KeeK schreef:Prachtig Fairie, ik krijg er tranen van in mijn ogen...
Serieus...?
Misschien kan ik dan toch wel een beetje dichten
(na heel lang nadenken )
Dit gedicht is er 'uitgerold' toen ik s'nachts wakker werd en niet meer kon slapen.
Ik moest denken aan een gesprek wat we die dag hadden gehad. Het verbaasde me eigenlijk hoe goed wij elkaar snappen, hoe goed we kunnen praten en hoe graag ze naar me luisterd.
Dat vond ik wel een gedichtje waard.