En vandaag kwam mijn instructrice weer eens op een last-minute idee, waarom gaan we niet nog eens een keertje springen
. Hindernisje opgezet en eerst een gewoon balkje gelegd (had helaas maar 2 balkjes in de buurt liggen), en Prima ging ook meedoen(Prima heeft nog nooit gesprongen). Eerst gewoon naar een grondbalkje, de eerste keer er tegen aan stoten, de andere keren er keurig overheen gedraaft. Toen een mini-mini-hindernisje van een 15tal cm, ook hier weer netjes overheen. Na dat eindelijk eens een laag kruisje. Evita voorop en Prima achterna. En dat ging perfect 
. Ze sprong er mooi vlotjes overheen, geen rare sprongen of bewegingen. Na nog een paar keren achter Evita aan te hebben gesprongen, mocht ze alleen op de hindernis af. De eerste keren resulteerde dat in een "we gooien alles om wat we kunnen omgooien 
" maar toen trok ze plots haar benen weer wat beter in en sprong ze er netjes overheen, ook in galop. Daarna nog een keer een lage rechte balk, en daar sprong ze ook overheen alsof ze het al jaren deed 
.Helaas kwam ik toen met Evita op het einde op de hindernis afreed tot de vaststelling dat ze plots wel heel geïntresseerd keek en happy keek. en ja hoor, toen ik erover was zag ik plots de buurman met een fries in zijn handen. Prima was echter nog achter mij, zag voor ze sprong de fries, gooide haar hoofd omhoog, sprong een halve meter opzij om niet te moeten springen, besloot daarna vlug om toch te gaan springen en zo krijg je dus een vierkante sprong met vier benen tegelijk en een hoofd kaarsrecht in de lucht met je benen centimeters van de staanders af
Maar daarna hebben we het nog eens geprobeerd en toen ging het wel weer normaal.
Ben er supertrots op, vond het heel knap voor een paard dat slechts een paar keer(of misschien zelfs 1x) heeft vrijgesprongen en nooit onder de man
