Gisteravond had ik al een vermoeden ze wilde niet eten, was erg stijfjes toen we gingen rijden, oren op half 7, niet vrolijk maar wel gewoon braaf lopen en lekker doorstampen..... verder niks bijzonders te merken.
Belde vanochtend mn vriendin op die godzijdank vanochtend les had, dat Tjo helemaal alleen vooraan stond en continu stond te wippen met dr achterbenen en voorbenen om ze beurtelings te ontlasten. Ze wilde ook amper meelopen, meer schuifelen.....
@#$%^&* sjips.......
Gelukkig was andy vrij en zat dichter in de buurt dan ik dus die ging ff kijken en alssie het niet vertrouwde moest ik de veearts bellen.
Dus dat werd dus bellen want ze kon amper meer stappen, tilde continu dr linker voorbeen op....
Ik meteen mn baas gemeld dat ik naar knollie ging en ondertussen de veearts gebeld met het vermoeden van bevangenheid.
Kwam om 10 uur bij de wei aan en idd, een hoopje ellende, idd dr linkervoet niet belasten, ja soms als dr andere benen even rust nodig hadden.
Kon geen warme plekken ontdekken maar vondt dr linkerpees wel wat dikker dan de rechter....
Ondertussen maar wachten en bellen want ze konden niet zeggen hoe laat het veeartsmens zou komen (lekker handig)....
Na 6 uur wachten, jaja de veeartsen van tegenwoordig.... was ze er dan eindelijk en Tjo had al die tijd dus idd staan wippen en ontlastte het meest haar linkervoorbeen (lees legde ze gewoon op je knie als je ervoor ging zitten, echt zo van hier, draag jij hem maar....). Maar hij was niet warm, hoeven waren niet warm.... dus vermoeden was al spierbevangen maarja.....ik ben geen veearts..
zo stond ze de hele tijd:
Dus veearts idd hoeven voelen, nope niet warm, visiteertang erbij.. nope geen krimp...., rug gevoeld.. nope geen reactie..., temperatuur opgenomen: 38,5 tjo heeft normaal 37,5 a 38 dus ook niet allarmerend...
Okeej stukje lopen dan maar, eerst op het zachte, daarna op het harde, tsja ze loopt erug stijf (johhhhhh ).... maar geen verschil op beide ondergronden dus niet hoefbevangen gelukkig.
Dus ze is weer spierbevangen, gelukkig (tot de bloedtest bekend is) wel in een hele lichte vorm maar genoeg om zich flink beroerd te voelen. Vanavond zou ze meteen het bloed testen en daar belt ze nog over terug.
Heb spuit gekregen waar ze 2x daags een paar streepjes van moet hebben en dan is het komende week proberen beetje te wandelen (voor zover het gaat), over een weekje weer bloedmonster en kijken hoe de waardes dan zijn en als die goed zijn dan mogen we weer rustig aan beginnen. Zo niet dan nog week rustig aan wandelen, weer bloedtestje en dan moet het over zijn.
Zucht...... hebben wij weer, dus dat wordt geen kootwijkerbroek voor Denies helaas. Gelukkig hadden we voor Tjo toch al "vakantie" ingepland dus das nog een geluk bij een ongeluk...
Hoop dat ze zich morgen een beetje beter voelt, vanavond nog ff tsjekken bij de wei hoe ze erbij staat....
Echt balen want we letten er zo goed op, 3 jaar geleden heeft ze het ook gehad en sinds een half jaartje staat ze eigenlijk pas weer zonder spierpijnpoeder, dat geven we alleen nog rond intensieve wedstrijden, maarja....... pot maar weer uit de kast trekken vrees ik zo....
En waar het nou door gekomen is... geen idee.... ze krijgt dagelijk beweging, wordt goed getraind, geen rare uitspattingen wat eten betreft of arbeid.... misschien gewoon een koutje op de spieren, who knows....
Jasmijn