven hoort geen lijdensweg te zijn,
je uitstraling gaf ons zoveel kracht.
Ergens had jij het helemaal niet fijn,
jou bij ons houden, lag niet in onze macht......

Heel even heb je mogen leven,
het lot was niet aan jou besteed.
We hadden je zoveel liefde willen geven,
een noodlot wat je nooit vergeet.....

*******

Deze is meer voor als het dier nog leeft denk ik, maar oke..

laat je mij dan gaan?

als ik de pijn
niet meer kan dragen
en mijn ogen
het jou vragen...
laat je mij dan gaan?

als mijn lichaam
van mijn geest verliest
en mijn verstand
voor slapen kiest...
laat je mij dan gaan?

als de tijd
mij tegenstaat
en ik alles
lopen laat...
laat je mij dan gaan?

*****
En deze heb ik ergens anders gevonden..

Als ik oud ben, ziek of zwak,
en pijn verjaagt de slaap,
Als onrust neemt van mij bezit,
Doe dan wat onvermijdelijk is,
... Laat me gaan...
de laatste goede daad.

Beslis dan voor mij,
en wees niet laf.
Past eigenliefde bij
de vriendschap die ik je gaf,
of uitstel tot het beter past,
bij een verloren strijd?

Ik ben niet bang
tijdens die laatste gang.
Jij loopt niet bij me weg:
Je kijkt me aan,
je noemt mijn naam,
je houd me stevig vast.

Vandaag voor het laatst
groet ik je met mijn hondenstaart...
wat jij liet doen
deed je voor mij:
Je hebt me nog meer pijn bespaard,
voor zinloos lijden mij bewaard.

Een zwaar besluit?
nee, huil nu niet
Een wijs besluit dat werd gegrond
Op een oud uniek verbond:
Jij bent mijn baas,
ik ben jouw hond.


Ik hoop dat je er wat aan hebt Lachen

Paradise

Berichten: 1936
Geregistreerd: 19-09-03
Woonplaats: Breda

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-07-04 11:55

Ik heb er nog 1 gevonden die ik persoonlijk echt heel mooi vind Verdrietig

Te duur
Weet je, ik kan nu niets vertellen
Niet omschrijven hoe het voelt
Ik ben zo koud van binnen
Soort van onderkoeld.

Ben niet op te warmen
Verdriet blust al mijn vuur
Mijn zon gestopt met schijnen
Op jouw stervensuur

Vol vragen en pijn
Sleep ik mij de dagen door
Wanhopig probeer ik mij
niet te af te vragen "waarvoor" !!!

Probeer gewoon de dag door te komen
Uur na uur na uur
Dit is de prijs van houden van
Te duur, te duur, te duur.

Zonnebloem

Berichten: 6288
Geregistreerd: 14-06-03
Woonplaats: Volendam

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-07-04 16:10

deze heb ik geschreven toen mijn hond Bruno moest worden ingeslapen.

voor Bruno
Het bezit van een dier,
geeft je liefde genegeheid en plezier.
Maar als zijn dag ooit is gekomen,
houd dan op met dromen.
Denk aan de mooie momenten in zijn leven,
de liefde die jullie elkaar hebben gegeven.
Maar besef dandat jehem niet mag laten lijden,
en wees blij dat je hem met de eeuwige rust kunt bevrijden.

Leo

Berichten: 50125
Geregistreerd: 06-12-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-07-04 16:32

2 jaar terug 1 geschreven, hij is niet goed, maar ga 'm niet meer veranderen Zo is hij goed omdat het mijn gevoel is.. Lachen

Wekenlang onzekerheid,
Terwijl de toestand meer en meer verslechterde…
En daarbij het verdriet verergerde…
In botsing komend met de realiteit

Wekenlang hulpeloosheid,
Wetend hoe we konden helpen…
Hoe we het bloeden konden stelpen…
Maar waren bang voor de waarheid

Wekenlang nodeloos lijden,
Tranen op mijn gezicht…
Ik besefte het wellicht…
Waarom konden wij jou niet bevrijden?

Wekenlang tranen moeten voelen,
Steeds wanneer ik naar je keek…
Zag hoe je eraan bezweek…
Aan jouw leven zonder doelen

Uit mijn leven ben je verdwenen,
Voortlevend in mijn hart,
Als een allermooiste herinnering…
29 Augustus, 2002, hebben wij voorgoed afscheid van je moeten nemen

Chita

Berichten: 669
Geregistreerd: 11-09-01
Woonplaats: Krimpen aan den IJssel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 03-07-04 17:10

Hier staan inderdaad een paar mooie tussen, maar het is best moeilijk om gedichten te vinden die precies bij je passen. Gelukkig hebben wij zelf en op tijd de beslissing genomen om haar te laten gaan. Op de een of andere manier ben ik ook niet heel erg verdrietig. Vind het zelf heel raar, want ze was echt mijn kindje... maar ik denk omdat ze toch bijna 14 is geworden en een mooi leven heeft gehad.

Mayo

Berichten: 16796
Geregistreerd: 17-01-01
Woonplaats: De Meern

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-07-04 17:46

Kijk maar eens in de link van m'n onderschrift, daar vind je er volgens mij wel wat en anders sowieso in de links die in dat topic staan.

Felice

Berichten: 3096
Geregistreerd: 04-11-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-07-04 18:37

Die tekst van Joyce is geweldig... Zoveel goed heeft me dat gedaan Lovers
Ik denk dat als je echt een gedicht wil vinden dat bij je (hond) past je het beste er zelf een kunt maken, maar ik kan me voorstellen dat je dat moeilijk vindt. Deze vind ik zelf ook mooi, maar is niet altijd (in mijn geval niet) toepasbaar:

Als twee grote bruine ogen je vragen,
Help me, want ik voel me niet fijn,
Mag je dan, omdat je voelt dit is het einde,
Egoïstisch zijn?

Als je van de dokter hoort, dit komt nooit meer goed,
En ze krijgt ook steeds meer pijn,
Mag je dan, omdat je haar niet wilt missen,
Egoïstisch zijn?

Als twee lieve bruine ogen zich sluiten gaan voorgoed,
En je zonder haar weer naar huis toe moet,
Met de riem in je hand en een hart vol pijn,
Dan probeer je jezelf te overtuigen, dit was het beste.
Ik mocht niet egoïstisch zijn.

Vele jaren was ze bij ons
Elke dag samen was een feest,
En in al die fijne jaren,
Is zij zelf niet één keer
Egoïstisch geweest...

Sterkte Ach gut

Diplodocus

Berichten: 160
Geregistreerd: 24-10-03
Woonplaats: borssele

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-07-04 20:29

Rainbow Bridge

Er is een plaats in de hemel die Rainbow Bridge heet.
Als een dier,dat een hele sterke binding heeft met iemand hier,overlijdt,gaat dit huisdier naar Rainbow Bridge.
Daar zijn graslanden en heuvels voor al onze speciale vrienden,zodat ze kunnen rennen en samen kunnen spelen.
Er is genoeg eten,water en zonneschijn en onze vrienden zijn er warm en comfortabel.
Alle zieke en oude dieren worden hersteld in gezondheid en kracht; die gewond of verminkt waren worden weer ongeschonden en sterk,precies zoals wij ze herinneren in onze dromen.
De dieren zijn gelukkig en tevreden,maar er is één ding:ze missen allemaal één ding: Ze missen allemaal een speciaal iemand die achtergelaten is.......
Ze rennen en spelen samen,maar er komt een dag waarin er één plotseling stopt en in de verte kijkt.
Zijn heldere ogen staan strak;zijn verlangende lichaam begint te trillen.
Opeens breekt hij uit de groep,vliegt over het gras,sneller en sneller.
Je bent gezien, en wanneer jij en je speciale vriend elkaar eindelijk treffen, houden jullie elkaar stevig vast in dit vreugdevolle weerzien,om nooit meer apart te zijn.
De vrolijke kussen regenen op je gezicht; je handen aaien de liefdevolle kop, en je kijkt in die vertrouwde ogen,zo lang weg uit je leven,maar altijd aanwezig in je hart.
Dan kruis je RAINBOW BRIDGE, SAMEN!

Aan dit gedicht heb ik heel veel gehad toen ik bijna 7 maanden geleden mijn beste maatje verloor Verdrietig

Spetter

Berichten: 1885
Geregistreerd: 30-01-03
Woonplaats: Hoogezand-Sappemeer

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-07-04 22:47

Een mooie site met heeeel veel hondengedichten en verhalen en foto's enzo is: http://www.hondengedichten.com
Kijk daar maar eens, dan vind je het gedicht van de regenboogbrug ook en nog vele andere prachtige en ontroerende gedichten en verhalen.
groetjes Cindy en Spetter