Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
maaike van de vis schreef:Vanochtend was het weer zover; ze lag in de wei en kon niet meer overeind komen. Met 5 man hebben we haar weer in de benen gekregen, maar deze keer lukte het niet om haar overeind te houden.
De DA kwam erbij en zei dat ze een hersenbloeding had gehad, waardoor haar achterbenen verlamd waren. Dit had misschien wel kunnen herstellen, maar dan had ze over een tijdje wel weer een beroerte gehad. Ze had ook pijn.
Dus heb ik de moeilijkste beslissing van m'n leven gemaakt; ik heb haar laten inslapen.
Ik heb Karin gekocht om haar van haar oude dag te laten genieten, en ik heb voor zo ver mogelijk alles gedaan om haar te verwennen. Natuurlijk had ik haar nog jaren bij me willen houden, maar je moet de kwaliteit van leven van de pony voor ogen houden. Naar mijn mening was nu de grens bereikt, alles wat we nu zouden kunnen doen was alleen maar rekken geweest. Maar pff, wat was dat moeilijk.
Ik zal mijn kleine oudje nooit vergeten. 9 jaar geleden heb op haar leren rijden, en sindsdien is ze altijd het lichtpuntje in m'n leven geweest. Als ik het moeilijk had, vond ik steun bij Karin. Daarom wilde ik ook zo graag haar op haar beurt helpen, toen zij het moeilijk had.