Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-04-04 21:49

Help, niemand wil mij nog les geven.

Geplaatst door de TopicStarter : 29-04-04 21:49

Ik heb in 3 maanden tijd inmiddels mijn 3e instructrice.
De eerste ben ik zelf mee gestopt omdat ik haar voor geen meter vertrouwde (pakte de longeerzweep toen ik niet durfde draven terwijl ik zat te trillen van angst in stap).
De 2e kwam steeds niet opdagen en toen kreeg ik na een tijdje een mailtje dat ze t niet meer zag zitten omdat ze het te druk had.
Na een paar weken had ik een leuke instructrice gevonden, het klikte en ik ging lessen.
Nu krijg ik net een mailtje van haar dat ze het niet meer ziet zitten omdat ze er geen voldoening van heeft.
Ik weet nu echt niet meer wat ik moet doen, in mn eentje durf ik er echt niet op te gaan zitten, op stal is niemand die tijd heeft om mij te helpen en ik heb nu al zo veel mensen gehad die er allemaal mee gestopt zijn om 1 of andere reden.
Wat doe ik verkeerd?
Voordat ik begon heb ik alles uitgelegd, wat er is gebeurd en waarom ik bang ben.

**Geplaatst**: 29-04-04 21:50

Geplaatst: 29-04-04 21:50

Jeetje, wat zonde dat niemand je wil helpen. Ik had het gerust willen doen, maar ja, het is niet dichtbij

**Geplaatst**: 29-04-04 21:55

Geplaatst: 29-04-04 21:55

Misschien raar
Maar doordat je schrijft dat alles via mail gaat vroeg ik me af hoe oud de instructrices zijn, hun ervaring en evt paarden diploma's
Via mail klinkt mij namelijk niet profesioneel in de oren.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-04-04 21:58

Geplaatst door de TopicStarter : 29-04-04 21:58

De eerste was 27, de 2e ergens in de 30, de 3e 31.
De eerst en 3e hebben orun gedaan en de 2e had ervaring in beginnerslessen.

**Geplaatst**: 29-04-04 21:59

Geplaatst: 29-04-04 21:59

Nou lekkere mensen dan. Verward

Dat noemt zich dan professioneel en scheept je zo af, belachelijk
Maar goed daar ben jij niet mee geholpen vrees ik.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-04-04 21:59

Geplaatst door de TopicStarter : 29-04-04 21:59

Ik deed alles via de telefoon, het afspreken enzo.
Als ik ze niet te pakken kreeg mailde ik wel.
Dinsdag heb ik nog les gehad en morgen zou ik weer les hebben, maar daarnet kreeg ik dus een mailtje dat ze t niet meer zag zitten om mij les te geven.

**Geplaatst**: 29-04-04 22:04

Geplaatst: 29-04-04 22:04

hmmmm word je ook niet vrolijker van nee........
geef niet op hoor, er zijn zat mensen die het wel onwijs leuk vinden, erg goed zijn en niet zomaar opzeggen.........heel onprofessioneel inderdaad......

Kun je niet via via aan een betrouwbare fijne instructrice komen ?

Laatst bijgewerkt door IngridM op 29-04-04 22:04, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 29-04-04 22:04

Geplaatst: 29-04-04 22:04

Citaat:
Via mail klinkt mij namelijk niet profesioneel in de oren.

mijn instructrice is in de 40 en communiceert ook per mail met me

Ik heb hetzelfde probleem gehad: ik werd lid van de rijvereniging en kreeg meteen te horen dat hun instructrices (erg jong ook allemaal) mij geen les gingen geven met mijn ongeleide projectiel en dat ik nooit in de groepslessen mocht verschijnen Boos!

Ik mocht wel mijn eigen instructrice meenemen naar de bakken van de rijvereniging, maar deze moest wel lid zijn ..... ik heb zo iemand gevonden gelukkig, maar helaas al maanden geen les gehad door omstandigheden.
We zouden net weer beginnen, breekt er rhino uit in het dorp en zijn voor de komende weken alle lessen geschrapt, ook privélessen Scheve mond

De moed niet opgeen, op een gegeven moment, als je het het minst verwacht, duikt er iemand op die je wel les wil geven en waar het wel mee klikt Ach gut

**Geplaatst**: 29-04-04 22:05

Geplaatst: 29-04-04 22:05

Communiceren vind ik heel wat anders dan je via mail afpoederen.

dat doe je imo irl in de les.

**Geplaatst**: 29-04-04 22:22

Geplaatst: 29-04-04 22:22

He potverdikkie meis moet je toch maar naar mij verhuizen!

**Geplaatst**: 29-04-04 22:35

Geplaatst: 29-04-04 22:35

Das banketstaaf zeg van die mensen, als ik les had kunnen geven en in de buurt had gewoond had ik het wel voor je gedaan hoor Ach gut

Maar kan dus geen les geven en woon niet in de buurt Knipoog

Zoals gezegt niet de moed opgeven hoor, vind het een beetje raar van die mensen...alsof het geen voldoening geeft om iemand van zijn angst af te helpen.

**Geplaatst**: 29-04-04 22:45

Geplaatst: 29-04-04 22:45

kan je niet eerst een cursus bij Emiel Voest of zo iemand gelijks gaan volgen.Als ik je profiel lees dan denk ik dat je helemaal een probleem met u paard hebt.Dan leer je een relatie met je paard krijgen en ben je gelijk minder bang."t is maar een idee'tje hoor.Ik praat je instructrice's niet goed maar ik denk dat ze gewoon niet weten wat ze moeten doen.Ze zullen mischien standaard lesjes kunnen geven en zodra je met een probleem komt wat net iets moeilijker is geen oplossing weten.
Ik hoop dat je een goed iemand vind in ieder geval.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-04-04 22:55

Geplaatst door de TopicStarter : 29-04-04 22:55

Zolang ik naast Luna sta is er niets aan de hand, ze doet alles voor me en we vertrouwen elkaar voor 100%.
Maar zodra ik erop moet (niet alleen met Luna maar met elk paard) schijt ik 7 kleuren en heb ik totaal geen vertrouwen meer.
We zijn nu bezig met de beginselen van vrijheidsdressuur en dat gaat prima, ook aan de longeerlijn gaat alles super, dus ik denk niet dat het aan de relatie met mijn paard ligt want die is gewoon goed.

**Geplaatst**: 29-04-04 22:58

Geplaatst: 29-04-04 22:58

wel typisch dat iedereen afhaakt bij jou. Hoever gaat die angst eigenlijk? Want misschien kun je wel beter helemaal stoppen met rijden. Bange ruiters raken gemakkelijk in paniek en dan doen ze rare dingen die nergens nodig voor zijn.

Misschien moet je op een andere manier met paarden om gaan, maar niet d.m.v. rijden. Want wie zegt dat jij een probleem hebt met je paard? Ik denk eerder dat het paard een probleem heeft met jou!

JIJ bent bang, het probleem zit bij JOU. Als je werkelijk van die angst af wilt raken omdat je WERKELIJK wilt rijden...
Wat ik bedoel te zeggen is dat je een afweging moet maken.
Wat heb je er voor over om te leren rijden? Ben je bereid het risico te nemen dat je nog eens valt, omdat je nog niet hebt leren zitten?

DAt heb ik destijds ook moeten doen. Ik heb doorgezet. Ik weet wel wat schrik is hoor, dat je hart in je keel klopt, je moed in je schoenen, zenuwen die door je lijf schieten, je benen zijn zwaar......
Toch nam ik het risico om te vallen... ik ging er weer op en leerde te blijven zitten, mezelf te overwinnen. En dat is het enige dat er op zit. Het is een keuze die je moet maken.

Dit vereist uiteraard wel mental support en iemand die werkelijk verstand van paardrijden heeft. Dus je hebt wel hulp hierbij nodig. MAar dan moet je ook bereid zijn om helemaal te doen wat die persoon zegt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-04-04 23:08

Geplaatst door de TopicStarter : 29-04-04 23:08

De eerste heb ik zelf weggestuurd, ik heb haar verteld waarom en recht in haar gezicht.
De 2e had geen tijd meer en de 3e zag het niet meer zitten om les te geven aan mij, waar het mij gewoon om gaat is de ene keer nog mooi weer spelen en dan vervolgens een mailtje sturen dat ze niet meer komen.
Ik vind dat je zo niet met elkaar om gaat, of denk ik dan raar?
Stoppen doe ik niet, als ik elke dag lekker kan rijden gaat het steeds beter.
In het begin durfde ik er helemaal niet op, toen ik zag dat ze wel erg braaf was ben ik er op een moment op gegaan.
Eerst alleen zitten, toen stappen en nu dus ook draven.
Als ik merk dat het gewoon goed gaat ontspan ik langzaam en vind het steeds minder eng.
Als ik echter een tijdje niet meer gereden heb ben ik weer een stap terug.
Het komt allemaal wel, alleen heb ik tijd nodig en iemand die mij daarbij kan helpen.
Haast heb ik niet, ik hoop nog zeker 40 jaar te kunnen rijden en ik hoop dat luna ook nog wel een jaar of 12 mee gaat.

**Geplaatst**: 29-04-04 23:19

Geplaatst: 29-04-04 23:19

Ik zag dat je in zeeland woont. Hier in Brabant stikt het van de instructrices. Misschien zou je eens een kijkje kunnen nemen op marktplaats in jouw regio, dat kun je namelijk aanklikken.

**Geplaatst**: 29-04-04 23:27

Geplaatst: 29-04-04 23:27

Ik denk wel dat je relatie met je paard niet goed zit,anders ben je niet bang als je er op zit.Mijn paard was in het begin een verschrikkelijke draak en ik had de bibbers in mijn benen als ik dacht dat ik er op moest.Ben toen inderdaad met grondwerk begonnen en je moet ons nu zien alles durven we Knipoog

.Maar angst breng je over op dieren ook al denk je van niet.Daarom zou ik als ik jou was ook iemand zoeken die daar in gespecialiseerd is

**Geplaatst**: 29-04-04 23:37

Geplaatst: 29-04-04 23:37

Misschien is het een optie zelf een advertentie te plaatsen,bv hier op bokt www.marktplaats.nl
Misschien komt daar wel goeds op af,en je misschien straks nog gaan selecteren!
Je weet maar nooit,maar geef de moed nog niet op!
Sterkte !
Lundi

**Geplaatst**: 29-04-04 23:43

Geplaatst: 29-04-04 23:43

Ik moest eerst lachen om je topic...... Bloos!

Desiree en Sjuim ; dat je met angst niet moet gaan paardrijden is wel heel erg cru.
Ik ben best wel goed in het begeleiden van bange mensen, al zeg ik t zelf ( komt omdat ik WEET wat t is Haha!

) en zo zijn er meer.
Maar geef je dan WEL over aan je instructrice.
Praat niet terug tijdens de les ( daar heb ik een gruwelijke hekel aan, aan dat ja maar..)
En het feit dat je je eerste instructrice hebt weggestuurd.....eh..... waarom?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-04-04 00:02

Geplaatst door de TopicStarter : 30-04-04 00:02

Natasha schreef:
En het feit dat je je eerste instructrice hebt weggestuurd.....eh..... waarom?

Ik had al mijn moed verzamelt en was erop geklommen terwijl ik het heel eng vond, vervolgens zijn we gaan stappen wat ik nog enger vond, ik zat te trillen als een rietje en durfde eigenlijk helemaal niet te stappen op dat moment.
Na nog geen 10 minuten vond ze dat ik wel kon gaan draven en toen ik zei dat ik dat echt nog niet durfde pakte ze de longeerzweep en kwam achter me aan.
Daar wordt ik dus alleen nog veel banger van, daarom ben ik met haar gestopt.

**Geplaatst**: 30-04-04 00:09

Geplaatst: 30-04-04 00:09

Toch helpt t wel als je nog banger bent van je instructeur als van het rijden hoor... Haha!

**Geplaatst**: 30-04-04 07:32

Geplaatst: 30-04-04 07:32

Als je echt wilt leren paardrijden zul je toch echt een keer moeten doorzetten. Een instructrice komt niet helemaal speciaal voor jou om jou een paar rondjes te laten stappen, dat kan je alleen ook wel lijkt mij Verward

Dan kun je beter vragen of een vriendin ofzo er even bijblijft of je aan de longeerlijn neemt of iets dergelijks. De meeste instrictrices die goede opleidingen gedaan hebben, die hebben vaak geen zin in mensen die alleen maar willen stappen, die willen graag mensen ECHT verder helpen. Probeer eerst het vertrouwen te winnen met rijden (in ieder geval in stap en draf) en ga daarna pas echt les nemen. Ik ben ook een tijdje bang geweest, (want het paard waar ik toen op reed ging elke keer rechtovereind) en toen heeft gewoon iemand bij mij van stal mij geholpen, ze zette mij echt KEIHARD aan het werk zodat ik het te druk had om nog bang te zijn. Mijn tip is om gewoon te doen wat de instructrice zegt, ze zal heus je paard niet in elkaar slaan hoor, maar dan ga jij wel rijden Knipoog

Veel suc6 in ieder geval OK dan!

**Geplaatst**: 30-04-04 08:14

Geplaatst: 30-04-04 08:14

Tis jammer dat je zo ver weg woont Knipoog

ik begeleid ook vaak bange mensen en ik geef ook cursussen voor onzekere mensen (ook buiten paarden om) en leer ze via paarden en oefeningen weer zeker te worden.... Misschien een weekje vakantie plannen? Knipoog

Ik kan je wel tips geven via mail en/of pb zolang je geen nieuwe instructeur hebt gevonden, misschien dat je daar iets aan hebt!

**Geplaatst**: 30-04-04 08:43

Geplaatst: 30-04-04 08:43

Volgens mij (als ik het allemaal goed lees) heb je op dit punt nog geen instructrice nodig die je rijkunstig dingen leert, maar meer iemand nodig die je moed inspreekt. Is er niemand op stal of in je omgeving die dat zou kunnen?
Op het moment dat je weer durft te rijden kan je gaan lessen om het rijkunstige deel weer op te pakken.

Toen ik een paar keer achterelkaar (binnen 10 minuten) van mijn paard afgegooid was had ik ook flink de bibbers. Ik ben toen weer gaan rijden met begeleiding van een goede vriendin van me die me alleen maar moed insprak en mijn paard aan de longeerlijn vast hield. Dit heeft ze gedaan tot ik weer durfde te rijden (redelijk snel hoor, na 2 keer had ik het vertrouwen weer, ik denk dat jij wat langer onderweg bent). Ik ben toen pas gaan lessen bij mij instructrice. Daarnaast moet ik ook zeggen dat ik nog een hele tijd (meer dan een jaar) als de dood voor galopperen ben geweest, maar hoe bang ik ook was, ik moest galopperen tijdens de les van haar. Die schop onder mijn kont heeft me uiteindelijk er wel doorheen geholpen maar hoe langer je het uitsteld hoe meer je er tegenopziet.

Veel succes!

**Geplaatst**: 30-04-04 09:16

Geplaatst: 30-04-04 09:16

jammer dat je zonder instructeur zit!
sterkte met de zoektocht naar een nieuwe en hopelijk ben je snel over je angsten heen.