Bij mij op stal staat en paard wat niet goed op zn hoeven staat.
Ze staat niet rechtop dr hoeven,ze zakt wat door zeg maar. Dus bij dr enkel zeg maar,dasar is het wat doorgezakt. Bij dr vorrhoeven heeft ze er geen last van. Wat betekent dit? En wat doe je er aan?
Je bedoelt een weke koot. Er is niets aan te doen, het is gewoon z'n bouw. Heel belangrijk is dat ie correct wordt beslagen, en de kans op peesproblemen is groter als bij paarden die minder week gekoot zijn.
Daar doe je niets meer aan. Sommige paarden hebben dat gewoon...anderen krijgen dat meer naarmate ze ouder worden. Het is niet zo mooi, want hierdoor wordt het gebruik van het paard wel beperkt. Zulke paarden hebben sneller problemen met de pezen, want die worden erg zwaar belast, zelfs al bij lichte arbeid. Raken de gewrichten de ondergrond, dan zal er zeker in de toekomst schade aan dat gewricht komen. zo'n paard is niet meer bruikbaar. Vaak hebben we het dan al over een oud paard hoor!
Afwijkingen in de voetas Onder de voetas verstaan we en denkbeeldige lijn die getrokken kan worden vanuit de kogel door koot, kroon en hoef. Bij normale stand maakt de voetas met de grond een hoek van 45 graden. (op het plaatje A) Steilgekoot (Overkoot): De hoek van de voetas is groter dan 45 graden. Als een paard steilkotig is, dan is hij minder veerkrachtig en soepel in zijn gangen. Bovendien veroorzaakt dit eerdere slijtage. (B) Weekgekoot (beervoetig): De hoek van de voetas is kleiner dan 45 graden. Hierdoor zijn paarden minder sterk. Bovendien is het paard sneller versleten. (C)
Laatst bijgewerkt door orri op 21-01-02 20:06, in het totaal 1 keer bewerkt
Overkoot gaan en overkoot staan zijn twee verschillende afwijkende standen. 1. het overkoot staan, dit is een steile kootstand die groter is dan 135 graden en waarvan het pijpbeen in het verlengde staat van de voetas deze afwijkende stand wanneer het paard stilstaat en de kogel naar voren knikt spreken we van een overkoot staan (foto1). 2. wanneer een paard bij beweging en belasting de kogel naar voor knikt spreken we van overkoot gaan.
Beiden standen hebben en steile voetas. Om dit voor het paard te vergemakkelijken zullen we meer steun moeten geven op de teen en zouden kunnen denken aan een hoefbeslag waarbij de teen iets verder naar voor steekt, zodat de teen als het ware langer wordt, dit kan door een snavelijzer te leggen. Bij het bekappen van deze voeten zullen we er altijd voor moeten zorgen dat we de verzenen zo laag mogelijk houden, zonodig zullen we de voetas naar achter moeten breken. Paarden met deze steile standen en regelmatig overkoot gaan kunnen zeer regelmatig struikelen en zeer onzeker worden zodat ze bang zijn te lopen, ook kunnen de gewrichtsbanden geïrriteerd raken waardoor een ontsteking in het gewricht kan ontstaan.