Ik had eergisteren een rijbaan uitgezet in het weiland. Ik wilde oefenen op gras en kijken of ik een beetje tussen de bordjes kon blijven. (btw, dat viel nog niet mee )
Nu moest mijn paard gistermiddag de wei in, terwijl de bordjes er al stonden. Je raad het al, die waren niet veilig Terwijl hij nog op zijn boterham zat te kauwen, kreeg hij de bordjes in het vizier. Hij snurkte en snoof wat en ging eropaf.
Bij het eerste bordje tilde hij zijn hoef en *kloing* tegen het bordje. Hij heeft ook pas net ijzers en dat maakt een natuurlijk geinig geluid, dat ijzer op blik. Dat smaakte naar meer. *kloing kloing kloing* Daar ging het eerste bordje neer. Hij keek even achterom naar ons en koerste richting het tweede bordje. Die pakte hij met zijn tanden en trok hem uit de grond. En zo werd de hele baan afgewerkt en het ging van kwaad tot erger. Hij rausde er lekker op los. Daarna heeft hij nog de letters die op de bordje zaten eraf gevreten. Ik zag later stukken zwarte letter in de wei liggen. "ik zit verdorie een beetje van mijn vrije tijd te genieten en dan ga jij me een beetje lopen vermoeien met dressuurbordjes. Daar is MIJN wei niet voor bedoeld"
Die boodschap is in elk geval duidelijk overgekomen. Ik zal voorlopig geen bordjes meer in het weiland zetten.
Ik kan nooit hindernissen in het weiland laten staan.... die eten de schapen op (heeft me al veel blitse kleurtjes op balken gekost; niet voor herhaling vatbaar!).
Z dressuur met mijn prachtige Groninger Auteur van onder meer paardenboek De Groningin en Schoem: http://www.greunenkriek.nl/