gijsenkim schreef:Je zus moet daar weg....... dit is geen leven, niet voor haar, niet voor de kids en ook niet voor hem....... Hij kan er misschien weinig aan doen maar dit kan niet, hij kan niet van je zus en van hun kinderen verlangen dat zij hun leven op non actief zetten omdat hij niet goed in elkaar zit
Dit vind ik wel een beetje overdreven.
Ten eerste (en wel het belangrijkste) is het nog altijd de zus ZELF die kiest of ze al dan niet bij hem blijft.
Niemand hoeft dat in haar plaats te doen.
Ten tweede: ik weet niet om wat voor soort hersenafwijking het gaat, en in hoeverre die beïnvloedbaar is door medicatie en therapie, maar er zijn wel degelijk hulpmiddeltjes om een leven van iemand met hersenbeschadiging nog zo normaal mogelijk te maken.
Het zou best kunnen dat hij, wanneer hij zijn medicatie goed blijft nemen en hij terug wat beter wordt ook zelf gaat beseffen dat hij enkel met hulp kan.
Enb als hij dat beseft zou het best kunnen dat ze eventueel samen nog een redelijk normaal leventje kunnen leiden.
Of niet.. niemand weet het op voorhand zulke dingen.
Het is niet goed te praten wat hij gedaan heeft, en het is natuurlijk enorm moeilijk voor je zus, je nichtjes en iedereen die op een of andere manier met hen te maken heeft, maar vergeet vooral niet dat je zus het beste zelf kan kiezen wat ze doet!!
Wees er voor haar no matter wat ze kiest (maar ik denk niet dat dat ene probleem zal zijn als ik zo lees wat je nu al voor haar betekent hebt) en dring haar niets op!!
Veel sterkte voor alle betrokkenen en hopelijk gaat het zonnetje gauw weer schijnen voor jullie!!!