Geplaatst ik heb namelijk nog niet zo lang geleden mijn stiefvader verloren...nu jah, mijn maatje...mijn papietje (alhoewel ik dat nooit mocht zeggen
) het is ook zo plots gegaan... zondag nog gezien... nog gelachen om een poster die schuin hing! En nog een dikke zoen voor ik wegging...de laatste *Echte zoen* Maandag heeft zelfs men moeder nog voor ze ging werken nog met je gelachen... En dan naar de bestraling... Je toch maar daar gehouden... je was helemaal geel! net een chineesje
Maandag heb je nog samen met mama op de bedrand gezeten. samen naar buiten gekeken. Zelfs naar je eeuwige rustplaats gekeken...het kerkhof dat je kon zien vanuit de kamer. Ik was maandag niet geweest... ik wist wel dat ie in het ziekenhuis was.. maar dat het zo erg was wist ik niet... Ik dacht dat ie wel weer thuis ging zijn aan het einde van de week...dinsdag moest ik naar vrienden van men moeder gaan slapen...toen bedacht ik me dat hij eigelijk wel eens niet meer kon thuis komen.op bezoek geweest en toch nog enkele zinnige woorden uit hem gekregen... Hij heeft zelfs nog gevloekt! Dat was 1 van de laatste duidelijke dingen die hij nog gezegd heeft. Nujah geroepen Toen ik naar huis moest nog gezegd dat hij de verpleegsters niet mocht lastigvallen. Het gewoonlijke ritueel als hij weer maar eens in het ziekenhuis lag en ik op bezoek was... "Laat de evrpleegsters gerust hé,neetje" Jah,want neetje Zo noemde ik je! Mijn neetje!.......woensdag dan toch maar naar school gegaan...alleen twijfelde ik nog of ik de bus niet naar het ziekenhuis zou nemen...dan toch maar naar school gegaan... na school nog even wezen winkelen met de vriendin van me moeder.... Tussen de treurige blikken toch nog kunnen lachen! Later nog naar het zieknhuis geweest! nog tot 12 u s'nachts in het ziekhuis gezeten. Zijn hand niet losgelaten. Hij zei niets...reageerde niet... Hij was voledig verdoofd.. en dan Nog een laatste keer "tot ziens" gezegd en een "mmmh" terug gekregen! ik besloot om donderdag niet naar school te gaan. om 7.45 stond ik op en bedacht bij mezelf! "flink dat je de ochtend hebt gehaald" toen ik beneden kwam een telefoontje van men moeder om 7.45 heeft hij zijn laatste lange adem uitgeblazen... alleen men moeder was er bij. Hem dan nog een eer kunnen zien op de kamer. Nog een keer gelachen met hem! dat hij zich toch maar eens moest scheren. dan nog een keer gaan groeten in het mortuarium. daar voelde hij maar kill en koud aan.... ik heb hem nog 2 keer daarna gezien... De uitvaart was een ramp... er liepen vele dingen mis. maar daar wil ik het vooral niet over hebben! Ik mis nog steeds dat gejammer over een niet opgeruimde kamer! De wind die de "Vlooienbak" maakte met zijn staart! Zelfs rosco onze hond mist hem! want alhoewel hij het niet wou toegeven! Ze waren de beste maatjes! hij en zijne vloeienbak! Ik mis zijn vrolijke liedjes! maar ook mis ik de ruzie's de confliten die we hadden! want we waren allebij steenvast even koppig! Ik mis ook de ochtende waarbij we samen met 3 lachend op bed lagen van wie krijg ik er het eerst uit! ik mis de redder in nood die altijd klaar stond om me te helpen als ik iets niet kon! ik mis zelfs het woordje "trut" als ik iets dom deed! Ik Verwenste hem wel eens...maar ik merk nu pas dat ik niet echt zonder hem kan! Zijn Collega had net hetzelfde (ze hadden longkanker wss door de asbest (loodgieter) en heeft zich 3 weken geleden laten inslapen (kan niet op het andere woord komen)...*zucht* nogmaals srry voor het lange verhaal....
ik heb trouwens ook een poging gedaan om het doodsprentje te scannen...
het gedichtje is door mij gekozen...omdat het voor mij op die moment echt leek alsof hij slechts even wandelen was ....
dank u bokkers die het gelezen hebben, die gereageerd hebben en vooral de gene die mij steunen in mijn verdriet
