Iedereen hier zegt dat ik maar een ander verzorgpaardje moet zoeken...nou da's makkelijker gezegd dan gedaan. De dag nadat Tinne weg is gegaan ben ik gelijk op Oginia gaan rijden. Maar na 3 maanden werd zij ook alweer verkocht . Nu rijd ik wel op 3 andere paardjes...maar dat zijn niet echt mijn verzorgpaardjes. Eentje mag ik nog een half jaar rijden (dan is de eigenaresse bevallen en gaat ze er zelf weer op) en die andere twee rijd ik af en toe, maar dat zijn wedstrijdpaarden, dus die mag ik ook niet altijd rijden.
Voor Tinne had ik nog een andere verzorgpony: Skippy. Dat was echt mijn allerbeste vriendin nog een betere vriendin voor me dan Tinne. Maar zij was ook verkocht naar Texel (ik woon in het zuiden en dat is dus best wel erg ver weg voor mij). Ik zoek haar zo af en toe op en ze kent me nog steeds... Als ik haar roep als ze in de wei staat, dan komt ze ook net zoals "vroeger". Als ik naar haar toe ben geweest dan knap ik ook weer helemaal op om het zo maar te zeggen... maar na een tijdje ga ik weer denken aan Tinne... Ik heb eigenlijk geen afscheid kunnen nemen van haar...ze zeiden 's middags tegen me dat ze verkocht was naar Zweden en dat ze de volgende dag wegging (pas laat, zodat ik nog voor de laatste keer op haar kon rijden) maar toen ik de volgende dag kwam...was ze al weg... en er stond alweer een ander paard in haar stal die haar deken op had... Ik werd daar ik gewoon kwaad over...eerst verkopen ze mijn verzorgpaard zonder dat ze mij daar afscheid van laten nemen, dan zetten ze een ander paard in haar stal met haar deken op...
Ik rijd/werk nog steeds op de stoeterij waar Tinne (en Skippy en Oginia) hebben gestaan. De hoefsmid die hier altijd komt had Tinne eerst gekocht, maar daarna gelijk doorverkocht naar Zweden. Toen ik aan hem vroeg waar Tinne erg stond, zei hij dat hij dat ook niet wist, want de mensen in Zweden die Tinne hadden gekocht hadden haar ook alweer doorverkocht. Daar komt ook nog bij dat ze spat heeft...als ze dan erg kreupel gaat lopen, moet ze worden ingeslapen. Dat is dan misschien ook wel beter, ik wil vooral niet dat ze gaat lijden... Maar dan wil ik wel weten of ze haar niet laten lijden...
Iemand anders hier zei ook dat ik misschien een foto op moest hangen van Tinne...die hangen er al genoeg (volgens mij een stuk of 20 en ik heb een hele mooie tekening van haar laten maken). Ik vind het altijd erg leuk om naar die foto's te kijken, dan komen er weer allerlei leuke herinneringen in me op.
Ik zal er maar eens mee stoppen, iedereen in ieder geval nog een keer bedankt voor de reacties!
xxxSanne