*Zucht* ik weet dat jullie gelijk hebben de enige die gene begrip heeft voor mijn verdriet ben ikzelf.
Vandaag heb ik besloten thuis te blijven tot ik een uitnodiging krijg van de Arboarts dan kan ik eens gaan praten en krijg ik begeleiding met er weer instappen in het arbeidsproces.
Vandaag is het ook weer dinsdag en dat is mijn moeilijkste dag ik kijk al steeds op de klok, nog 2 uur en dan is het precies 4 weken geleden. Hoe lang blijf ik dat nog tellen?ik weet het niet niemand weet het ik wacht het af en huil zo lang het nodig is.
Het is net of ik nu pas begin te beseffen dat Arjan er echt niet meer is. Al zijn foto´s zijn ontwikkeld, ook die van de begrafenis er komen nooit meer nieuwe de bladzijden van het foto album blijven leeg....