Stelregel van George Theodorescu: geen slofteugels in zijn stal. "Daarmee kun je alleen maar foute dingen doen. Mensen hebben geen inwerking op hun paard en grijpen dan naar de slofteugel. Dat werkt dus niet, want je hebt geen inwerking. Het principe in rijden is, dat je het lichaam van het paard naar zijn hoofd moet sturen. Voorwaarts dus. Gebruik je een slofteugel, dan doe je het andersom, dan trek je het hoofd naar het lichaam toe. Dat is achterwaarts rijden. Een slofteugel heeft niks met correct rijden te maken. Je liegt tegen jezelf, je hebt rijtechnisch niks gedaan, je hebt niks opgelost. In de hand van een meester is een slofteugel goed. Maar een meester heeft de slofteugel niet nodig. Dat diep rijden gaat ook vaak met een slofteugel gepaard. En daarmee kom je bij een ethisch punt. God heeft het paard zo geschapen, dat het het enige dier in de wereld is dat de mens direct in de ogen kijkt. Je hebt dezelfde ooghoogte. Het is een schande om het hoofd van een paard tussen zijn voorbenen te doen en hem zo te laten werken. Dat kan toch nooit beter zijn? Laat degen die zo rijdt of traint, zelf maar eens zo werken, met zijn hoofd tussen zijn benen
Kom ik weer bij het punt of God (zo hij al bestaat) het paard überhaupt wel geschapen heeft om bereden te worden, maar dat is een andere discussie
Ik vond het 'nut' van de slofteugel in ieder geval erg mooi onder woorden gebracht!
Maar 'wie vrij van zonde is, werpe de eerste steen': ik rij zelf ook regelmatig met een thiedemann. Al gebruik ik die niet om het 'hoofd naar het lichaam te trekken', hij begrenst alleen, zodat ze dat hoofd niet nog verder wegsteekt, het laatste stukje 'het lichaam naar het hoofd brengen' zal ik toch echt zelf moeten rijden!
) 
