Mijn zus is al jaren getrouwd met een man die in zijn jeugd hersenbeschadiging heeft opgelopen.
Het is een beschadiging die alsmaar erger wordt.
Het uit zich in heel zijn doen en laten, bijv. vreselijk agressief, egoisme, zichzelf niet verzorgen.
Mijn zus heeft jaren voor hem gezorgt en altijd haar best gedaan om het allemaal zo goed mogelijk te laten lopen.
Maar ja..tegen een degeneratieve hersenbeschadiging doe je haast niks.
Hij kreeg medicijnen om zich rustig te houden.
Alleen slikt hij die dus niet.
Afgelopen zondag kreeg ik een paniekerig telefoontje van mijn nichtje, of ik alsjeblieft snel wil komen want d'r moeder was gevallen en deed ''vreemd''.
Gelukkig woon ik dichtbij dus we zijn erheen gevlogen zowat.
Daar aangekomen bleek mn zus een hyperventilatie aanval te hebben.
Mn vriend ontfermde zich over de kinderen want die waren uiteraard overstuur.
Mn zus kwam weer een beetje bij na het blazen in een zakje en kon me vertellen wat er was gebeurd.
Ze was overstuur geraakt omdat ze haar man aan hoorde komen, was op de grond gevallen en had het vreselijk benauwd.
Na een half uur praten was het toch wel duidelijk dat ze gewoon helemaal op was, ze kon het allemaal niet meer aan.
Ik vroeg nog waar haar man was en die bleek gewoon doodleuk muziek te luisteren in ''zijn'' slaapkamer.
Maar ze wilde thuis blijven slapen met de kinderen en we spraken af dat we de volgende dag naar de huisarts zouden gaan.
Ze liep naar het toilet om zich om te kleden en ondertussen maakte haar oudste dochter de kamer in orde zodat ze allemaal in 1 kamer konden slapen.
Ik stond mn zus op te wachten bij de wc zodat ik zeker wist dat ze geen hyperventilatie aanval kreeg op de wc.
Op dat moment kwam haar man uit de tuin (die was blijkbaar de tuin in gelopen en mn vriend was meegegaan), scheldend op mn zus dat het haar eigen schuld is en dat ze het allemaal zelf doet.
Ze was een *piep* wijf en het was de schuld van die *piep* kinderen.
Ik ben een rustig geduldig mens en ik hoopte dat hij snel weer weg ging want ik hoorde mn zus hyperventileren.
Een kwartier lang blijf hij bij de wc staan schelden en verwijten maken.
Het bijna onmogeleijke gebeurde..ik knapte en zei dat hij weg moest wezen omdat ik hem zat was.
De hel brak op dat moment los en ik pakte kleding waar ik pakken kon en zei tegen mn oudste nichtje dat ze haar spullen moest pakken en ook die van haar zusje.
Mijn zus kwam de wc uit en ik liep met haar mee naar de kamer zodat ze haar schoenen aan kon doen, ik vertelde haar dat ik haar meenam naar mn moeder.
Ondertussen hield mijn vriend haar man tegen want die leek geweld te willen gebruiken.
Mn zus hoorde het allemaal en viel hard op de grond en kreeg een hyperventilate aanval.
Mn jongste nichtje zag het en werdt hysterisch (logisch), mn oudtse nichtje werdt bij ons de kamer in geduwd want ze wilde haar vader aanvallen maar werdt tegen gehouden door mn vriend.
Daar zit je dan... 2 hysterische kinderen, een hyperventilerende zus en je vriend ruziénd met je zwager
Mn oudste nichtje kon ik rustig krijgen en zei haar de spullen te pakken, m'n jongste nichtje vertelde ik dat het goed kwam maar dat ze rustig moest zijn omdat ik anders haar moeder niet kon helpen. Ik stuurde haar naar haar zus.
Mn vriend belde de ambulance want ik kreeg mn zus niet meer nar een normale ademhaling omdat ze constand de kinderen hoorde huilen.
De echtegenoot van mn zus ging maar weer muziek luisteren, het was immers mn zus d'r eigen schuld.
Toen de ambulance kwam ging het beter, mn zus werdt rustiger en we zijn mn mn zus en de kinderen naar mn moeder gegaan.
Dit alles was 6 dagen geleden.
Ondertussen heb ik echt alles op alles gezet om te zorgen dat haar man opgenomen werdt.
En dat is gelukkig gelukt.
helaas zijn we er nog niet.
Mn zus is nog steeds een ''wrak'' en voelt zich schuldig . Ze wil hem niet kwijt en houdt van hem. Gelukkig beseft ze dat het niet meer kan.
Ze heeft het ontzettend moeilijk.
M'n oudste nichtje slaat zich er dapper doorheen maar heeft het echt wel moeilijk. M'n jongste nichtje is wonderbaarlijk vrolijker dat ooit , dit komt omdat ze nu vrolijk mag zijn en niet ''dr bek moet houden''.
Ik zelf ben er ongeschonden uitgekomen en ben blij dat hij opgenomen is.
Alleen hoop ik zo dat ze zich blijft realiseren dat een ''normale'' relatie er niet meer inzit.
En het beeld van mn zus op de grond, mn nichtjes hysterisch en mn vriend ruziend met mn zwager krijg ik moeilijk uit mn hoofd.
Nah dit was mijn week
), maar mij wel zo nu en dan op deze manier behandelde. 
