Mijn opa heeft longkanker

Moderators: Dani, ynskek, Ladybird, Hanmar, xingridx, Mjetterd, Polly, Giolli

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 
Sociolan

Berichten: 1369
Geregistreerd: 08-12-02

Mijn opa heeft longkanker

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 19-05-04 23:21

Hallo,
Mijn opa heeft dinsdag te horen gekregen dat hij longkanker heeft en dat hij een snel groeiende tumor heeft.
Harde klap dus.
Mijn moeder is inmiddels al ongeveer 4 jaar overleden aan altvleesklier kanker en me opa heeft nu longkanker.
Komt hard aan ook wel een beetje dus.
Hij wil er niet aan geholpen worden en hij heeft waarschijnlijk nog maar een paar maanden te leven Verdrietig
Hij heeft morgen (hemelvaartsdag) zijn laatste hemelvaartsdag.
En waar hij woond is er markt en meestal gaan we dan naar hem toe.
Dit jaar voor het laatst dus...
Mijn oma zit in het ouderencentrum en is (best wel) dement.
Me opa kan het dus wel vertellen aan me oma maar ze onthoud het niet (ze is erg in haar zelf en zegt zelden wat maar weet niks)

Hebben julie ook zoiets mee gemaakt?
Dan zou ik dan graag julie verhaal is willen horen.

Doe maar gek, alles is al zo "normaal"


Faline

Berichten: 7798
Geregistreerd: 22-10-01
Woonplaats: Berltsum

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-05-04 00:58

Mijn opa en oma van mn moeders kant zijn beide aan Kanker gestorven. De zus van mn moeder is ook aan kanker gestorven (had het ook al 3 keer gehad maar t kwam steeds terug) en een andere zus van haar heeft een aantal jaren terug kanker gehad maar is gelukkig genezen. (En mijn moeder heeft het gelukkig *afkoppen* nog niet gehad)
Een van de beste vrienden van mn ouders, waar wij altijd vaak kwamen, is een 2 jaar terug ook aan kanker gestorven (zij liet haar man en 2 kinderen van toen 16 en 18 achter).
Heel veel gevallen van kanker in onze familie en vriendenkring gehad dus.... En ik moet zeggen ik blijf altijd bang dat op een dag mn moeder het ook krijgt, want dat risico is nou eenmaal groter omdat er binnen de familie al zoveel gevallen zijn.. En ik wil haar voorlopig nog niet kwijt raken
Vanochtend was mn moeder nog bij mn oude buurvrouw, zij had ook een grote bult in dr nek en heeft dat laten onderzoeken. Het eerste waar je dan bij stilstaat is; het kán kanker zijn...
En dat is bij heel veel dingen zo. Mijn zusje had laatst iets met haar lever, niet ernstig, maar ze werd best wel geel daardoor en mijn tante (zus van mn moeder dus) heeft leverkanker gehad en werd dus ook zo geel, dan sta je daar op zo'n moment meteen weer bij stil.. Je blijft altijd bang voor wanneer de volgende 'aan de beurt is'... Verdrietig
Maar ja, daar moet je niet te veel over nadenken..

Ik wens jou en je familie in iedergeval veel sterkte!

YvonneS
Berichten: 3303
Geregistreerd: 28-04-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-05-04 10:38

Mijn oma is vorig jaar november overleden na een ziekbed van meer dan een jaar. Aan de ene kant kan ik heel goed begrijpen dat ej opa er niks aan wil laten doen. Ik weet niet hoe oud hij is, maar mijn oma was 80 en die had op een gegeven moment ook zoiets van laat me maar gaan ik hoef niet meer. Ik heb van mijn oma heel goed afscheid kunnen nemen. De laatste maanden dat ze ziek was ben ik niet meer bij haar geweest, heel bewust want ze was heel erg in de war en niet meer de oma die ik altijd heb gekend. De week na haar overlijden tot haar crematie was moeilijk, ik vond het vooral moeilijk om mijn opa zo te zien. Ook mijn opa was "blij" voor mijn oma, want ze wou echt niet meer. Na de crematie heb ik het gewone leven weer opgepakt en ik denk nog wel eens aan haar, maar dan aan hoe ze was voor haar ziekte. Mijn oma is uiteindelijk overleden aan een inwendige bloeding en is dus ingeslapen zonder dat ze pijn had. Hier heb ik heel erg vrede mee gehad net als mijn ouders en mij opa.
Wat ik je dus met klem aan kan raden is zorg dat je "geniet" van je op zolang hij nog redelijk gezond is, maar begin toch ook al een beetje met het afscheid. Nu kun je er langzaam naar toe werken en als je het nu wegstopt komt de klap straks heel erg hard aan.

Heel veel sterkte!


Mireille

Berichten: 41893
Geregistreerd: 06-01-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-05-04 10:40

He getverderrie dat is rot... Ach gut Maak er maar een mooie tijd van.
Sterkte...

Mijn naam is haas.

Incognito! 8-)

Djesseka

Berichten: 3465
Geregistreerd: 21-07-03
Woonplaats: Hillegom

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-05-04 13:02

Allereerst heel veel sterkte Ach gut

En ja, ik heb zoiets al vaker meegemaakt.. De moeder van mijn beste vriend is overleden aan slokdarmkanker, mijn vriendin is pas overleden aan een hersentumor, de moeder van een vriendin van mij heeft een hersentumor gehad (gaat erg goed nu) en mijn oma heeft sinds een klein half jaar Non-Hodgkin (lymfeklierkanker).. Je kunt dus wel stellen dat ik ermee te maken heb (gehad).

Het is moeilijk, maar maak de tijd die jullie nog hebben zo mooi mogelijk..

    Zolang je maar jezelf was, jezelf bent, jezelf blijft.
    Voor altijd.

Spirit

Berichten: 27617
Geregistreerd: 09-02-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-05-04 15:21

Heel veel sterkte Ach gut

Ik heb ook zoiets meegemaakt.
Twee jaar terug heb ik dit geschreven op Bokt:

[AM] Mijn opa gaat dood..
Spirit"]
Een tijd terug had mijn opa het steeds benauwd en kon hij moeilijk ademhalen enzo, dus hij was naar de huisarts gegaan. Nou die zei dat er niks aan de hand was en dat het vanzelf over zou gaan.
Het ging dus niet over, en ondertussen waren mijn opa en oma verhuisd naar een andere buurt en hadden ze ook een andere huisarts. Toen is hij daar weer heengeweest, en die stuurde hem door naar het ziekenhuis. Naar het Ruwaard van Putten ziekenhuis. Daar bleek dus dat hij vocht achter zijn longen had waardoor hij het zo benauwd had, en hij had ook een tumor in zijn long. Wel aan de top, dus het was goed te opereren als er geen uitzaaiingen waren in het longvlies, zeiden ze.
Nou dat vocht was dus afgetapt (of hoe je dat ook noemt), en daarna voelde hij zich al een stuk beter. Hij moest wel in het ziekenhuis blijven. Toen kwamen er allemaal onderzoeken om te kijken of het niet uigezaaid was in de lever of in het longvlies. Nou het bleek dat het dat dus niet was.
Dus de dokter zei dat het te opereren zou zijn.
Maar toen ineens, werd er gezegd dat hij naar een ziekenhuis in Antwerpen, Amsterdam of Leeuwarden (erg ver weg allemaal) moest gaan om een scan te maken van de lymfeklieren, om te kijken of daar uitzaaiingen zaten.
Nou om één of andere reden die ik niet weet is dat niet doorgegaan en is hij naar Dijkzicht gegaan (Rotterdam).
Daar hadden ze ook nog onderzoeken gedaan, en er moesten opnieuw foto's gemaakt worden want die waren ze in het Ruwaard kwijt geraakt Boos! enz enz.
Nou en vrijdag, op mijn vaders verjaardag, kwamen mijn moeder en mijn oma terug van het ziekenhuis. Mijn oma kwam binnen en zei meteen: "Er is niets meer aan te doen." Nou een heel verhaal. Het bleek dus dat die tumor heel groot was! Hij was al naar de andere long gegaan en drukte tegen de linkerhartkamer! Hij was zo groot dat die dokters in Dijkzicht het zo raar vonden dat die dokters in het Ruwaard dat helemaal niet hadden gezegd. Het was duidelijk te zien dat hij zo groot was! En in zo'n korte tijd kan hij nooit zoveel groeien. En dan zeiden ze (in het Ruwaard) ook nog dat het operabel is. Echt een vaag verhaal.
Zelf zei hij dat het niet anders is.
Ben gisteren nog meegeweest naar het ziekenhuis (kan alleen in het weekend, doordeweeks zit ik nog op school tijdens het bezoekuur) en hij praatte wel meer als dat hij eerst deed, maar het ziet er wel uit dat hij het benauwd heeft, al zegt hij zelf van niet.

Ik vind het echt zo'n raar gevoel, het idee dat je weet dat je opa er binnekort niet meer is..
Ze zijn net verhuisd, en hij spaart postzegels. Net een nieuw eigen postzegelkamertje, wat hij zowat nooit heeft kunnen gebruiken.. Gewoon zo oneerlijk... Verdrietig

Sorry, maar ik moest het even kwijt...
[/quote]

[AM] Het gaat nu heel slecht met mijn opa... *Update*
[quote="Spirit"]
Ik zit nu bij mijn andere opa en oma samen met mijn broertje en mijn ouders zijn naar het ziekenhuis.
Gisteravond belde mijn oom dat het heel slecht ging met mijn opa, dat hij het heel erg benauwd had enzo.. Of ze naar het ziekenhuis wilden komen.
Hij heeft nu morfine gehad, vertelde mijn vader, ik weet het verder ook niet...
[/quote]
[quote="Spirit"]
Ik was dus vandaag niet naar school gegaan. Vlak nadat ik dit berichtje had geplaatst belde mijn vader dus dat het ineens weer veel beter ging met mijn opa en dat hij waarschijnlijk toch naar huis mocht vandaag (dat was eerst afgesproken, er is niets meer aan te doen, dus mocht hij vandaag naar huis). Hij wilde dat ook heel graag. Dan zou hij om 15.00 uur met de ambulance naar huis worden gebracht. Gelukkig, dacht ik. Hadden we ook afgesproken dat ik morgen nog bij hem langs kon gaan, omdat ik na dat vorige bericht wat ik had geschreven, over dat er niets meer aan gedaan kon worden hem niet meer heb gezien. En ik durfde echt niet naar het ziekenhuis zondagavond..
Om half drie werden we weer gebeld, mocht hij toch niet meer naar huis, want het was weer slechter geworden. Verdrietig Nou moet hij dus in het ziekenhuis blijven, ik weet het ook niet meer...

Het was gisteren net zo'n leuke dag, speldag op de hondenvereniging. En toen we thuis waren kwam er een zwaan met een jonkie bij onze tuin zwemmen. Wilde ik net er een foto van gaan maken, werden we gebeld.. Verdrietig
[/quote]
[quote="Spirit schreef:
Mijn opa is vannacht overleden.. Vrijdag is de begrafenis. Verdrietig


Dat is zeg maar het hele verhaal Verdrietig

You mustn't be afraid to dream a little bigger, darling.

Jellie

Berichten: 10283
Geregistreerd: 11-07-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-05-04 15:51

Toen ik klein was is mijn oom (toen 25) een poosje in huis geweest, hij had ook kanker, overal uitzaaingen omdat de dokter hem niet serieus nam met klachten waren ze er veel te laat bij Huilen
Hij is na een kort maar hevig ziekbed overleden. Ondanks dat ik maar 5 a 6 jaar was heb ik dat toen heel bewust meegemaakt en heeft veelindruk op mij gemaakt.
Mijn vader heeft prostaatkanker gehad maar dat gaat tot nog toe gelukkig goed. Al blijft het steeds spannend als hij weer voor onderzoek gaat. Bij mijn moeder zijn huidkankercellen weggehaald en tot nu toe blijft dat weg.
Mijn schoonmoeder heeft een goedaardige tumor inhaar hoofd op een enge kwaadaardige plaats. En dat is ook doodeng, ze veranderd best wel.
Die tumor laten ze nog zitten zolang ze geen uitvalsverschijnselen heeft.
Als ze die wel krijgt moet ze onder het mes en dat wordt een zeer, zware, ingrijpende operatie en met haar gezondheid... Scheve mond

Het valt soms allemaal niet mee. Scheve mond Maar probeer toch lekker te genieten, want t levenheeft ook veel fijne dingen te bieden Knipoog

Heel veel sterkte!

*\o/* Life is Flantastic *\o/*

Kristie

Berichten: 15027
Geregistreerd: 30-10-03
Woonplaats: Al pendelend tussen hier en daar...

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-05-04 16:08

jeetje wat verschrikkelijk.
heel veel sterkte de komende tijd Ach gut

'Wil je me alsjeblieft vertellen welke kant ik op moet vanaf hier?'
'Dat ligt er aan waar jij naar toe moet,' zei de kat.
'Dat kan mij niets schelen,' zei Alice.
'Dan doet het er niet toe welke kant je opgaat' zei de kat.

Sociolan

Berichten: 1369
Geregistreerd: 08-12-02

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 20-05-04 17:23

Allemaal bedankt voor julie medeleven hoor!
En wat er dat sommige van julie zoiets ook mee hebben gemaakt.
Tis en blijft rot maar je kan er gewoon niks aan doen.
Mijn opa is nu 73 en gaat binnen kort vertellen wat ie wil.
Wat voor kist, plaats, bloemen enz.
Het zal een zware tijd worden maar we trekken er ons wel door heen!
Nogmaals bedankt voor julie medeleven.

Doe maar gek, alles is al zo "normaal"

Volkoren
Berichten: 5143
Geregistreerd: 04-06-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-05-04 17:36

Hey. Wat beroerd om dat te horen te krijgen. Ach gut

Mijn opa is zon 7 jaar geleden overleden aan longkanker. Hij was 63 jaar. Wel chemo kuren gehad, maar die hielpen niet. Op het einde kon hij ook niks meer, was helemaal kaal en heeeeel erg afgeslankt. Hij was echt zon opa die er als de kerstman uitzag. Ik was toen 12 maar besefte het al errug goed, mijn opa was altijd mijn grootste vriend. Als k er nu aan denk lijkt het nog gisteren. Verdrietig

En nog steeds geen goede medicijnen ervoor. Ik kan wel goed begrijpen dat hij er voor kiest om geen behandeling te ondergaan. Want je kan liever een aantal maanden nog gewoon leven, dan miss 2 maanden langer en dan echt niks meer kunnen.

Heeeeel veel sterkte ermee....


Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: beauty1love, Fayyah19, FennaK, Kairos, Lanoca, marjan19, nimbletje, Plonspony, Roosch, roosjenat, Ubermetrics en 52 bezoekers