Wij hebben er ook nog een hoop genomen maar die zet ik pas morgen op bokt, omdat ik ze eerst nog moet verkleinen voordat ik ze kan uploaden.
Na de show wilde iedereen natuurlijk nog even met Chris & Abigail praten. Wij kwamen van ver en hadden voor die dag dus ook niets anders meer afgesproken en hadden dus de tijd. Nadat we wat gedronken hadden met Reindert (Reindert had geen dorst
) hebben we nog met Chris & Abigail & Friends zitten kletsen. Zijn daarna met een paar man wat gaan eten. Ondertussen was het al wat donker geworden en we moesten Sabiha (en haar vriendinnetje) nog uit de wei plukken (euhh vangen 
). Nou dat ging dus niet lukken, nog proberen om te kopen met wortels en brokjes, maar helaas. Chris heeft zelfs nog vliegles gehad 2x om Sabiha's nek hihi, dat was echt lef hebben. Ik had al lang los gelaten 
Abigail bood ons aan om daar te blijven slapen en dat we dan morgen als het licht was nog een poging te doen. Nou om 23u30 besloten we maar om op dat aanbod in te gaan
Vanmorgen lukte het wat beter, Chris ging in zijn eentje naar die 2 toe en had Sabiha om haar nek vast na een poosje. Toen heeft Abigail het halster omgedaan en hebben we de 2 jarige schimmel uit de trailer gehaald die we mee hadden genomen als nieuw maatje voor dat andere jaarlingetje. Nou dat ging goed, dat was rennen en snuffelen. Sabiha liet zich even goed zien (helaas geen
) toen ze merkte dat ze niet mee kon rennen. Nou toen gingen we Sabiha inladen, Chris hield haar vast en Abigail en ik een arm achter haar kontje. Ineens roept Abigail dat het wel lijkt of er een hond aan haar hand staat te likken en mee voel ik iets warms en nats op mijn hand... GETVER!!! Dat was dus van die groene gras poep. Heel onze handen zaten onder. Mario en Chris maar lachen, en wij maar onze handjes aan het gras afsmeren
Uiteindelijk ging ze er toch op, weliswaar niet meteen, maar toch redelijk netjes. Ze had nl nog nooit op een trailer gestaan, wel op een veewagen maar altijd met een ander paardje samen.
Nou Chris en Abi thuis afgezet en doorgereden naar huis. Ik heb gereden omdat ik anders toch de hele tijd op Mario zou zijn gaan zeuren als hij net iets te hard door de bocht ging, of net iets te hard over een gat in de weg zou rijden
...We waren net op weg en alles ging goed totdat we ineens een politiewagen voor onze auto zagen invoegen. Gek genoeg bleef die achter de vrachtwagen voor ons rijden. Ja hoor, je raadt het al... Bordje "politie volgen" ging knipperen. Gatver hebben wij weer. Zegt die agent "ja ik zie een jong meisje (bijna 28
) in een dure auto (volvo uit '92 
), en een grote combi rijden (1,5prds trailer ) dus ik dacht laten we die maar eens even controleren" Gaat die vent de gewichten etc controleren, en blijft ondertussen maar praten over de regeltjes en over zijn dochter die een Andalusier rijdt etc... En ikke maar wachten tot hij vertelde dat het in orde was, of juist niet. De trailer was nl zwaarder als wat het verhuurbedrijf tegen ons gezegt had. Gelukkig was onze auto ook wat zwaarder als we dachten dus dat compenseerde elkaar weer. Goed, ik mocht dus doorrijden na een half uur banketstaaf over ditjes en datjes Sabiha bleef lekker rustig en we reden weer lekker door. We moesten al een hele tijd ontzettend naar de wc allebei maar omdat we net aangehouden waren wilde ik liever nog een half uurtje doorrijden en dan pas weer stoppen om naar de wc te gaan. Anders zou het voor Sabiha ook steeds stoppen en aanrijden zijn...
In de plaspauze hebben we even het deurtje open gedaan. Ze stond heerlijk rustig naar buiten te kijken en was niet snel aan het ademen en ook niet aan het zweten ofzo. Ik heb haar nog een worteltje gegeven en wat brokjes. Ik dacht dat ze te onrustig zou zijn om wat te eten maar het tegendeel bleek waar te zijn.
Uiteindelijk aangekomen op haar nieuwe stal. Tja, nu moest ze er weer uit. Achteruit wilde ze niet, ze had een voetje op de klep gezet en gleed een beetje uit. Toen heb ik Chris zijn advies maar opgevolgd. Mijn hand op haar kont en haar hoofd naar achteren trekken en dan zeg maar het cirkeltje duwen. Nu kon ze er vooruit vanaf. Nou dit deed ze lichtelijk springend, maar goed ze was eraf zonder veel te veel stress. Ik was tevreden. Toen over het vreemde terrein, vreemde mensen, en vreemde paarden die in de verte aan het hinneken waren. Beetje angstig dus. Ik heb haar lekker op haar gemakje alles laten bekijken en steeds deed ze een stapje dichter naar me toe, ik liep natuurlijk stiekumpjes steeds een stapje vooruit. Toen de stal in, waar ze meteen aan haar stro begon te eten. Ik haar maar even het hooi laten zien dat in de hoek lag. Later ook maar even laten zien waar de waterbak zat. Zo slim als ze was snapte ze precies wat ik haar duidelijk wilde maken
Vanavond ga ik er nog naar toe, even een borsteltje erover halen om haar aan me te laten wennen. Morgen gaat ze de hele dag naar buiten met een haflingen die in de groep een buitenbeentje is. 's Avonds gaat ze nog even een paar nachten naar binnen. Zondag gaan we haar buiten zetten in de groep van nog 2 wat dominantere merries samen met het buitenbeentje. De wei is groot en lang, dus ze kan alle kanten op als ze die 2 uit de weg wil gaan, toch neem ik voor de zekerheid maar een zweepje mee om gemene klappen te voorkomen.
Ik heb heel de dag al een lekkere smile op mijn gezicht staan, en ik denk niet dat die er snel vanaf gaat nu
Hieronder wat foto's die op haar nieuwe thuis genomen zijn... Let vooral niet op de grasbuik die ze heeft
De trailercombi die we hadden...
Net uit de trailer en even laten kijken waar we nu precies zijn...
In de stal waar ik haar maar even het hooi laat zien, dat natuurlijk veel lekkerder is als het stro waar ze van begon te eten
Haar onwijs mooie koppie (waar ik zo verlieft op ben geworden toen ik haar voor het 1st zag) terwijl ze naar de stalkat kijkt. Die stalkat heeft zijn stal moeten afstaan aan Sabiha
De boer wilde ook aardig zijn denk ik en gaf haar wat brokken
Ik heb meteen zo'n hangemmer gekocht want dat eet toch wat makkelijker als van de vloer he... 
Nou dit is ze dan eindelijk...
*sorry voor het lange verhaal
*Ps Reindert, Abigail en Chris hadden graag nog even met je willen kletsen... Maar ze konden je niet meer vinden
Wij hebben ze maar laten ophouden met naar je te zoeken en gewoon verteld dat je naar huis was. Vonden ze jammer, dus miss dat je ze eens een belletje ofzo kunt geven... 
F
...
