Geplaatst: 25-06-04 17:29 Miep schreef:Sonja, ik weet dat ik mijn ouders veel verdriet doe.
Maar het lijkt allemaal zo makkelijk, gewoon niks doen.
Maar dat is het niet!
Ik zou dolgraag een hele dag in bed gaan liggen, slapen of lezen oid.
Zodat ik mijn ouders geen pijn en verdriet doe, maar dat lukt me gewoon echt ( nog ) niet.
Mijn ouders hebben de hoop opgegeven en denken nu 'ze komt er zelf wel achter' .
En ze hebben groot gelijk, ik moet zelf op mijn bek gaan om beter te worden.
Tja, niemand heeft gezegd dat het leven makkelijk is.
Er lopen hier (op Bokt) mensen die kanker hebben. Die depressief zijn. Die lichaamsdelen missen. Die geliefden moeten missen. Etc Etc.
Denk je dat die het makkelijk hebben?
We moeten allemaal wel eens wat wat we niet leuk vinden, gewoon omdat het beter/gezonder/verstandiger is.
Wie heeft het overigens over NIETS doen? Je zou ook gewoon eens gas terug kunnen nemen. Ik heb 't al eerder gezegd; t is hollen of stilstaan bij jou. 't Is zwart of 't is wit. Maar heb je nooit van grijs gehoord?
Het jammere vind ik gewoon dat je er anderen zo'n verdriet mee doet. Ik heb een paar keer gePBt met je moeder, en dat is zo'n lief mens.... Ik heb gewoon medelijden met haar. Elke keer weer die schrik, de zorgen en de frustratie dat je toch weer doorgaat.
Maar ze hebben gelijk: jij leert er toch niet van, dus moet je maar op je bek gaan. Ik hoop dat je d'r ongeschonden uit komt en je naasten het allemaal maar blijven trekken....
Ik stop met reageren en meld me ook af voor de Miepmeeting. Niet omdat ik je in gedachten niet meer steun. Mijn kaarsje voor jou is er nog steeds en zal branden als ik op Bokt lees dat je 't nodig hebt. Maar omdat ik het gewoon frustrerend vind om iemand te kennen die zelf z'n leven en lichaam kapot maakt, terwijl ik al zo vaak afscheid heb moeten nemen van mensen die zo graag wilden leven. Die er alles voor over hadden gehad om te mogen blijven en die daarvoor graag een stapje terug hadden willen doen in hun tempo.
Het beste verder.
Sonja
