Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 28-01-02 22:17

kinderen?

Geplaatst door de TopicStarter: 28-01-02 22:17

Misschien een beetje een verkeerd idee om op bokt te zetten, maar oke Lips are sealed

Ik ben 20 jaar, mijn vriend is 24. We wonen nu ruim 2 jaar samen, gaat allemaal goed(eigen huis enzo...) Maar laatste begon hij, dat hij toch wel graag kinderen wou. Op zich zou ik dat ook wel willen, maar nu nog niet eigenlijk. Ik vind ze heel erg schattig, maar vond me zelf nog te jong voor zo;n verantwoordelijkheid. Het is niet zomaar iets. Aan de andere kant wil ik het wel heel graag Schijnheilig

, maar ben dus gewoon bang dat het een TE grote verantwoordelijkheid is.
Ik heb helemaal niet zoiets van: ik wil nog ff lekker van mijn jeugd genieten, want dat heb ik al ruimschoots gedaan, en heb het daar nu wel mee gehad.

Ik moet hier wel bijvertellen dat mijn vriend een ziekte heeft, die tevens erfelijk is, maar er ook voor kan zorgen dat hij onvruchtbaar wordt. Dus ik kan me voorstellen dat hij et graag wil.

Ik vraag niet om een keuze voor mij te maken, maar misschien hebben jullie het van dichtbij meegemaakt? Hoe waren de reacties enzo en is het allemaal goedgekomen?

**Geplaatst:** 28-01-02 22:20

Geplaatst: 28-01-02 22:20

ik vind dat je zelf moet bepalen of je nu al kinderen wil of niet, ik zou het nog niet doen als ik jou was, je bent nog zo jong. Je hebt nog een heel leven voor je, en om nou al zo jong kinderen te nemen Verward

Wil jij graag een mooi, stevig halster, armband of sleutelhanger van paracord? PB voor meer info! Zie mijn profiel voor een paar voorbeelden.

**Geplaatst:** 28-01-02 22:30

Geplaatst: 28-01-02 22:30

Lijkt idd wat te jong, maar je moet het zelf weten natuurlijk. Ik denk dat de verantwoordelijkheid vanzelf komt en dat deze door elk gedragen kan worden. Volwassen ben je namelijk al.

Mijn advies: wacht nog ff een paar jaar en kijk of je het dan ook zo voelt. Tenzij je vriend al eerder onvruchtbaar is, dan zal ik dit eerst laten controleren en desnoods in laten vriezen.

Wat voor een ziekte is het dan? als iemand een erfelijke ziekte heeft, vind ik niet dat je je moet voortplanten als dat een erge ziekte is. Maar dat is mijn mening. Je wordt niet voor niets steriel.

~het komt uit de lengte of uit de breedte~

**Geplaatst door de TopicStarter:** 28-01-02 22:36

Geplaatst door de TopicStarter: 28-01-02 22:36

Het is een spierziekte, ziekte van Steintert genoemd. Op zich is het geen erge ziekte, we zijn bij heel veel artsen geweest, de kans dat het kind het krijgt is dus 50%, maar je hebt ook nog eens 4 vormen, de eerste en de laatste de 2 extremen, de eerste is dodelijk. Maar gelukkig is de kans heeel erg groot dat het kind de laatste vorm heeft, en dan merk je er niets van, het zit alleen in de genen. Omdat het in de genen zit is er nu nog geen oplossing, maar we zijn al wel een heel stuk verder wat medicijnen betreft. We zijn er over uit dat we kinderen willen, alleen hij wil het graag...uhhn volgend jaar

**Geplaatst:** 28-01-02 22:37

Geplaatst: 28-01-02 22:37

Prima, wel eens gehoord van prenatale diagnostiek?
Het is mogelijk om een kindje nog voordat het levensvatbaar is te screenen of het drager is van het defecte gen of niet. Wat je dan met die wetenschap doet is een hele andere discussie, maar de mogelijkheden zijn er wel.
Ik heb vorig jaar een verslag geschreven voor Methodologie & Ethiek over prenatale diagnostiek. Liefhebbers kunnen een exemplaar krijgen.

Nulla tenaci invia est via

**Geplaatst:** 28-01-02 22:40

Geplaatst: 28-01-02 22:40

tja ik kan geen beslissing voor je nemen. ben zelf nu 28 en mijn oudste is nu 4 jaar. ik ben dus ook wel vroeg begonnen. mijn man en ik waren het altijd al eens, we wilde niet te lang wachten. we zijn zelf nog lekker jong en kunnen dus goed met onze kinderen meedenken. we gaan zelf ook nog regelmatig uit want we hebben altijd een fijne opas. het is een hele verantwoordelijkheid en kinderen kosten veel tijd. ik ben erg gek met mijn kroost. mijn jongste word bijna 2. we zijn allebei nog jong maar zijn dus ook jong uit de kleine kinderen. ik zelf vind het heerlijk, ik kan mijn kinderen en mijn hobby nu goed combineren omdat ik altijd ga rijden als mijn kids slapen. en als ik op keuring of wedstrijd moet heb ik een hele lieve schoonmamma die altijd voor de kinderen klaar staat. denk er goed over na. je bent nog jong, het is een hele stap, maar ik vind het zalig. als je nu twijfelt moet je het nog even uitstellen. gewoon nog een paar jaar lekker genieten. er veranderd wel veel als je kinderen hebt. ik zie bijv onze vriendengroep een stuk minder. iedereen is bijna getrouwd en sommigen hebben ook kinderen. je bent veel aan huis gebonden omdat ze nog veel slapen als ze klein zijn. als ze wat groter zijn gaan ze naar de kleuterschool en begint het feest pas echt. 4 keer naar school om je kind te halen en brengen. ik doe dit samen met een andere moeder omdat we ver buiten het dorp wonen en je anders steeds heen en weer moet. maar er komt dus erg veel bij kijken. ik vind het heerlijk, dat drukke leven, maar soms ben ik blij als mijn schoonmoeder ze even een middag of dag /nacht meeneemt. heb je even tijd voor je zelf en andere dingen. succes en denk er goed over na

**Geplaatst:** 28-01-02 22:48

Geplaatst: 28-01-02 22:48

Ik ben het met Lonneke eens. Het hebben van kinderen brengt een grote verantwoordelijkheid mee, en niet alleen als ze klein zijn, je zorg voor hen blijft altijd. Het hebben van kinderen is het beste wat ons is overkomen. Ik was 23 toen de eerste geboren is en bij de laatste was ik 37 jaar. Eigenlijk heb je nog wel even tijd Nonnie, maar kinderen neem je niet, die krijg je.

Maar ik wil nu eindelijk wel eens kleinkinderen *LOL*

Uiteindelijk is de mens zelf de zwakste schakel.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 28-01-02 22:48

Geplaatst door de TopicStarter: 28-01-02 22:48

Margreet, er zullen dan ook veel onderzoeken volgen...ben de namen vergeten, maar toch, het lijkt me wel zwaar om dan je kindje al te verliezen, maar dat is het risico waar wij allebei voor kiezen.

Lonneke, thnx! Zolang ik nog twijfel wil ik het ook niet, maar het zit er dus wel aan te komen, als het nu niet is, is het wel over een paar jaar. Zou dus graag wat meer van dit soort ervaringen willen horen Haha!

**Geplaatst:** 28-01-02 22:56

Geplaatst: 28-01-02 22:56

jeetje, das een moeilijke beslissing, het is iet zomaar iets.. Ik vind het wat jong.. maar goed dat ligt aan de persoon natuurlijk.. Maar je hebt gelijk, kinderen nemen is een grote verantwoordelijkheid en voordat je eraan begint zou ik er wel goed over nadenken. Je zit er natuurlijk de eerste jaren heel erg aan vast, wanneer ze nog jong zijn en als je er nog niet zo zeker van bent weet ik noet of het nou wel zo verstandig is als je er zo vroeg aan begint.
Maar,.... als ze der eenmaal zijn, denk ik wel dat je er anders overdenkt! Over het algemeen zijn de ouders natuurlijk hardstikke blij met het kind en zijn de twijfels (practisch) weg...
tja.. Kan er eigelijk nix over zeggen.. Vind alleen wel dat je er goed over moet denken en tja.. natuurlijk rekening houden met je vriend...
Maar.. 50 % kans vind ik toch best veel... Weet voor de rest ook niet wat de ziekte precies in houdt, maar houdt er rekening mee dat het kind dan dus wel niet 100% gezond kan zijn. Dan kan de opvoeding nog wel eens zwaar tegen vallen!!!
Iig veel succes met je keuze!!
Veel succes!!

**Geplaatst door de TopicStarter:** 28-01-02 23:03

Geplaatst door de TopicStarter: 28-01-02 23:03

de ziekte houdt in:
als hij zijn spieren spant, gaat er iets fout, waardoor de spierein zich overbelasten, en samentrekken, krapmen dus, hij kan bijvoorbeeld af en toe moeilijk veel mensen achter elkaar een hand geven, omdat zijn hand dan niet meer opengaat.Lastig uit te leggen zo...de eerste vorm is dat het kindje dood geboren wordt, of maar een paar maanden leeft. De tweede vorm is dat een kind leerproblemen kan krijgen, slaapproblemen (zomaar in slaap vallen enzo). Bij de derde vorm is er niet zo heel veel aan de hand, dat is wat bas heeft, af en toe krampen, die zo weer over zijn, maar het is wel progressief, dis het breid zich langzaam over je lichaam uit. Het ligt er wel weer aan hoe erg je die vorm hebt meegekregen, bas zijn broertje heeft dezelfde vorm, en heeft maat last van 1 pink. De 4de vorm is niets over te melden,. je hebt er geen last van...

**Geplaatst:** 28-01-02 23:08

Geplaatst: 28-01-02 23:08

jeetje dat maakt het wel moeilijk zeg!!! Ik moet zeggen dat die eerste vorm voor jullie heel zwwar zal zijn.. Het is natuurlijk hardstikke moeilijk als je een kindje verliest.. Dan de tweede vorm... Lijkt me niet prettig leven voor zo;n kind... En ook voor jullie weer niet..
Dan zou je dus moeten hopen op de derde of 4de vorm.. je kan het ook nog in verschillende mate hebben? De tweede vrom zou dus kunnen varieren van heel erg, tot vrij weinig last... En hetzelfde geld dan natuurlijk voor de 3de vorm...
Ja niemand kan jullie natuurlijk verbieden kinderen te nemen en jullie willen het blijkbara beide heel graag, dus ze komen er sowieso? Tja, dan blijf ik bij mijn advies: w8 nog een tijdje.. De kans ik vrij groot op een niet volledig gezond kindje en het lijkt me voor jullie vrij zwaar om op relatief jonge leeftijd te beginnen met een kind dat vrij veel aandacht nodg heeft.. (staat natuurlijk niet vast dat het kindje niet gezond is..)

Onderschriftloos :Y)

**Geplaatst door de TopicStarter:** 28-01-02 23:19

Geplaatst door de TopicStarter: 28-01-02 23:19

Sowieso is een groot woord. Maar de kans is wel groot. Maar we weten nog niet wat we doen, als de uitlsag van die testen negatief is. Ik had bas net aan de telefoon, en hij zei, dat als het kind dezelfde vorm heeft als hij dat er dan geen reden is om het niet te doen...de kans op de eerste en tweede vorm is heel erg klein gelukkig

**Geplaatst:** 28-01-02 23:24

Geplaatst: 28-01-02 23:24

is de kans groot dat je vriend binnen een paar jaar onvruchtbaar wordt of is dat niet vast te stellen?
En de kans is klein zeg je, maar hij is er dus wel... Ik persoonlijk zou het risico iet nemen, maar ik heb makkelijk praten want ik wil niet eens kinderen + dat ik nog vrij jong ben om daar nu al goed over te kunnen beslissen. Maar 20 is niet veel ouder en dus toch ook nog vrij jong, maar ik denk dat je dan nu moet gaan kijken naar de toestand van je vriend. Misschein is het over een paar jaar te laat om kinderen te nemen? Dan zal je er misschien wel je hele leven spijt van hebben...

Onderschriftloos :Y)

**Geplaatst door de TopicStarter:** 28-01-02 23:29

Geplaatst door de TopicStarter: 28-01-02 23:29

ja de kans is er, niet veel meer als 2/3 %...dat scheelt alweer.

We weten niet hoelang bas nog vruchtbaar is..kan met een paar jaar heel goed afgelopen zijn ja, en daar zit het probleem voor hem ook,m hij wil het zoooo graag Lovers

**Geplaatst:** 28-01-02 23:35

Geplaatst: 28-01-02 23:35

oh dus met die kans op erge ziekte valt het dus best mee!!! Das dan weer een probleem minder! Knipoog

En ik kan bas wel begrijpen ja. Jullie weten dus blijkbaar heel goed dat het snel over kan zijn met de vruchtbaarheid en ik kan me dan wel voorstellen dat je het dan zo snel mogelijk wilt... Maar juist om die reden zou ik het niet overhaasten. Jullie willen het nu omdat het misschien over een paar jaar te laat is, maar wat als je nu al kinderen neemt? (gezien dat je ze ook krijgt natuurlijk, want die kans is er ook!) Het is een grote verantwoordelijkheid.. Je zit er lang aan vast en je zal niet zo makkelijk meer iets kunnen beslissen of zo. Je zal altijd rekening moeten houden met het kind. (of kinderen als het een tweeling wordt)
Je zegt zelf dat je er nog niet eht van overtuigt bent en eerljk gezegd lijkt me dat niet zo'n goede basis. Al is het natuurlijk wel zo dat zoals eerder gezegd, het zal veranderen waneer het kind er is...

Onderschriftloos :Y)

**Geplaatst:** 28-01-02 23:39

Geplaatst: 28-01-02 23:39

Is toch wel een moeilijke beslissing, kan ik me goed voorstellen. Ji bent misschien nog niet zo ver, vriend erfelijk belast (noem je dat zo?) kans op onvruchtbaarheid......
Over het erfelijke verhaal heb ik persoonlijk veel nagedacht. Ik heb een gehandicapte broer (syndroom van Angelman) en dit is op erfelijkheid getest een paar jaar geleden. Mijn ouders hebben gewoon "pech" gehad, het lag niet aan hun genen. Kan dus ook niet in de mijne zitten.
Maar toch denk je er veel overna. Ik tenminste wel voor die tijd. Ik heb er ook veel overnagedacht, stel nou dat mijn kindje later ook gehandicapt is, dat ik dat al weet terwijl het in mijn buik zit? Ik ben er niet uitgekomen, ik weet ook niet of je daar al over kunt nadenken voordat het echt zover is.
Ik geef je geen advies, of weet ik veel wat, wou alleen even zeggen... Ehm nouja, jeetje... Eh. gewoon vanneh... Succes met je beslissing Haha!

**Geplaatst:** 29-01-02 00:09

Geplaatst: 29-01-02 00:09

Mijn eerste kindje kreeg ik toen ik dertig was, de tweede toen ik vierendertig was. Eerder was ik er niet aan toe vond ik zelf. Als ik nu moeders zie van mijn leeftijd met al veel grotere kinderen denk ik weleens dat het toch ook wel grote voordelen heeft om ze iets jonger te krijgen. Zij kunnen al weer veel meer dingen doen terwijl ik nog heel erg bezig ben met de kindjes. Aan de andere kant vind ik het zo ook wel weer prima. Mijn nichtje was negentien toen ze de eerste kreeg. Zij kreeg indertijd allerlei opmerkingen naar haar hoofd dat het vast een ongelukje was, dat ze te jong was voor de verantwoordelijkheid etc. Voor haar was het echter een hele bewuste keuze waar ze nu (eenendertig) nog steeds achter staat.
Iedereen heeft zo zijn eigen motivatie om op een bepaalde leeftijd een kind te krijgen (vooropgesteld dat je ze kan krijgen uiteraard).

Ik vind wel dat je pas aan kinderen moet beginnen wanneer je er zelf voor de volle honderd procent achter staat en niet omdat er een bepaalde druk op je rust hoe moeilijk dat in jouw geval ook is. Een kind grootbrengen is een hele zware klus.
Het is ook het meest geweldige wat me ooit overkomen is en dat terwijl ik vroeger altijd heel hard riep dat ik noooooit kinderen wilde Haha!

**Geplaatst:** 29-01-02 00:28

Geplaatst: 29-01-02 00:28

Niemand kan die beslissing idd voor je nemen, maar laat het wel of niet onvruchtbaar worden van je vriend ajb geen leidraad zijn voor je beslissing!
Klinkt cru misschien, zo bedoel ik het absoluut niet!
En iid, zoals Prima zegt: invriezen kan ook nog! *LOL*

Een kind krijgen is een vreselijke verantwoording, mijn dochter Robin is nu bijna 3 (ik ben 29) en vreselijk in de peuterpuberteit! Ik kan geen stap doen zonder haar in mijn kielzog! Soms is dat best benauwend hoor. Ik kom hierdoor vaak niet (meer) toe aan de dingen die ik moet doen!
Daarintegen wil ik absoluut niet meer terug naar de tijd dat ze er niet was! Haha!

Kinderen krijgen is een beslissing die je samen neemt en imo op het moment dat jullie er allebei klaar voor zijn! en niet vanwege een medische reden. Je kan een kind niet meer terugstoppen! Haha!

Ik heb ooit eens een verhaal gehoord van iemand die snel zwanger wilde worden omdat haar vader op sterven lag, vrouw raakt zwanger, vader sterft nog voor de geboorte van zijn eerste kleinkind. Zij reageert haar frustraties af op haar zoon.

Dit is absoluut niet vergelijkbaar met jouw situatie, ik probeer hier enkel mee aan te geven dat een andere reden dan echt ''klaar'' zijn voor het moeder-/vaderschap vaak niet bevredigend is.

Heel veel succes!

Dag lieve Nick. Dankjewel voor jou. Dankjewel voor alles.
Vergeten zal ik je nooit, dag maatje... 15.05.2004 - 07.06.2010

**Geplaatst:** 29-01-02 10:29

Geplaatst: 29-01-02 10:29

Ik ben heel erg op mijn vrijheid gesteld, ik denk erger nog dan de meeste mensen. De meesten willen namelijk graag kinderen en zijn bereid om hun vrijheid daarvoor op te offeren. Ik niet, ik wil ze dus ook niet. Ik ben nu 31 jaar oud, dit jaar word ik 32. Ik hoop dat als ik verander, dat het op tijd gebeurt, en niet als het te laat is. Maar al op mijn 16e wilde ik ze niet en dat is nooit veranderd. Jij bent pas 20 en je hebt nog zoveel tijd. De meesten krijgen hun eerste rond hun 29e in Nederland. Zelf ben ik nog echt een kind, niet in alles volwassen, nog te speels. Mensen zien dat aan mij, ze schatten mij veel jonger dan ik in werkelijkheid ben. Het is gaat niet alleen om het leven van jouw vriend, het gaat ook om jouw leven. En om JOUW zwangerschap van 9 maanden en de bevalling, niet de zijne. VAn een vrouw is het veel meer opoffering vereist dan van mannen. Je moet er dus zelf wel achter staan. Je weet dat je kinderen wilt. MAar nu nog niet. Waarom nu nog niet? Zijn er nog andere dingen die je had willen doen? Als er eigenlijk geen redenen zijn om er niet aan te beginnen kun je het wel doen denk ik.

**Geplaatst:** 29-01-02 10:40

Geplaatst: 29-01-02 10:40

Tja wat zal ik er eens over zeggen......

Ik was 20 toen mijn zoontje geboren werd. Mijn vriend was 18.
Nu zijn we 22 en 20 en damian is 17 maanden.Hij studeerd nog en ik werd huismoeder.Op dit moment zitten we in een dipje en wonen we dan ook niet meer samen.

Toen ik zwnger raakte was dat niet gepland,maar ik wilde het kind wel houden. Het is zeker niet makkelijk maar er zijn zoveel mooie dingen aan t moederschap die ik voor geen goud meer zou willen en kunnen missen. Damian is alles voor mij! Echt alles! Ik heb zelfs mijn paarden er voor op moeten geven op een gegeven moment.Mijn moeder heeft er een van me overgenomen en die ander had mn vader te koop gezet.Gelukkig is dat niet gelukt en had ik ondertussen tijd om een oplossing te bedenken en sinds 1 november rijdt ik weer.

Jullie situatie is heel anders dan die van ons. Jullie hebben al een eigen huis, wij hadden niks. Bas heeft een baan, steven zit nog op school. Jij hebt een baan en een goede opleiding, ik had niks.Ik werkte op een dressuurstal, verdiende niks,ik had les een een stal dat was t. Ben dan ook gestopt toen ik zwanger bleek te zijn.

Nu doe ik dus oppaswerk, en daar betaal ik de stalling van mn paard voor.
Steven woont sinds 3 weken niet meer bij ons omdat ie t allemaal niet meer trok. Ja hij is 20 studeerd nog en dan heb je een kind en een huishouden en geldzorgen , kan me wel voorstellen dat ie t niet aankan,maar goed nu sta ik er dus mooi alleen voor.Kan ik een uitkeirng gaan aanvragn.Ik houd er absoluut niet van om geld te trekken van de overheid maar ja ik vind mijn kind ook nog veel te klein om 24/7 in een kinderdagverblijf te doen. Daarom ben ik gaan oppassen. Hebben we toch een extraatje en hij gaat gewoon lekker met mama mee.

Als ik t over mocht doen zou ik t dan anders doen? Nee absoluut niet. Het is zwaar maar je krijgt er zoveel voor terug.!
Ik ben van mening dat je nooit klaar bent voor kinderen. Wanneer ben je er aan toe?Dat weet je nooit van te voren denk ik.

Als jij er voor wil gaan dan zou ik zeggen doe t! Je hebt damian gezien en een kind is echt t mooiste wat er is! Je kan je paarden er best bij houden want dat kan ik ook! En jullie zijn tweeverdieners!

Maar als je het echt nog niet wil zou ik die stap nog niet nemen. Wat houdt je tegen? Zet alles op een rijtje waarom je het wel zou willen en waarom niet. En weeg alle voors en tegens tegen elkaar af.

En anders mag je deem wel een weekje van me lenen!!!!!'
Haha nee hoor echt nooit! Ik kan nu al geen weekje meer zonder hem!

[EA-OV] Gave moderne meubels olijfkleur!

**Geplaatst:** 29-01-02 11:14

Geplaatst: 29-01-02 11:14

Waar ik nu aan zit te denken en dan moet ik deze vraag denk ik aan Margreet stellen, zou het niet beter zijn als Nonnie zich ook liet testen op deze ziekte. Bij dieren is het namelijk zo, dat als je 2 dragers bij elkaar brengt er een verhoogd risico is. Wil hiermee dus niet zeggen dat ik Nonnie met een dier vergelijk. Margreet kun jij mij hierop een antwoord geven?

Uiteindelijk is de mens zelf de zwakste schakel.

**Geplaatst:** 29-01-02 11:40

Geplaatst: 29-01-02 11:40

nog een vraag/ tip: mocht het zo zijn dat het medisch verantwoord is om eventueel een kindje te krijgen, maar het zou kunnen zijn dat je vriend over een paar jaar onvruchtbaar is, is het dan niet mogenlijk dat hij nu wat sperma in levert en dat ze dat in de vriezer kunnen bewaren? de artsen kunnen zoveel dat dit misschien een mogenlijkheid zou kunnen bieden dat je nog een paar jaar zou kunnen wachten, en dan het kunnen laten isemineren?

**Geplaatst:** 29-01-02 12:11

Geplaatst: 29-01-02 12:11

Wat Lonneke hierboven zegt schoot mij ook meteen binnen. Waarom niet alvast wat sperma laten bewaren? Dan zit er iig minder tijdsdruk achter.

**Geplaatst:** 29-01-02 12:23

Geplaatst: 29-01-02 12:23

Ik kan me het beste vinden in het verhaal van Lonneke. Ik was 25 toen ik m´n dochter kreeg en 29 toen m´n zoon geboren werd. Als het aan mij had gelegen, hadden ze ook al een paar jaar eerder mogen komen, maar mijn man was degene die (toendertijd) nog een tijdje wilde wachten.
Bij jullie komt er natuurlijk nog een ander probleem om de hoek kijken; het kan zijn dat je vriend over een paar jaar onvruchtbaar wordt Scheve mond

.
Maar... wat ik uit jou verhaal opmaak, zijn jullie er al een tijdje over aan het praten en ik neem aan dat jullie ook al bij artsen zijn geweest om dit probleem te bespreken Verward

.
Misschien is het idd een mogelijkheid om sperma te laten invriezen, zodat de mogelijkheid om kinderen te verwekken in ieder geval blijft bestaan. Jullie kunnen dan in alle rust besluiten of jullie binnenkort, of misschien liever toch over een paar jaar, het willen gaan proberen om zwanger te worden. Ik denk dat het nooit goed is om "onder druk" (wat voor soort druk dan ook!) aan kinderen moet beginnen. Als je zegt: "Jaaa gewéldig!", dan zou ik zeggen: "Go for it Lachen

!"
Veel sterkte met het nemen van een beslissing!!

Benz († 18.12.09) & Bella († 4.01.10), ik mis julie nog steeds

....
Welkom lieve Mila

!
Vakantie vieren op een echt kasteel in Beieren

?? http://www.schloss-moehren.nl/

**Geplaatst:** 29-01-02 13:35

Geplaatst: 29-01-02 13:35

tja naar aanleiding van haar verhaal hier begrijp ik dat ze twijfelt. bij twijfel zou ik al denken, ik wacht nog even. ik heb nooit geen twijfels gehad. nu is jouw situatie wel anders, maar ik zou zeker eens kijken of jullie sperma kunnen laten invriezen. als je dan mocht besluiten om het toch te doen is het een weloverwogen besluit. succes

Wie is er online