want de gouden regel telt; klant is koning. 
tenslotte betalen zij mij salaris. en zorgen ervoor dat ik kan blijven werken , want geen klanten, geen geld, geen geld, geen brood op de plank.Maar goed, gistere(zaterdag) komt er een man in de winkel, beetje een patser, en die vraag aan mij om een boeket(werk in een bloemenwinkel dus
De bloemen staan op een soort van trap en ik moest naar voren buigen om de bovenste bloemen te pakken, geef die man me toch een knal op me kont 
Ja zegt hij een broek die gespannen staat 
Ik werd zeer nijdig, want iedereen heeft van me af te blijven. Heb heel boos gezegt dat ik daar niet van gedient was, en dat hij bloemen ergens anders moest gaan kopen. De man keek mij verbaasd aan, was een grapje hoor, ik nog steeds zeer nijdig, heb hem vertelt dat ik niet om zijn grapje kan lache, en dat hij nu heel snel de winkel moest verlaten. Mijn baas kwam eraan en heeft de man buiten de winkel gezet, en hem verzocht weg te gaan. Hij zei erbij, dat hij wil dat zijn personeel met respect behandelt word De winkel stond overigers vol met mensen zij vonden dat ik goed had gehandelt, en dat mij blik erg duidelijk was 
achteraf schaamde ik me wel een beetje, maar ja, dan moeten ze maar van me afblijven 
En je baas trouwens ook!! 
Maar bij een vreemde? Dan moet er een aardig steekje los zitten bij je 
