Oke heb vanmorgen even met hem gebeld, want ik heb het idd niet goed opgevat. Kijk hij internet nooit en als hij internet wil hij het liefste naar vrachtwagens kijken, hij is niet met een computer opgegroeid en kan dus ook neit zo heel erg snel typen, hij moet echt nog zoeken naar de letters zeg maar, dus als we een gesprek voeren over de msn, kan hij gewoon weg geen andere dinegn meer doen op de computer omdat hij maar heel erg langzaam typt en ik juist weer best wel snel.
Hij heeft zeker wel interesse in mij hoor dat is het niet en vaak mag ik ook gewoon zeggen hoe ik me voel en als ik me niet lekker voel heeft hij daar ook begrip voor ofzo.
Heb er zelf vaak aangedacht om hulp te zoeken hiervoor, maar ik denk altijd ik kom er zelf wel uit. Het is wel heel erg dubbel want ik heb mijn vriend wel naar de psych gestuurd en die is ook gegaan, maar zelf voel ik toch een soort schaamte, want heel veel mensen denken dat er niks mis met mij is en dat is er natuurlijk ook niet, maar weet wel heel erg zeker dat ik een heel erg negatief zelfbeeld heb, en daar vooral mijn vriend mee lastig val en dat vind ik best wel erg. Het is wel wat verbeterd maar eht lukt me nog niet op de knop helemaal om te draaien.
En amberto wat leer je dan bij zo'n psych, want misschien moet ik er toch maar eens over na denken. Het is namelijk niet zo dat ik het alleen bij mijn vriend heb, hoormaar ook een gesprek aanknopen met anderemensen is moeilijk.