Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 18-05-04 18:20

Verdrietug :(

Geplaatst door de TopicStarter: 18-05-04 18:20

Ik zit al heel de dag te janken vandaag word der niet goed van Boos!

Eindelijk me paardje verkocht nu weer kijken voor 1 die wel lief is en niet zo'n paard waarop je op stapt en je denkt ik ga me nek breken.

Maarja dan ga ik weer op paarden letten die weer op me vorige pony lijkt ( die overleden is) En dan krijg ik weer slag in me gezicht omdat ie niet te vervangen is.

Ik probeer het maar te vergeten en het is al een aantal jaar geleden maar elke keer als we voor een ander paard gaan kijken dan hoop ik dat punky daar staat maar dat kan niet want die is er niet meer.
Elke keer krijg ik weer zo'n slag in m'n gezicht.

Ik heb nog 2 harstikke leuke pony's maar ik ken der geen band mee krijgen het enigste wat ik wil is punky terug.

Me moeder zit maar te zeiken dat ik meer moet gaan rijden ( doe ik nu ook wel maar ik heb der geen plezier meer in ben er al 1 jaar tussen uit geweest ik kon geen paard meer zien of horen want alles storte gewoon in.

Ik straf me beesten af omdat ik maar 1 ding wil wat onmogelijk is en ik me daar ontigelijk slecht door.
Me ouders hebben een ander paard voor mij gekocht omdat ik der dan meer plezier in had ik heb der wel iets meer plezier in maar niet zo van jeeeeeh ik ga.
Klinkt als een verwent nest maar het doet ontigelijk pijn.
Ik heb het er ook niet met me ouders over gehad want ik wil hun ook niet kwetsen.

Ik mis der gewoon onwijs en daardoor straf ik m'n beesies af en ik kan het maar niet accepteren ik weet ook niet wat ik der tegen moet doen wat ik der aan kan doen ik ben radeloos

En dan morgen nog een ander paard derbij kopen dan heb ik der intotaal 3 maar het maakt niets goed niets kan haar plaats innemen ook al heb ik der 10

Ze was me maatje ze was me steun door alle problemen die ik heb gehad en me maatje is der gewoon niet.

Gewoon omdat ik het niet kan accepteren dat ze er niet meer is en om wat voor reden ze was niet ziek we hebben een weiland gehuurt en daar was asbest onder gegooit en daar hebben ze aarde over gegooit en daar is gras over gaan groeien.

Ze is gewoon vergiftigt en dat maakt het nog moeilijker want als we dat weiland niet hadden gehuurt had ze er nog geweest en waarom heeft die man niets gezegt.
Waarom is het allemaal zo moeilijk Boos!

**Geplaatst:** 18-05-04 18:22

Geplaatst: 18-05-04 18:22

Jeetje , wat een verhaal meid ! Misschien moet je gewoon even helemaal stoppen met je paardjes , gewoon totdat je er weer aan toe bent om weer verder ermee te gaan , de pijn van Punky zal nooit helemaal weggaan , maar op een gegeven moment ben je er weer aan toe om weer een nieuw paardje te kopen..

Sterkte Ach gut

S p o t.

[IM] Dag Spot, dag Knappie.....
Love is how you stay alive, even after you are gone. ♥

**Geplaatst door de TopicStarter:** 18-05-04 18:29

Geplaatst door de TopicStarter: 18-05-04 18:29

1 heb ik al 7 jaar en dat is niet eerlijk

**Geplaatst:** 18-05-04 18:30

Geplaatst: 18-05-04 18:30

Maar het is ook niet eerlijk als jij ze afstraft voor niks... toch ? Het is echt heel erg moeilijk , dat begrijp ik .. Ach gut

S p o t.

[IM] Dag Spot, dag Knappie.....
Love is how you stay alive, even after you are gone. ♥

**Geplaatst door de TopicStarter:** 18-05-04 18:31

Geplaatst door de TopicStarter: 18-05-04 18:31

Ik ga der wel heen hoor daar niet van maarja ik voel me schuldig

**Geplaatst:** 18-05-04 18:35

Geplaatst: 18-05-04 18:35

maar waarom voel jij je dan schuldig?
Je KON het toch niet weten dat er asbest op dat land was, hoe zou je dat dan kunnen weten? Je praat je een schuldgevoel aan wat je in de verste verte helemaal niet hoeft te hebben.
Probeer er echt met iemand over te praten, je ouders begrijpen jou verdriet denk ik juist heel erg goed, praat er met ze over Ach gut

heel veel sterkte.

'Wil je me alsjeblieft vertellen welke kant ik op moet vanaf hier?'
'Dat ligt er aan waar jij naar toe moet,' zei de kat.
'Dat kan mij niets schelen,' zei Alice.
'Dan doet het er niet toe welke kant je opgaat' zei de kat.

**Geplaatst:** 18-05-04 18:48

Geplaatst: 18-05-04 18:48

Jeetje, wat een verhaal.
Je zal toch echt eens met je moeder moeten praten joh..
Hoe moeilijk het ook is..
je moet er echt geen paard bij gaan kopen, dat moet je haar duidelijk maken, dat kun je jezelf en het paard niet aandoen
Kop op meis.
praat erover Kusje

**Geplaatst door de TopicStarter:** 18-05-04 18:53

Geplaatst door de TopicStarter: 18-05-04 18:53

Die nieuwe word mijn paard nie maar van me moeder maarja je gaat toch weer kijken of ze iets weg hebben van punky enzo en dat maakt het niet makkelijk Boos!

**Geplaatst:** 18-05-04 19:42

Geplaatst: 18-05-04 19:42

He kop op joh ! Niet negatief blijven hoor, want dan gaat het nooit lukken.
Sterkte ermee

(ps volgens mij hoort jouw verhaal alleen niet op algemeen)

**Geplaatst:** 18-05-04 19:45

Geplaatst: 18-05-04 19:45

jee, het is toch niet jou schuld, praat je jezelf geen schuldgevoel aan.
Praat er over want dat wil ook heel erg helpen. Echt waar.. op een tijd zul je het wel accepteteren.. sterkte Ach gut

**Geplaatst:** 18-05-04 19:58

Geplaatst: 18-05-04 19:58

Dit heeft echt geen zin waar je mee bezig bent. Het overlijden van een paard is moeilijk. Dat weet ik heel goed, want ik heb zelf ook een pony verloren en dat kon ik ook niet accepteren. Voel me ontzettend schuldig, en ik hield ontzettend veel van dat beestje. Hij betekende echt veel voor me.
Maar weet je, je hebt er nu alleen maar jezelf mee om te denken dat je alleen die pony maar wil. Er zijn meer leuke paarden. Nee, geen een is het zelfde, maar zolang je dat niet kan accepteren, is het tegenover het paard niet eerlijk om hem te houden. Stop met het denken dat je alleen dat paard wil, geef je zelf een schop onder je kont en ga door. Geef het een plaatsje. Het is heel moeilijk, natuurlijk, maar hier schiet je echt niks mee op. Zolang jij vol blijft houden dat je alleen dat paardje wil, en geen een andere zo leuk is, zal het je ook niet lukken. Bij mijn pony is het 1,5 jaar geleden (times fly!), en er zijn echt nog periodes dat ik het er heel erg moeilijk mee heb. Maar ik hou ontzettend veel van het paard wat ik nu heb, ze is er voor me, ze heeft me ontzettend geholpen. Hou even in gedachten dat JIJ voor je andere paarden kiest, ZIJ niet voor jou. ZIJ kunnen er niks aan doen dat je een overleden paard gehad hebt, daar kun je hun niet om straffen. Dat is ontzettend oneerlijk. Zij kunnen haar plaats nooit innemen, dat is logisch. Maar je bent nu heel erg oneerlijk bezig tegenover hun. Ze kunnen je paardje niet vervangen, dat kan er geen 1, maar dat hoeft ook helemaal niet! Je kunt wel je best doen om er voor te vechten, ipv te piepen dat er geen 1 haar kan vervangen.
Je overleden paard is vooraltijd bij je, in je hart, in je gedachte, in je herrineringen. Daar gaat ze nooit weg. Voel je niet schuldig, en ook niet tegenover je nieuwe paard, want denk je nou echt dat zij wil dat jij daar zo zit te treuren en niks meer wil? NEE!
Doe je best er voor, je paard krijg je nooit meer terug, dat moet je accepteren.... (en echt waar, ik weet hoe moeilijk het is) maar kijk vóóruit ipv achteruit, ga door met wat je hebt, en geniet daarvan!

Wie is er online