Ik rijd sinds mei 1999. Na een half jaar begon ik 3 a 4 x per week te rijden op de manege en kochten vrienden van mij eerst een veulen en toen een pony. Ik twijfelde of ik een eigen paard wilde. Ik had zo weinig ervaring en ik wist niet of het goed zou gaan.
Mijn instructeur had wel een idee:
Nou eigenlijk ben ik in de maling genomen maar achteraf ben ik daar erg blij mee. Ik kon Bolivia zogenaamd een maandje verzorgen en toen ben ik in die maand verliefd geworden. De eerste keer dat ik haar zag vond ik dat ze een heel lief hoofdje had. Ik vond haar verder trouwens ook wel mooi.
De eerste keer rijden was super, zo braaf echt niet te geloven, want ze werd maar 2x per week bereden en kwam niet elke dag uit haar stal.
Het was gewoon een schatje en na twee weken heb ik gevraagd of ze te koop was. Dat was ze zogenaamd niet, maar na drie weken opeens wel.
Laten keuren (was heel spannend want ik was al gek op haar) en gekocht. Ik heb haar nu 8 maandjes en heb geen moment spijt gehad.
"Horses are not just a mass of muscles to be shaped in order to satisfy our desires or to produce a performance, they are sensitive beings. Expressions such as: 'The horse must do this... The horse must give that' are all too common jargon. The horse owes us nothing, it is we who have a duty to make ourselves understood." — Phillipe Karl