Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
Pattyrex schreef:Ilse het was niet de maandag voor de twin touwers hoor! een week daarna!Hoi bokkertjes,
Soms heb ik dat wel eens: dat ik een pony van de manege of ergens anders heeel erg mis... Bijvoorbeeld vanmiddag, ik las een topic en opeens moest ik aan een lievelingspony denken van vroeger, Yankee... Ik zal het hele verhaal nog eens vertellen, want ik moet het gewoon even kwijt.
Okee, ik vertel eerst eventjes wat vooraf: Yankee was een zwarte shetlanderruin van rond de 23 jaar. Het was gelijk mijn lievelingspony toen ik hem zag omdat ik hem zo schattig vond. Ik poetste hem, liep af en toe met hem buiten, reed soms op hem (als ik op hem werd ingedeeld) en liep naast (bij de beginners helpen) bij Yankee.
Iedere maandagochtend werden de pony's in de grote rijbaan losgelaten omdat we toen nog geen paddock hadden, nu wel. De paarden mochten een uur erna in de grote rijbaan dollen. Nu was het zo dat Yankee de leider was van alle pony's, dat zijn er een stuk of 9 denk ik, dat weet ik neit precies.
Zoals elke maandagochtend waren de pony's in de rijbaan gezet, en waren lekker met z'n allen aan het spelen. op een gegeven moment gingen ze door de bak een rennen, met Yankee aan kop. Toen struikelde Yankee en viel, dus de andere pony's liepen in de vaart die ze hadden per ongeluk over hem heen, dus echt niet expres, want het waren toch hele goede vriendjes van elkaar, alle pony's. Dus Yankee stond niet meer op, en de stalhulpen hadden hem uit de bak gehaald, en in zijn box gezet/gelegd. Yankee ademde heel lastig, dus dat hebben ze een poosje aangekeken die dag, maar na een tijdje ademde hij nog niet goed dus is de DA gebelt, die kwam. Die trok de conclusie dat hij een ingeklapte long had, en hij dus een prik moest hebben (ik weet niet of dat de verdoving was dat hij daarna geopereerd moest worden), maar op dat moment werd het Yankee allemaal teveel dus hij sprong (volgens mij tegen de voerbak aan, dat weet ik niet zeker, ik was er neit bij) en viel toen dood neer...
Dat gebeurde op maandag 10 september, de dag voor Twin Towers. Ik reed op zaterdag, dus een vriendin die daar ook rijdt vertelde dit, want ik zit ook bij haar in de klas. ik geloofde er geen snars van, en lachte erom omdat ik dacht dat ze me in de maling nam. Maar toen ik vrijdag op de manege kwam om naast te gaan lopen, en ik wilde naar Yankee toegaan, zag ik dat zijn box leeg was. Er hing een brief op de deur met het hele verhaal, en serieus waar, ik stond daar in het bijzijn van ALLE mensen die op stal waren te janken... echt te janken... ik las de brief af en kon het allemaal niet meer aan dus ik ben weer op de fiets gestapt en naar huis gefietst, ik zag echt helemaal niets, omdat ik nog steeds zat te huilen, dus ik fietste vanzelf de weg terug naar huis, die ik ongeveer slapend kon fietsen.
Toen ik thuiskwam was mijn moeder heel verbaasd, dus ik het hele verhaal verteld, en toen ben ik naar boven gegaan, gaan douchen en toen op mijn bed liggen janken... O echt, ik had het neit meer. Ik at 's avonds bijna niets en ben daarna gelijk mijn bed in gegaan en heb heel lang geslapen. 's Avonds laat werd ik weer wakker en ben bij mijn ouders beneden gaan zitten. Toen ben ik beneden weer in slaap gevallen en hebben mijn ouders me op bed gelegd.
De volgende dag heb ik wel gereden, maar bleef neit langer op de manege dan nodig was.
En zodoende denk ik nog heel vaak aan hem, ik heb zoveel van hem geleerd, zoveel met hem gedaan... Ik ben nu over dat verdriet heen, maar het volgende staat alweer naast de deur... Lees dit topic dan maar, dat is niet zo'n groot verhaal [PP] Mijn verzorgpony gaat verhuizen... naar frankrijk
Ik weet dus echt niet hoe ik dit nou weer moet gaan verwerken, maar ik houd iig contact.
Ik moest het echt gewoon even kwijt, en sorry voor het superlange verhaal.
En waarom ik dit topic geopend heb, hier kunnen jullie al je verhalen, gedichten enz kwijt over een pony of paard dat jullie nu moeten missen of die erg ziek is, of die jullie waarschijnlijk binnenkort moeten missen. Dit bedoel ik neit als verzameltopic, want dat mag niet, dat weet ik, maar als topic waar jullie je verhaal kwijt kunnen, of verhalen over je (dode of zieke) pony of paard. Je mag er ook een foto bij zetten, maar hou het dan aub bij een, anders wordt dit topic zo traag. Je mag ook gedichtjes enzo erbij zetten.
Ik hoop dat jullie de moeite nemen om iets te plaatsen.
Bedankt voor de moeite om dit verhaal te lezen.
Heel veel liefs en kusjes van Ilse
JewelFamke schreef:Tja,stond redelijk machteloos toen,rotgevoel idd.
Van het ongeluk en alles erna kan ik me niet veel meer herinneren,is als een film aan me voorbij gegaan,maar ja,logisch lijkt me.
Stomme is,dat je jezelf juist wél de schuld gaat geven...als ik dit niet,als ik dat niet,maar ja,dat kennen veel van jullie vast.
Eigenlijk best gek dat het hier nou zo staat,mijn verhaaltje.
Zijn weinig mensen geweest met begrip al die jaren.Veel zeggen altijd:"t is toch maar een paard?"
Uhm ja,gelukkig begrijpen jullie allemaal dat een paard geen maar is,net zoals alle andere dieren eigenlijk.