Bij ons op stal staat een paard en die doet zo raar. Hij is ontzettend lomp. Loopt alles en iedereen omver en glijdt constant uit. Hij heeft al tig keer zijn hoofd aan de voerbak gestoten terwijl die al een paar jaar op 1 plaats hangt. Ook tijdens het longeren valt ie vaak en in de wei glijdt ie vaak onderuit, terwijl mijn paard ook gek doet en gewoon op haar benen blijft staan. Het is echt niet glad. Ik geloof ook heilig dat ie tegen een muur zou lopen als je hem dat vroeg. Hij is zo verschrikkelijk lomp, dat ik het eng vind. Hij is ook best mager en hij staat van 's morgens 7 tot 's avonds 5 op een goede wei. Hij is pas ontwormt, dus het is geen wormen. In de stal staat hij altijd met zijn kont naar de openening en met zijn hoofd heel laag te dutten. Verdre is hij wel heel actief en zijn vacht is ook mooi. Dus ik begrijp er niks van. Zou hij ze niet alle zeven hebben of zou hij psychisch iets niet in orde hebben. Wie kan helpen?
Hoe heet dat ook alweer, als je de hersenen van een paard niet in 'rechstreekse" verbinding staan met de ledematen? (kan overigens ook bij mensen)
Welcome to my world of make believe, check your reality at the door. Within my wishes and my wildest dreams, if I could be anything, well baby, I‘d be yours
nou hij hij valt niet zomaar om als hij stil staat. Maar als hij aan de longe gallopeert of draaft of in de wei gek doet. Net of hij geen coordinatie heeft. Ook niet steeds maar hij struikeld toch wel regelmatig en is in de pallop aan de longe nu toch al verschillende keren onderuit gegaan terwijl de bak kurk droog is.
Ataksi heet dat toch? Geen idee hoe je het schrijft maar d8 dat dat zo heette. Alhoewel ik gister van een fysio hoorde dat het erg weinig voorkomt. Ik zou iig de da bellen en die kan je altijd doorverwijzen naar een fysio!!
Een vriendelijk woord hoeft niet veel tijd te kosten, maar de echo ervan duurt eindeloos!!
De hersenen en zenuwen werken samen; het lijkt dat de opdracht van de hersenen niet (goed) bij de zenuwen aankomen, waardoor zijn ledematen en spieren niet (snel) genoeg kunnen reageren! In ieder geval is het duidelijk het het spontaan omvallen van een paard of ergens tegenaan lopen niet goed is!
ataxie, wobbler, beklemde zenuwen. Dat denkt ik dat het best eens zou kunnen zijn, omdat je zegt dat ie vaak uitglijdt of struikelt. Is zijn staart slap??? Dwz als je zijn staart optilt, voel je dan tegendruk of heb je alleen het gewicht van de staart zelf in je handen? In dat laatste geval is hij atactisch (dan zit er een zenuw beklemd of is er een beschadigd, meen ik). Volgens mij kun je het ook controleren door naast hem te gaan staan, zijn staart vast te pakken en dan tegen hem aan te duwen. Als hij dan heel veel moeite heeft mijn zijn evenwicht of omvalt, dan duidt dat volgens mij ook op ataxie (maar deze manier van controleren weet ik niet helemaal zeker) Of hij het wobblersyndroom heeft kun je controleren door bijvoorbeeld zijn linkervoorbeen te kruisen over zijn rechtervoorbeen (dus dat zijn linkervoorbeen rechts naast zijn rechtervoorbeen staat) In het geval van wobbler blijft hij in deze houding staan, een normaal paard zet zijn been dan weer terug.
Deze methodes heb ik ook maar ergens gelezen (bit, hoefslag, paard&sport enz). Zo kan je het zelf een beetje controleren, maar het betse kun je natuurlijk een dierenarts (laten) vragen. In ieder geval lijkt het mij een beetje een paard dat niet helemaal spoort, en ik zou er ook niet zo goed mee om durven gaan of te rijden. Groetjes Annemieke
Ataxie, dat is wat ik bedoelde, mijn vroegere verzorg paardje had dat, begon met vertraging in het rechter achter been en werd steeds erger was te merken door steeds onregelmatiger lopen, uitglijden, en steeds trager worden. Dat was wel in een tijdbestek van 8 a 9 jaar, beestje was 11 dat het geconstateerd werd en in combinatie met ouder dom werd het steeds erger.
Welcome to my world of make believe, check your reality at the door. Within my wishes and my wildest dreams, if I could be anything, well baby, I‘d be yours
Zowiezo hier de DA naar laten kijken, want dit is echt niet normaal. Al vraag ik me eerder af, of dit dier wel normaal kan zien. Bij ataxie mankeert het in meer of mindere mate aan coordinatie, maar lopen ze niet tegen muren of voerbakken. De paar die ik gekend heb die dat wel deden, zaten in het laatste stadium, waren geestelijk volkomen doorgedraaid en levensgevaarlijk agressief. Zo komt jouw verhaal beslist niet over. Laat zijn ogen eens goed nakijken,want volgens mij komen deze problemen eerder van een heel slecht, of heel beperkt gezichtvermogen. Succes.
En nou serieus, lijkt me i.d.d. verstandig om er een DA bij te halen
Welcome to my world of make believe, check your reality at the door. Within my wishes and my wildest dreams, if I could be anything, well baby, I‘d be yours
misschien is ie gewoon een beetje motorisch gestoord, Morrie valt ook wel eens om als ie achter zijn eigen staart aan rent ofzo en hij is echt paard en geen hond , hij trapt ook zijn eigen voeten kapot en staat op z'n eigen voeten en dat soort lompigheden, niet zo bewust van z'n eigen lichaam.
Verder is er met Morrie niets mis, de laatte checkup was in maart
dit vond ik over ataxie> Mej. Lotte Weerman uit Ermelo
Soort: Paard Ras/Omschrijving: KWPN
Bijzonderheden: Ik heb mijn paard onlangs klinisch leten keuren en de betreffende dierenarts zei dat mijn paard Bronco ataxie heeft aan het linkerachterbeen. Een besturingsprobleem dus.
Nu hoorde ik laatst van iemand dat ataxie nooit aan 1 been kan zijn, maar dat dat het dan om beide achterbenen moest gaan. Is dat zo? Verder zou ik graag willen weten hoe ik mijn paard het beste kan trainen, om het probleem te verminderen. Ik heb hem nu bijna een half jaar en hij kon nog helemaal niets toen ik hem kreeg en hij had nog bijna geen spieren, door elke dag een half uur tot drie kwartier te stappen krijgt hij al wat meer spieren.
Antwoord:
U vraagt of ataxie aan de achterbenen aan beide of slechts aan één been kan voorkomen. Het antwoord hierop kan kort zijn: ataxie kan aan één been voorkomen. Het uit zich bijvoorbeeld dan doordat dat betreffende achterbeen minder goed onder wordt gezet dan het andere achterbeen. U kunt dat meten door de mate van overstap van het ene achterbeen (over de afdruk van de voorhoef aan die zijde heen) te vergelijken met de mate van overstap van het andere achterbeen. Indien die niet gelijk zijn loopt het paard dus ook niet in ritme, en dus is hier sprake van ataxie. Anderzijds kan je indien je goed kijkt ook vaak wel zien dat het paard 'niet in ritme'loopt, het vergt echter een goed oog.
Uw conclusie ¨een besturingsprobleem dus¨ wordt door mij niet helemaal begrepen, maar ik denk dat u bedoeld dat teveel een te zware aanleuning aan één zijde ataxie kan veroorzaken, en daarin heeft u gelijk. Maar ook een aandoening aan het been zelf kan ataxie veroorzaken, of aandoeningen aan het zenuwstelsel. Ataxie van een achterbeen is dan ook niet zozeer een diagnose als wel een conclusie. Onderzoek zou dan moeten uitwijzen waardoor de ataxie veroorzaakt wordt. In het ene geval ligt het aan de ruiter, in het ander geval is er wat mis met het paard.
Hoe u uw paard het beste kan trainen is volkomen afhankelijk van de eisen die u aan het gebruik van het paard stelt, m.a.w.: gaat u barrage springen of lange afstandesritten maken? Stappen, en dan met name gedurende langere tijd per dag kan sowieso geen kwaad, integendeel.
Met vriendelijke groet,
Stephan Beunis, dierenarts
Happy in me eigen huis met mijn 2 katjes Joris en Lana
Het Wobblersyndroom by paarden betreft een afwijking in de halswervelkolom, waarbij een vernauwing van het wervelkanaal ontstaat door verdikte groeischijven van de wervels. We zien dit bij jonge paarden en alleen dan wanneer het wervelkanaal van nature al wat nauw is en als de groeischijven extreem grof zijn. De aandoening is dus multifactorieel, maar heeft enige angeboren aspecten. Vaak ontstaat hierbij extra druk op het ruggemerg, vooral dan, wanneer de hals extreem wordt gebogen. De diagnose is met waarschijnlijkheid via een röntgenonderzoek vast te stellen, maar de definitieve diagnose vergt een contrastonderzoek van het wervelkanaal onder volledige narkose. Bij definitieve bevestiging van de diagnose, kan de beweging van een of twee wervels worden beperkt door deze operatief met elkaar te verbinden. In uw geval is er geen sprake van een jong paard. De diagnose "Wobbler" is dan ook onwaarschijnlijk. Het kan wel zijn dat uw paard op een andere wijze een beschadiging van het ruggemerg heeft opgelopen en daardoor net als een Wobbler-paard ongecontroleerde voortbeweging heeft gekregen (ataxie). Dit kan b.v. door een Rhinopneumonie-infectie zijn ontstaan. Als een paard atactisch is doordat een ruggemergbeschadiging is opgetreden, is genezing in de zin van het woord niet mogelijk. De ervaring leert echter dat veel paarden in meer of mindere mate hiermee goed kunnen leven, zolang topsport niet het doel van de ruiter is.
Dit vond ik er ook nog over
groetjes joke
Happy in me eigen huis met mijn 2 katjes Joris en Lana
mijn hond had een hersenbloeding gehad, en die reageerde dus ook zo. echt heel zielig, totaal geen coordinatie meer en steeds overal tegenop lopen en zwalkend lopen. ik zou echt de DA ernaar laten kijken.
ja ik zal het doorgeven aan de eigenares. Zij zei in eerste instantie dat hij gewoon lomp is. Maar ik kan niet voorstellen dat paarden van nature lomp kunnen zijn. Dus daarom maak ik me zorgen.
Met hele grote uitzondering...kom je wel eens zo'n paard tegen, een paard waar je dus mee kunt verongelukken- en waar ik ver vandaan blijf. Wat je ook (zelf) kunt controleren, is of het paard wel goed ziet ! Een vriendin van mij had een paard die ook zulk soort verschijnselen had, die bleek (achteraf) aan 1 oog (langzaam) blind te zijn geworden !