Mijn verzorgschatten staan 24/24 buiten in de paddock met inloopstal,zo kunnen ze kiezen of ze binnen of buiten willen. Ze hebben verder nog een grote en een kleinere wei waar ze op mogen als de conditie van de grasmat het toelaat. Ze staan ook ongeschoren, zonder deken...En dat voor paardjes met driekwart Engels volbloed in hun adertjes
Toch zul je ze bijna nooit in hun stal zien, soms 's avond in de winter als het vriest én hun hooi ligt in de stal.
Zo zijn ze het al hun hele leven gewend, ze zijn ook bijna allemaal in de wei geboren, dus je ze zijn wel gehard. Ze hebben zelfs nog nooit maar het kleinste verkoudheidje gehad...
Ik heb stoere bloedkikkertjes
Voor het inrijden zijn de beide ruintjes naar een andere stal gegaan waar ze in een box moesten en die hebben ze vakkundig gesloopt. Dan weet je meteen wat ze denken over binnenstaan
Ik vind dat een paard zo veel mogelijk buiten moet komen, da's niet alleen goed voor hun conditie maar zo blijven ze ook gezond in hun koppie. Je hebt nog nooit zo'n rustige bloedpaardjes gezien als de onze
Maar natuurlijk gaat dat niet altijd, wij hebben nu het geluk dat we de mogelijkheid hebben om het zo te doen.
En natuurlijk zijn er ook een paar nadelen verbonden aan deze manier van paarden houden, zoals hun dikke vachten waardoor je heel lang moet uitstappen (lang leve zweetdekens!)...
Of soms kom je toe bij je paardjes, heeft het geregend en wordt je begroet door wandelende moddertaartjes die nauwelijks droog krijgt. En als je ze dan eindelijk droog en modderloos hebt, is het donker...dus rijden kan je dan wel vergeten
Maar toch heb ik het er allemaal voor over...als ik naar die glanzend gezonde baaltjes wol kijk, met die lichtjes in hun oogjes als ze elkaar weer aan het plagen zijn, of gewoon voor de lol rondjes rennen...dan kan ik niet anders dan met een brede glimlach zuchten van tevredenheid.
En ik zag dat het goed was....
Laatst bijgewerkt door Minne op 14-01-02 20:23, in het totaal 1 keer bewerkt