Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-04-04 12:50

Geplaatst: 24-04-04 12:50

even over zitten denken en uiteindelijk toch voor nee gekozen...al voel ik me nu wel een beetje schuldig eigenlijk..
het lijkt me verschrikkelijk moeilijk als op een dag een kind voor je deur staat met de mededeling dat jij er dus genetisch gezien de moeder van bent...

**Geplaatst**: 24-04-04 13:51

Geplaatst: 24-04-04 13:51

Wat is je diepe motivatie om het wél te doen? Ik denk dat je je dat heel goed moet afvragen. Ik zou het zelf niet kunnen denk ik.

**Geplaatst**: 24-04-04 14:12

Geplaatst: 24-04-04 14:12

O zodra ik 18 ben zou ik dit willen doen vooral door persoonlijke redenen omdat je eens moest weten hoeveel mensen er zo blij mee zijn na jaren proberen.

**Geplaatst**: 24-04-04 14:19

Geplaatst: 24-04-04 14:19

Gister zag ik iets op tv in een serie en dat klonk eigenlijk wel logisch.

"I don't care who's sperm it is, you raised it, so you're the father" Of iets wat hier in de buurt komt

Zit een kern van waarheid in. En het is niet zo dat je het kind afstaat. Je staat een eicel af. Je kunt je dan moeilijk schuldig voelen, omdat het nog geen kind is. Moeilijk uit te leggen. Als je een bevalling hebt, en dan doe je het kind weg, dan kan het kind daar later last van krijgen, omdat het denkt dat jij het niet wilde.
Maar dit is toch heel anders. Ik heb op ja geklikt.

**Geplaatst**: 24-04-04 14:34

Geplaatst: 24-04-04 14:34

Ik heb niet gekozen, gewoon omdat ik het echt niet weet.
Het lijkt me verschrikkelijk moeilijk te leven met het idee dat er ergens toch een kindje wat (deels) van jou is rondloopt. Aan de andere kant kan je een gezin er zielsgelukkig mee maken.
Het kindje krijgt een goede en fijne jeugd, maar komt er vroeg of later toch achter dat hij/zij een andere moeder heeft. Ik denk dat dat voor een kindje heel moeilijk kan zijn.
Ik zal er nog eens over nadenken. Maar het is echt een moeilijke keus.

**Geplaatst**: 24-04-04 19:12

Geplaatst: 24-04-04 19:12

Ik heb gekozen voor ja. Zoals je zegt, je maakt er iemand anders erg gelukkig mee. Ik ga helemaal met het bericht van Rainie mee.

Realiseer je inderdaad wel goed dat het kind op een dag op jouw stoep kan staan, en of je dat wel wilt.
Ik zou het overigens eerder afstaan aan iemand die ik niet ken, dan aan iemand die ik wel ken.

**Geplaatst**: 24-04-04 19:28

Geplaatst: 24-04-04 19:28

Sorane schreef:
Ik heb niet gekozen, gewoon omdat ik het echt niet weet.
Het lijkt me verschrikkelijk moeilijk te leven met het idee dat er ergens toch een kindje wat (deels) van jou is rondloopt. Aan de andere kant kan je een gezin er zielsgelukkig mee maken.
Het kindje krijgt een goede en fijne jeugd, maar komt er vroeg of later toch achter dat hij/zij een andere moeder heeft. Ik denk dat dat voor een kindje heel moeilijk kan zijn.
Ik zal er nog eens over nadenken. Maar het is echt een moeilijke keus.

Hmm, ik denk ook dat je dat "moeder" zijn anders kan opvatten; het is genetisch jouw helft omdat je een eicel hebt afgestaan maar verder ben je (imo) geen moeder.
Als ik bloed doneer is die persoon toch ook geen stukje van mij ofzo?

**Geplaatst**: 24-04-04 20:18

Geplaatst: 24-04-04 20:18

Ik zou het niet doen. Scheve mond

Omdat ik euhmmm tja...
Moeilijk uitteleggen maar uitendelijk is het kind genetisch van jouw.
En als er een kind op de wereld komt uit mijn eicel dan is het mijn kind.
En die wil ik dan zelf opvoeden!
Beetje raar uitgelegd Tong uitsteken

maar is ook best moeilijk heb er nooit over nagedacht Knipoog

**Geplaatst**: 24-04-04 20:29

Geplaatst: 24-04-04 20:29

Ik zou het nu nog niet doen...
Ik ben zelf nog jong en heb zelf misschien ook nog een kinderwens...
Maar als ik al wat ouder ben en zelf al kinderen heb wil ik er gerust over nadenken om eiceldonor te zijn/worden.

Je kan er zo iemand die geen kinderen kan krijgen toch de kans geven om een 'eigen' kind te krijgen en de hele zwangerschap mee te maken.
En het is niet 'jouw' kind dan, omdat je het niet zelf gebaard hebt en ook niet hebt opgevoed.

Het enige struikelblok voor mij zou zijn: wat als dat kind jaren later te horen krijgt dat het uit een gedoneerde eicel komt en dan toch op zoek wil naar de 'genetische' moeder?

**Geplaatst**: 24-04-04 20:53

Geplaatst: 24-04-04 20:53

Mag ik vragen of je zelf al kinderen hebt? Dit lijkt mij ook mee te spelen..

**Geplaatst**: 24-04-04 21:04

Geplaatst: 24-04-04 21:04

ik vind sowieso al niet dat jij dan de moeder bent. Dus ik vind sowieso al niet dat je kan zeggen dat het kind er vroeg of laat achter komt dat het een andere moeder heeft.
Verder vind ik het moeilijk. ik heb geen problemen met het feit dat jij dat de biologische moeder zou zijn, maar meer met het feit dat er al heel veel inderen op de wereld zijn en een groot deel hiervan wees is.. Waarom dan nóg meer kinderen op de wereld zetten, zonder al een echt natuurlijke manier te gebruiken, terwijl ze ook een klein kind kan adopteren. Maar het moeilijke in dit verhaal vind ik dus het feit dat ze al een geadopteerd kind hééft!

Ik zou eens goed gaan nadenken over wat jij vind verstaan onder het moeder zijn. Vind jij echt dat jij de moeder bent als je 'alleen maar'een eicel hebt afgestaan? Wat dus nog absoluut niets is? Of voel jij je dan wel degelijk de moeder en kan jij het dan aan om een deel van jouw genen op de wereld te hebben lopen?

Daarbij heb je ook niets aan de antwoorden wat wíj zouden doen. Wij zijn jou niet en niemand anders dan jij kan beslissen wat jij hiermee doet. Het enige wat wij kunnen doen is jou helpen met de voor en nadelen inzien en de consequenties van jouw keuze.

Sterkte iig!

**Geplaatst**: 26-04-04 10:55

Geplaatst: 26-04-04 10:55

Ik geloof ook niet dat ze vraagt om voor haar een keuze te maken hoor.....ze zal heus wel snappen dat ze dat zelf moet doen.

**Geplaatst**: 26-04-04 11:13

Geplaatst: 26-04-04 11:13

Ik heb niet gestemd omdat mijn keuze er niet bijstaat.
Voor een familielid zou ik het namelijk wel doen omdat het kind dan toch in de familie blijft,het is ook een stukje familie.
Voor een vreemde dus om de zelfde reden niet,je verliest het waarschijnlijk uit het oog ,weet niet wat ervan terecht komt terwijl het een stukje van jezelf is.

**Geplaatst**: 26-04-04 13:11

Geplaatst: 26-04-04 13:11

Ik dacht eerst dat ik dat meteen zou doen omdat je er iemand heel erg gelukkig mee maakt.. Ik heb toch voor nee gekozen omdat ik denk dat het voor dat kind misschien ook wel een hoop onzekerheden geeft. Zoals je zelf al zegt op een keer staat dat kind bij jou op de stoep... Jij bent de moeder natuurlijk niet maar hoe gaat dta kind daar mee om??
Ik zou het niet doen. Voor famillie waarschijnlijk wel maar in deze situatie niet.

**Geplaatst**: 26-04-04 13:26

Geplaatst: 26-04-04 13:26

Zo'n kleine moeite is het niet, heb je je daar al wel in verdiept? Doorgaans gaat er voor de punctie voor eicelblaasjes een hormoonkuur vooraf en zo'n punctie is ook niet het lolligste wat je ooit beleefd hebt....

Ik zou het niet doen, ondanks dat ze er heel gelukkig van zou worden. Ik zou het zelf maar voor 1 persoon willen doen, en dat is een heeeeeel lief excollegaatje van me dat heel graag kindjes wil, maar ze niet kan krijgen. Ik kan er echter niets aan doen, kan haar niet helpen. Voor haar zou ik het over hebben, maar voor een toch onbekender iemand niet.

Ik vind overigens niet dat je ook moeder bent als je zo doneert.

**Geplaatst**: 26-04-04 13:32

Geplaatst: 26-04-04 13:32

Moeilijk...

Ik heb ja gestemd, ik denk dat als ik een mannetjesmens was ik ondanks het feit dat ik geen kinderen wil, wel zaaddonor zou worden. Als in: genetisch materiaal doorgeven heeft toch ergens wel iets. Ik heb alleen geen flauw idee wat het doneren van eicellen allemaal met je lichaam van doen heeft, hoe zwaar het is enzo.

Als jij er iemand blij mee kan maken... ik zou het niet doen omdat je het alleen maar 'een kleine moeite vind', vind wel dat je er echt een reden voor moet hebben...

En dat kind dat later op jouw stoep staat?

**Geplaatst**: 26-04-04 13:35

Geplaatst: 26-04-04 13:35

Ho maar wacht even, spermadonor zijn is ietsjes minder omslachtig dan eiceldonor hoor! Even een prutje in een potje doet minder met je lichaam dan een hormoonkuur gevolgd door een punctie....

**Geplaatst**: 26-04-04 13:44

Geplaatst: 26-04-04 13:44

Voor mij is dat een volmondig nee.

Als ik kijk naar mijn dochters dan zie ik zoveel van mezelf, ze hebben moedervlekken op dezelfde plaats, de een heeft mijn kin, de ander mijn mond en ogen. Ze hebben karaktertrekjes die ik ook heb, soms zie ik zelfs iets van mijn eigen ouders in ze terug.

Iets wat zo eigen is kan ik niet afstaan, ik zou het onverdraaglijk vinden dat ergens een halfbroertje of zusje rondloopt van mijn dochters, een kind met dezelfde trekjes en uiterlijkheden, hoe dan ook, een kind wat eigenlijk bij mij hoort en een deel van mij is.

Het is inderdaad ook nog een behoorlijke ingreep, dezelfde als die ivf-moeders krijgen en als je hoort wat die moeten doorstaan, daar wordt je niet vrolijk van.

**Geplaatst**: 26-04-04 14:22

Geplaatst: 26-04-04 14:22

NoaC schreef:
Hmm, ik denk ook dat je dat "moeder" zijn anders kan opvatten; het is genetisch jouw helft omdat je een eicel hebt afgestaan maar verder ben je (imo) geen moeder.
Als ik bloed doneer is die persoon toch ook geen stukje van mij ofzo?

Maar een eicel is heel iets anders als bloed. Het kindje wat eruit komt is toch voor de helft van jou.
Om je dan moeder te noemen is mischien niet goed, maar je bent en zal ook altijd de biologische moeder van het kindje blijven.

Het lijkt mij een hele moeilijke keus.

**Geplaatst**: 26-04-04 15:10

Geplaatst: 26-04-04 15:10

Dat is ook waarschijnlijk de reden dat ik omdat ik helaas een vrouwtjesmens en geen mannetjesmens ben, geen donor zal worden Knipoog

**Geplaatst**: 26-04-04 16:07

Geplaatst: 26-04-04 16:07

Sorane"]
[quote="NoaC schreef:
Hmm, ik denk ook dat je dat "moeder" zijn anders kan opvatten; het is genetisch jouw helft omdat je een eicel hebt afgestaan maar verder ben je (imo) geen moeder.
Als ik bloed doneer is die persoon toch ook geen stukje van mij ofzo?

Maar een eicel is heel iets anders als bloed. Het kindje wat eruit komt is toch voor de helft van jou.
Om je dan moeder te noemen is mischien niet goed, maar je bent en zal ook altijd de biologische moeder van het kindje blijven.

Het lijkt mij een hele moeilijke keus.
[/quote]

Bloed bevat toch ook mijn DNA?
Mijn broers en famillie zijn toch ook genetisch aan mij verbonden?
Biologische moeder zie ik ook niet zo; genetische moeder wel.
Ik vind dat "moeder" nogal een zwaar woord voor zoiets.
Volgens de wet is de gene die bevalt ook de wettelijke moeder.....
Voor mij is de gene die het draagt, bevalt en opvoed de moeder!

**Geplaatst**: 26-04-04 16:23

Geplaatst: 26-04-04 16:23

Dat is ook wel zo, maar de genen zijn niet van de vrouw die bevalt.
Ik zeg dus niet dat ik er tegen ben, maar dit soort dingen lijkt me erg moeilijk.

Het niet even iets wat je zomaar doet. Uit bloed komt geen kindje voort, uit een eicel wel. En dat lijkt me het moeilijke daaraan.

Bokt.nl

Eiceldonatie?

doen of niet?