Gail schreef:Mijn paard heeft gelukkig nergens last van, dank je! Maar het paard van een vriend van mij heeft waarschijnlijk artritis. Ik heb een artikel gelezen over dat ze bij slijmbeursontsteking en artritis vaker met corticosteroiden behandelen, maar je hoort daar zulke wisselende verhalen over!! Net als hier dus eigenlijk. Wat zijn dan die nadelige effecten van de behandeling??
Hier een kenner op het gebied van artritis (tegen wil en dank)
Mijn ruin heeft sinds 4 jaar artritis in zijn spronggewricht en is daar al op verschillende manieren voor behandeld. Met hyaluronzuur en tig supplementen en andere ontstekingsremmers.
Twee maanden geleden hebben wij op aanraden van de veearts toch besloten om cortisonen te injecteren in het gewricht. Als laatste redmiddel zeg maar.
En wonder boven wonder werd hij weer helemaal rad. Helaas bleek mijn vreugde van korte duur en werd hij eind vorige week (bijna 3 maanden na de behandeling) weer kreupel.
Net nu ik weer de draad had op gepakt en zelfs weer zo brutaal was geweest om hem in te schrijven voor een concoursje volgende week.
De behandelende arts komt vanmiddag langs om hem nogmaals te beoordelen en als dan blijkt dat het niet alleen gaat om een kleine, tijdelijke terugslag dan is het over en uit.
Cortisonen hebben een vernietigend effect op het gewricht en de duur dat het aanslaat wordt steeds korter. In ons geval heeft de eerste behandeling slechts 3 maanden gewerkt en kan je je voorstellen wat het effect zou zijn van een tweede of derde behandeling... nihil!!!
Dus e.e.a. is afhankelijk van de ernst van de aandoening en dat verschilt per paard.
Wij hebben besloten dat we na 4 jaar alle mogelijke behandelingen op hem los te hebben gelaten, er nu mee te stoppen.
Er is nog 1 rigoureuze behandeling mogelijk en dat is het letterlijk vernietigen van het gewricht met een hardnekkig zuur in de hoop dat het gewricht zo gaat vergroeien dat de reactie stopt en we dus eigenlijk een artrose uitlokken. Artrose aandoeningen zijn "makkelijker" te behandelen dan artritis aandoeningen.
Maar wij willen niet nog een keer die weg inslaan van behandelen, hopen, revalideren en na een x aantal maanden weer terug bij af zijn.
Waarschijnlijk wordt het een kortstondige behandeling met phenylbutazone om de symptomen te bestrijden en dan krijgt hij na gedane arbeid op 7-jarige leeftijd een tweetal maanden "pensioen" en dan gaat hij weg.. .
Ik had gehoopt nog wel een jaar van hem te kunnen genieten maar het mag helaas niet zo zijn.
Dus naar mijn ervaring is het in het beginstadium zeker het behandelen waard maar het is zeker geen garantie voor een lang en pijnvrij leven!