Zoals we hem gisteren aantroffen, heb ik nog nooit meegemaakt Ik werd gebeld door Saskia, op z'n zachts gezegd lichtelijk in paniek, dat hij koliek leek te hebben en ik meteen moest komen. Toen ik 15 min. later op stal kwam schrok ik me wezeloos: hij strompelde achter haar aan door de bak, kletsnat van het zweet en coninu flemend. Hij wilde alleen maar liggen, had z'n koppie laag....
De DA arriveerde 10 minuten later, we hadden hem inmiddels een dekentje opgelegd maar het leek steeds slechter te gaan. Toen ze naar zijn buik luisterde en temp. wilde meten ging hij liggen, uiteraard net naast een paal. :/ Hij bleef geweoon liggen en had geen koorts, wat ons verbaasde gezien zijn zweet, het stroomde echt langs zijn lichaam! Wel had hij overduidleijk pijn, was dit het abces wat geknapt was?
De DA vroeg of ze hem moest stijfspuiten met pijnstillers of laten gaan...Ik koos op dat moment voor pijnstillers, in een waas eigenlijk meer. Je kunt gewoon niet meer redelijk nadenken op zo'n moment. Toen ze die ging halen ging hij op z'n zij liggen, dit was het dan, dacht ik. Maar vrijwel direct daarna krabbelde hij overeind en ging weer staan, hij is echt zo dapper, hij wilde nog zo graag. Ze spoot hem AB in, pijnstillers en iets tegen een beginnende shock, want die was hij hard op weg om te krijgen. Binnen een paar minuten knapte hij op en sjokte hij braafjes mee met Saskia. Toen we hem loslieten liep hij zich zelfs weer op te dringen en om snoepjes te schooien, echt mijn paardje, hihi
Toch heb ik besloten dat hij, bij de volgende aanval naar de eeuwige weides gaat, naar Tara. Hij heeft geen kans op herstel, en deze pijn heeft een dapper paardje als Joris niet verdiend. Dus hoewel ik hoop en bid voor een langer herstel dan een week, ga ik er vanuit dat ik binnen nu een heel beperkte periode afscheid ga nemen van hem, van mijn maatje. Ik kan het nog nauwelijks bevatten, het is allemaal zo wezeloos...
Naja, een heel verhaal, bedankt voor het lezen, ik ben blij het even op een rijtje te hbeen gezet.
Sterkte ermee,al kan ik niet veel meer zeggen denk. Heel erg rot voor je,maar wel heel knap dat je aan je paard denkt en niet aan jezelf,hoe moeilijk dat ook is.Heb zelf ook zo'n dilemma paard... Maar wat was het nou precies?Toch koliek of dat abces waar je het over hebt?
Jeetje, Heel erg veel sterkte toegewenst, voor Joris, en ook voor jou Ik hoop dat je de juiste beslissing kunt nemen, veel sterkte en wijsheid daarbij!
Jee meis wat erg... Ik vind het heel dapper van je dat je bij de volgende aanval die o zo moeilijke beslissing kan maken zodat hij niet langer pijn hoeft te lijden. Heel veel sterkte toegewenst!
Probeer voor jezelf en je ponu de beste oplossing te kiezen. Het zal moeilijk zijn, maar ik lees dat je zelf nog goed weet wat je paardje nog wel en niet aan kan. Heel veel sterkte
Wat is het heerlijk om 's ochtends uit je slaapkamer raam de paardjes te zien zonnebaden in de wei