Geplaatst Gekke mensen hier!! Ik had een tijdje terug 100 certificaten besteld bij de repro op de andere locatie en hadden ze opgestuurd, maar met de verkeerde handtekening eronder. Was alleen voor M. en mij. Ik heb gezegd dat die certificaten versnipperd mogen worden en dat ik ze niet meer nodig had en heb dit ook tegen M. gezegd (voor de duidelijkheid: M. is te lui om uit haar ogen te kijken). Komt die luilak net naar me toe en vraagt waar die certificaten zijn en ik zeg dat we het daar al over gehad hebben. Maar waar het om ging is dat ze dus naast m'n bureau zich van de domme stond te houden... Gaat Y. zich ermee bemoeien (zij wilde graag afdelingshoofd geworden, maar ze hebben iemand gekozen die hier korter werkte en Y. kan dit niet verkroppen), ik stond met m'n bek open en zeg dat dit wat is tussen M. en mij. Begint Y. te schreeuwen dat ik niet zo tegen haar hoef te praten, dat ze dat niet niet leuk vindt van me en dat ze me NU wil spreken. Ik zeg dat ik het nut daar niet zo van inzie en dat ik sommige dingen van haar ook niet leuk vind. Ze werd helemaal gek!! Begon bijna te schuimen ;0) M. bleef doorzeiken en ik zei dat ik het wel zou regelen, dat ik een mailtje zou sturen naar de Repro met haar in de CC (2 tellen werk, snap niet dat ze dat zelf dan niet doet). Nou, net dus met Y. gesproken. Dat ze het niet pikt dat ik zo tegen haar praat... (?). Ik zeg dat ik het normaal zei en dat ik niet vind dat zij zich hiermee hoefde te
bemoeien. Ze zei dat ik er maar aan moest wennen dat zij zich ermee bemoeit (dat dat een deel van haar functie is, *uche*) en dat andere collega's het ook niet van me zouden pikken als ik zou zeggen dat het iets is tussen M. en mij. Ik zei dat ik denk dat ze dat verkeerd inschat, dat ik vind dat het iets is tussen M. en mij en dat ik dat gewoon kan zeggen. Kreeg het niet aan haar verstand gepeuterd. Toen begon ze over 2 maanden geleden, dat ik toen een keer ongeïnteresseerd heb gereageerd. Zei dat ik daar niets meer van wist en dat het waarschijnlijk dus ook niet zo bedoeld was (vraag ik me af of het gewoon terplekke verzonnen is door haar). En dat wist ik wel en blablabla...Word echt gek hier!! Toen vroeg ze wat ik dan niet leuk vond, dus ik zei elke keer die poedersuiker. Ja, dat waren grapjes en dat lag dan toch echt aan mij hoe ik dat oppakte. Gezegd dat ik dus geen zin heb om steeds op haar opmerkingen in te gaan, dat je wel van elke mug 3 olifanten kan proberen te maken en dat ik daar gewoon geen zin in heb. Daar moest ik dan maar mee leren leven, want zo is ze gewoon. Fijn vooruitzicht...
De sfeer is hier nu dus lekker... Gister ook zo wat: SMIJT ze een berg verjaardagskaarten op m'n bureau met de mededeling dat ik niet zo groot moet schrijven, want dan kunnen anderen er niets meer op schrijven. M'n nekharen recht overeind en ik wilde dus zeggen dat ik niet van plan ben om me aan haar aan te passen, maar ik hield het erbij om te zeggen dat ik ze wel door zou geven zonder er wat op te schrijven, waarna ik ze doorschoof. Wat moet ik dan zeggen? Ja, ik weet dat ze wil horen 'ja Y.', maar dat zal ze niet te horen krijgen, nooit!! Sorry van het lange verhaal, maar moest ff m'n ei kwijt!
Die is fijn dictatortje aan het spelen... '