En wat voor jaar....meerdere keren zijn we haar bijna kwijt geweest..mijn lieve kleine meid.
Ik kan de angst nog voelen, toen ze zo vreselijk ziek was en de dierenarts kwam en ik zag aan haar ogen dat het fout zat...Utrecht wilde ons niet eens meer hebben, zo verdomde slecht ging het met die kleine.
Dat de dierenarts de volgende ochtend zou komen kijken maar dat zij er ook eigenlijk geen vertrouwen meer in had..maar ze is er nog, en ze is een jaar oud! Ze heeft het gehaald ookal had niemand het gedacht, mijn kleine vechter.
En wat voor vechter, mijn superkanjer, nog nooit heb ik een pony ondanks alle ellende zo vrolijk gezien, hoe ziek ze ook was, ze bleef hinniken als we kwamen.
Mijn kleine meid, die altijd mijn kleine meid blijft en ook haar leven lang niet meer weg zal gaan...mijn lieve lieve Tinka...
Dankje Lau voor het berichtje
Ze zal ook altijd een beetje jullie "veulen" blijven
kleine muisjes hebben kleine wensjes,
beschuitjes met gestampte mensjes!