Geplaatst Aangezien Hon nog steeds een hangend rooster heeft, wordt ze nog steeds zonder bit gereden, en hier is ze braaf op.
Na een poos gestapt te hebben en wat korte drafjes vroeg een stalgenoot of we een klein stukje zouden galoperen.
Ja hoor, prima, vind Hon alleen maar leuk.
Dus hun galoperen weg (ik reed achteraan)
Hon zet haar hals erop, oren naar voren, JIHAAAAA, en weg was ze.
Nu heb ik Hon 6.5 jaar, maar zo hard is ze nog nooit gegaan, en steeds zag ik de haflinger voor me dichterbij komen.
Ondanks dat ze geen bit in had, had ze toch echt het bit vast. 1 ferme ruk, ophoudingen, losgooien, niks, nada, noppes, ze ging maar door!!! (nog steeds de oren erop
)Om trekken kon niet, was het pad te smal voor, Langs de haflinger paste ook niet, dus bleef hon er ongeduldig achter crossen.
Ik naar voren roepen: Let op als je stopt! Ik heb geen rem!!!!
Hun de grootste lol natuurlijk
Uiteindelijk heb ik Hon tot stilstand gekregen door haar op de kont van de haf te parkeren (vond de haf niet zo leuk, maar vooruit
)Nouja, Hon is weer lekker uitgewaaid....
