Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 11-05-04 13:55

Hoe nu verder?

Geplaatst door de TopicStarter: 11-05-04 13:55

Vandaag precies 14 dagen geleden rond deze tijd is mijn broertje verongelukt. Sindsdien is mijn leven niet meer wat het was.
Ik ben een klein meisje geworden in het lijf van een 28 jarige vrouw.
Zo kwetsbaar en bang. Durf niet te denken aan wat is geweest of wat komt want dat maakt me zo verdietig.
Sinds die dag heb ik ook niet meer gewerkt en zit thuis. Slaap uit en hang op debank. Gelukkig heb ik Mable want door haar moet ik toch de deur uit. Daar zijn veel meiden die met me meeleven en naar me luisteren als ik wil praten.
Maar op mijn werk zal dat heel anders zijn, dat is een serieue wereld daar worden dingen van je verwacht, half 9 achter je pc, productievitijd, klantvriendelijkheid en dat kan ik volgens mij nog helemaal niet...
Ik wil niet al verder, ik wil hem niet vergeten.......
Maar ik weer dat het toch moet.... is er iemande die me kan vertellen hoe dat moet?

Hippisch ondernemer op het gebied van paardenwelzijn

"The best way we can show respect for our equine friends is to honor how they're made."
~ Dr. Juliet M. Getty

**Geplaatst:** 11-05-04 13:59

Geplaatst: 11-05-04 13:59

Ik zou er eens met je baas over praten. Meestal wordt er een periode ingelast van bijv een jaar waarin je wel gewoon komt werken (is vaak ook wel goed) maar als het niet gaat, dan ga je gewoon naar huis. Je kan niet een week na de begrafenis alweer goed functioneren en dat zal ook niemand verwachten. Omdat je iets heel ergs meegemaakt hebt zou ik misschien ook eens langs de huisarts gaan als ik jou was, misschien kan je er met een professional eens over praten.

Diana_Mabel schreef:
Ik wil niet al verder, ik wil hem niet vergeten.......

Je vergeet hem niet als je doorgaat met je eigen leven! Hij zal toch altijd een plek houden in je hart? Je moet je niet schuldig voelen naar hem toe als je met iets anders bezig bent.

**Geplaatst:** 11-05-04 14:03

Geplaatst: 11-05-04 14:03

Denk eraan dat je hem nooit vergeet wat je ook doet.
Als je werkt, als je winkelt, als je lol maakt.
Ik weet nog dat ik me schuldig voelde na de dood van mijn vader als ik lachte.
Ik mocht toch helemaal niet vrolijk zijn?

Maar later dacht ik, zou hij willen dat ik niet verder leefde, geen lol had?
Zou jouw broertje dat willen?

Voor jou is het nu natuurlijk ook nog erg kort geleden.
De wereld om je heen gaat door, maar jij staat nog stil.
helemaal niet gek.
Maar ook als je dadelijk weer gaat beginnen met werken, je vergeet hem niet.
Hij zal altijd in je hart zitten.

Sterkte

**Geplaatst:** 11-05-04 14:15

Geplaatst: 11-05-04 14:15

Jeetje wat verschrikkelijk, het is ook nog zo kort geleden het is dus helemaal niet gek dat je nog thuis bent, neem gewoon de tijd om dit te verwerken.
Heel veel sterkte Ach gut

'Wil je me alsjeblieft vertellen welke kant ik op moet vanaf hier?'
'Dat ligt er aan waar jij naar toe moet,' zei de kat.
'Dat kan mij niets schelen,' zei Alice.
'Dan doet het er niet toe welke kant je opgaat' zei de kat.

**Geplaatst:** 11-05-04 14:18

Geplaatst: 11-05-04 14:18

dat is erg lastig om het leven weer op te moeten pakken...
maar wacht er niet te lang mee...
hoe langer je wacht met werken hoe moeilijker het wordt om weer te beginnen..

Kun je niet met je baas afspreken dat je eerst bijvoorbeel halve dagen werkt?
dan heb je nog genoeg tijd voor jezelf, maar begin je ook weer. En dat is ook belangrijk...

Veel sterkte!

Dag lieve mama...

**Geplaatst:** 11-05-04 14:18

Geplaatst: 11-05-04 14:18

Meis toch... Ach gut

Ik sluit me aan bij de woorden van RK.

Neem de tijd Knipoog

Knuf!!

Taart naar eigen ontwerp? www.yourcake.nl / Ik ben niet labiel, ik ben emotioneel flexibel

A fool-proof method for sculpting an elephant: first, get a huge block of cake; then you cut away everything that doesn't look like an elephant...

**Geplaatst:** 11-05-04 14:19

Geplaatst: 11-05-04 14:19

idd, neem je tijd, en voelj e niet schuldig over de tijd die je nodig hebt!
de rest van de wereld heeft dat maar even te accepteren
het is toch niet jouw schuld!!?!

en idd, je vergeet hem niet door wel verder te gaan met je leven
hij zal altijd een speciaal plekje in je hart en je gedachten houden!

ontzettend veel sterkte!!!!

**Geplaatst:** 11-05-04 14:24

Geplaatst: 11-05-04 14:24

Ik ga mee met degenen die zeggen dat je de tijd moet nemen, maar ook dat je niet te lang mag blijven hangen. Je storten in je werk kan ook een manier zijn om even je gedachten om wat anders te kunnen laten draaien dan om het overlijden van je broer. Praat er met je baas over dat hij niet de klantgerichtheid en vriendelijkheid van je kan verwachten die je voorheen hebt kunnen laten zien, en laat hem de keus of hij je op je werk wil zien of niet.
Heel veel sterkte ermee. En bedenk: jij bent een broer kwijt, maar je ouders hebben een kind begraven. En dat is een van de ergste dingen die je als ouder kunnen overkomen.

Je suis Charlie.

**Geplaatst:** 11-05-04 15:00

Geplaatst: 11-05-04 15:00

Je broertje is pas dood als je hem vergeet Knipoog

Praat hier eens rustig over met een vertrouwenspersoon in het bedrijf bijvoorbeeld. Of met je baas. Misschien mag je het eerst
wel rustig opbouwen Lachen

Sterkte meid ik vind het echt heel erg voor......, maar helaas gaat het leven door en moet je verder. Je kan me altijd PBen als je ergens over wilt praten Knipoog

[ITP] When people say it's just a horse,they just don't understand

**Geplaatst:** 11-05-04 15:07

Geplaatst: 11-05-04 15:07

Afscheid nemen bestaat niet. Iemand die je lief is word gekoesterd in je hart en op welke manier je destijds uit elkaar gegaan bent doet er niet toe. Jouw broer(tje) leeft voort in jou...

Je moet het rouwen om je broertje op jouw manier doen. Niemand kan je vertellen hoe dat moet. Het is heel normaal dat je nu zo ontzettend veel verdriet hebt en de mensen om je heen zullen dat begrijpen. Ook je baas en collega's. Vertel ze wat je op je hart hebt...

Pak alleen aan wat jij aankan. Niets overhaasten. Alles op zijn tijd. Jij hebt tijd nodig. Doe dat wat voor jou goed voelt.

**Geplaatst:** 11-05-04 15:09

Geplaatst: 11-05-04 15:09

Ga naar je huisarts, bespreek dit met hem..... hij kan je eventueel doorverwijzen naar een psyg....... en dat werkt, echt.......

heel veel sterkte

www.poetsplaats.nu

**Geplaatst:** 11-05-04 15:55

Geplaatst: 11-05-04 15:55

Ik heb weinig toe te voegen aan bovenstaande reacties.....

Maar wil je wel heel veel sterkte wensen Ach gut

Een ongeluk zit in een klein hoekje - Dan blijft er nog heel veel ruimte over voor geluk

**Geplaatst:** 11-05-04 16:13

Geplaatst: 11-05-04 16:13

Jeetje meis.. Dit is zo moeilijk, maar wat je niet moet doen is je schuldig gaan voelen als je een uurtje niet aan hem denkt, of als je lacht.. Dat is toch wel wat hij zou willen, dat je wel zou lachen?

Verder ga ik met RK mee..

Heel veel sterkte meis, en het belangrijkste doe je wel.. erover praten!!

Knuffel Marielle

Wise Guy 2003-2006

Schoonheidssalon, permanente make-up, wimperextensions en Shellac studio
http://www.mooibijmarielle.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 11-05-04 17:52

Geplaatst door de TopicStarter: 11-05-04 17:52

Huisarts?is dat niet erg drastisch?
Ik heb contact gehad mijn werk ze laten de keus aan mij. Als alles goed gaat ga ik maandag een ochtend werken.

Hippisch ondernemer op het gebied van paardenwelzijn

"The best way we can show respect for our equine friends is to honor how they're made."
~ Dr. Juliet M. Getty

**Geplaatst:** 11-05-04 17:57

Geplaatst: 11-05-04 17:57

Denk niet dat dat te drastisch is

Jij zit er nu mee, en hij kan je er wellicht mee helpen. Schaam je er niet voor, het is heel normaal dat je ermee zit, en als je HA je daar mee kan helpen, waarom dan niet even langsgaan?
Sterkte Ach gut

Een ongeluk zit in een klein hoekje - Dan blijft er nog heel veel ruimte over voor geluk

**Geplaatst:** 11-05-04 18:03

Geplaatst: 11-05-04 18:03

ik denk ook zeker niet dat het drastisch is om naar de huisarts te gaan
de bedrijfsarts lijkt me ook een slim plan.
heel veel sterkte diana!

Afscheid Joy: https://youtu.be/vPE_gmC1N_4?list=UU5hC ... RkdQer8v-w
Afscheid Noa: http://www.youtube.com/watch?v=eHBKFjejRpI
Welkom Daydream

marloes-joy @ [ITP] Mijn nieuwe aanwinst!

**Geplaatst:** 11-05-04 18:21

Geplaatst: 11-05-04 18:21

Diana, de huisarts is echt niet drastisch hoor, het is nu 3,5 week geleden dat wij afscheid hebben genomen van Lynn en ik heb vrij kort daarna contact opgenomen met de huisarts. Als je wilt mag je altijd pb-en hoor, heel veel sterkte.

**Geplaatst:** 11-05-04 20:21

Geplaatst: 11-05-04 20:21

Ik vind het al heel goed dat je je gevoel hier weet te bewoorden. Knap van je dat je je verdriet en pijn met ons weet te delen!

Ik kan begrijpen dat je in de knoop zit met je gevoel. Een broer verliezen is niet niks. Helemaal niet als hij door een fataal ongeluk uit je leven is gegrepen. Je vraagt ons om je te helpen in het rouwproces en natuurlijk luisteren we graag naar je. We steunen je daar waar wij kunnen...

Het advies om er een deskundig iemand bij te halen is zeker niet drastisch of te hoog gegrepen. Een deskundige kan je nog meer onderstuenen in het rouwproces dan wij dat kunnen. Een deskundige rijkt net wat verder.

Nogmaals je moet doen wat voor jou goed voelt!

**Geplaatst:** 11-05-04 20:35

Geplaatst: 11-05-04 20:35

Ik denk dat je moet doen wat jou het beste lijkt. Neem rustig de tijd en bespreek de dingen op je werk. Misschien dat je in overleg met de arboarts het werk weer langzaam kan opbouwen en dat je naar huis kan gaan als het niet gaat. Verder ga ik ook met RK mee. En blijf in ieder geval praten, maar daar zit ik niet over in.
Sterkte meid!
Veel liefs.
Diana

12 januari 2005 Levi Vernon
22 januari 2007 Jacy Collin

**Geplaatst:** 12-05-04 09:58

Geplaatst: 12-05-04 09:58

Diana_Mabel schreef:
Huisarts?is dat niet erg drastisch?
Ik heb contact gehad mijn werk ze laten de keus aan mij. Als alles goed gaat ga ik maandag een ochtend werken.

Als je maandag op je werk bent, dan kun je misschien wel eventjes gaan zitten met een leidinggevende of je chef of baas of iemand waar je goed mee kunt praten, zodat je op je gemak duidelijk kunt maken hoe de wereld er nu voor jou uitziet en hoe je je voelt. Het is heel goed dat je weer even naar kantoor gaat, maar je zult een manier moeten vinden om weer mee te kunnen doen. Het is wel belangrijk als je op je werk ook je verhaal kwijt kunt, dat er iemand is die naar je luistert op het moment dat je even niet om je verdriet heen kunt. Het zou niet goed zijn om te proberen alles in jezelf te houden, je moet soms echt even iets kwijt. Bijvoorbeeld verhalen over je broer die door je hoofd gaan of soms de dingen die nu spelen.

Nog afgezien van hoe je je zelf voelt op de werkvloer, moet men ook heel goed begrijpen dat je jezelf niet bent op het moment en dat de roes nog lang niet voorbij is. Wat je de laatste weken en nu doormaakt is zo ingrijpend dat het je anders maakt. Je zult misschien anders op mensen reageren, je bent wat minder scherp, je kunt wat minder lang ingespannen ergens mee bezig zijn, je dwaalt af, je komt dromerig over, je lijkt erg vaag, dat soort dingen kunnen dus voorkomen en het is belangrijk dat men daar begrip voor heeft. Het hoort er zeg maar bij en het zal vanzelf wel weer beter gaan over een tijdje. Het zou prettig zijn als niemand jou kwalijk nam dat je anders bent dan dat ze van je gewend zijn.

**Geplaatst:** 20-05-04 22:25

Geplaatst: 20-05-04 22:25

je weet het... je kan altijd op stal terecht en natuurlijk ook altijd bij mij
voor de rest weet ik niet wat je moet doen, ja natuurlijk je leven weer oppakken, maar op jou manier en jouw tempo..

Splash † en Nuut † :+:

Voor altijd in mijn hart, ik hou van jullie

Sinds 13 juli 2021 trotse mama van Nola

Wie is er online