grassie schreef:ik heb een vergelijkbaar probleem gehad.. ik had toen ik ongeveer 11 jaar was mijn eerste pony gekregen, een hele lieve haflingermerrie.
toen ik haar net had had ik nog totaal geen belangstelling voor dressuur, maar omdat ik ook op een dressuurgerichte stal stond, kwam dat al snel.
ik leerde met nicky hoe ik haar aan de teugel kon rijden, en gin na enige tijd ook wedstrijden met haar rijden. dit ging echter niet goed.
ik had me er nogal op verkeken, ik dacht toen dat dressuur rijden alleen maar koppie naar beneden was en lopen en dát kon nicky wel.
activiteit en dingen als de achterhand eronder zetten waren ver te zoeken.
het resultaat was er ook naar. ik had altijd rond de 150 punten, en er stonden steenvast dingen op de protecol als 'loopt teveel op de voorhand' , 'de achterhand meer activeren' en 'niet aan de hulpen'.
nou denk je dan, dan doe je dat toch gewoon?
dit bleek echter voor mij en nick practisch onmogelijk. zij was wat dat betreft gewoon een moeilijk paardje, en ik had nog niet genoeg ervaring om uberhaupt te weten hoe ik dit moest doen.
ook mijn instructice kon ons niet helpen, volgens haar kon nicky het gewoon niet.
ik werd bovendien steeds langer... je bent natuurlijk nooit echt te groot voor een haflinger, maar als je echt dressuur wilt rijden is er toch een soort grens. ik moest mijn hele benen optrekken om nog te kunnen drijven.
uiteindelijk heb ik er toen voor gekozen (na veel gedoe met bijrijders en broertjes die nicky zouden gaan doen wat niet werkte, maar das een heel ander verhaal) om haar te verkopen.
ondertussen had ik al een groter paard, waar het wel super mee ging.
ik mis nick nog steeds wel, maar ik denk dat het zo beter is. dressuur en wedstrijden rijden blijft toch knagen, en als ik had besloten nicky te houden en alleen recreatief te gaan rijden was ik er denk ik niet gelukkiger op geworden, en met mij nicky niet.
dit is dus een erg moeilijke keuze voor je. denk er heel goed over na.
van de ene kant kan je je fjord erg gaan missen, van de andere kant is het ook fustrerend om steeds 150 punten te rijden, of bijna geen dressuur te kunnen rijden terwijl je dat graag wil.
dit is natuurlijk niet bij elke fjord of haflinger zo, en ik weet ook niet hoe fanatiek jij wilt worden, alleen onderlinge wedstrijdjes of echt vaak en officieel ?!
nou, succes ermee, laat ons maar horen wat het geworden is!
[***] schreef:MAAR ik ben een echte dressuurfanaat en ik wil dan ook dressuur kunnen rijden als ik een paard heb. Dus zou ik een dressuur paard moeten kopen.
alhoewel Tootsy we ietsjes aanlesg heeft voor dressuur ze zou makkelijk kunnen wijken of wisselingen van galop. Maar dit alles is natuurlijk niet zeker ik gok het want ik en nog bezig om haar alles te leren.
en daarmee een risico lopen dat ik niet echt dressuur kan rijden maar wel hele andere leuke dingen met haar kan gaan doen
of zal ik sparen voor een dressuurpaard????
[***] schreef:ja wat Cassidy zegt klopt helemaal het is gewoon niet mijn bedoeling om elke wedstijd iets te winnen ik wil er iets van opsteken en ja.. dat kan het beste met een ervaren paard die meer aanleg heeft voor de dressuur maar aan de andere kant als ik Tootsy nu wegdoe denk ik niet dat ik ooit nog zo'n paard tegen kom waarmee ik zo'n speciale band heb..... dus da's mijn hele probleem!
Cassidy"]
[quote="grassie schreef:ik heb een vergelijkbaar probleem gehad.. ik had toen ik ongeveer 11 jaar was mijn eerste pony gekregen, een hele lieve haflingermerrie.
toen ik haar net had had ik nog totaal geen belangstelling voor dressuur, maar omdat ik ook op een dressuurgerichte stal stond, kwam dat al snel.
ik leerde met nicky hoe ik haar aan de teugel kon rijden, en gin na enige tijd ook wedstrijden met haar rijden. dit ging echter niet goed.
ik had me er nogal op verkeken, ik dacht toen dat dressuur rijden alleen maar koppie naar beneden was en lopen en dát kon nicky wel.
activiteit en dingen als de achterhand eronder zetten waren ver te zoeken.
het resultaat was er ook naar. ik had altijd rond de 150 punten, en er stonden steenvast dingen op de protecol als 'loopt teveel op de voorhand' , 'de achterhand meer activeren' en 'niet aan de hulpen'.
nou denk je dan, dan doe je dat toch gewoon?
dit bleek echter voor mij en nick practisch onmogelijk. zij was wat dat betreft gewoon een moeilijk paardje, en ik had nog niet genoeg ervaring om uberhaupt te weten hoe ik dit moest doen.
ook mijn instructice kon ons niet helpen, volgens haar kon nicky het gewoon niet.
ik werd bovendien steeds langer... je bent natuurlijk nooit echt te groot voor een haflinger, maar als je echt dressuur wilt rijden is er toch een soort grens. ik moest mijn hele benen optrekken om nog te kunnen drijven.
uiteindelijk heb ik er toen voor gekozen (na veel gedoe met bijrijders en broertjes die nicky zouden gaan doen wat niet werkte, maar das een heel ander verhaal) om haar te verkopen.
ondertussen had ik al een groter paard, waar het wel super mee ging.
ik mis nick nog steeds wel, maar ik denk dat het zo beter is. dressuur en wedstrijden rijden blijft toch knagen, en als ik had besloten nicky te houden en alleen recreatief te gaan rijden was ik er denk ik niet gelukkiger op geworden, en met mij nicky niet.
dit is dus een erg moeilijke keuze voor je. denk er heel goed over na.
van de ene kant kan je je fjord erg gaan missen, van de andere kant is het ook fustrerend om steeds 150 punten te rijden, of bijna geen dressuur te kunnen rijden terwijl je dat graag wil.
dit is natuurlijk niet bij elke fjord of haflinger zo, en ik weet ook niet hoe fanatiek jij wilt worden, alleen onderlinge wedstrijdjes of echt vaak en officieel ?!
nou, succes ermee, laat ons maar horen wat het geworden is!
grassie schreef:ik vind 1 stuk uit jou commetaar heel pijnlijk. jij zegt, dat ik nicky misschien toch had kunnen houden. zo doe je net of ik gewoon geen moeite voor nicky heb gedaan, en haar heb ingeruilt.
toen ik grass kocht, wist ik niet dat dit uiteindelijk zou betekenen dat nicky weg moest. als ik dit had geweten, weet ik niet of grassie ooit gekomen was. helaas, en na een heleboel omstandigheden moest nick toch weg. ik heb ook nog zoiets als school, wat veel tijd kost. 1 paard gaat net, 2 is niet te doen, en 1,5 (met bijrijder) ook niet. 2 paarden half doen wou ik niet, dus wat kon ik anders? ik heb de meest diervriendelijke keuze gemaakt, naar mijn idee. ik vind het egoistisch om een paard te houden waar je geen tijd voor hebt, en dat staat te verpieteren. dan is ze beter af met een nieue baasje, hoeveel pijn het me nogsteeds ook doet...
Gebruikers op dit forum: FleurSandro, Gerdjee, xChanelx en 68 bezoekers