Geplaatst Toen ik er aankwam regende het keihard. Thei was net terug met Bolleke, een 7 jarige Belgische hengst van bijna 1000 kilo (goedgekeurd in Duitsland)
Terwijl Thei Bolleke's sokken bijwerkte heb ik er ff mee staan knuffelen... Zo'n schatje... Bolleke in zijn loopstal gezet, en naar de andere loopstal gegaan, waar de Belgen Marko, Jules, Floortje en Fanta, en een vreemde eend in de bijt waarvan ik de naam kwijt ben: een "gewone" merrie.Ik mocht Marko meenemen, Thei nam Jules. Wat zagen die beesten eruit zeg... Ben 45 minuten bezig geweest met boenen op Marko, en nog had ik de modder niet onder zijn buik uit. Was net klaar met poetsen toen Thei's vriendin binnenkwam, die mij les zou gaan geven (alleen wist ze het zelf nog niet
).Eerst even een kop koffie gaan drinken, met veel moeite een dikbelegde boterham afgeslagen (sja, boeren he, die zijn bang dat je te weinig eet
). Ff zitten babbelen. Jacqueline heeft les op de stal waar Apollo, "mijn" ruin, zou moeten staan (beest is in 2001 verkocht). Helaas kende ze hem niet, maar ze zou er de volgende keer eens op letten. Tevens Marko's gebruiksaanwijzing even doorgenomen. De paarden lopen op suikerklontjes 
, Marko is liever lui dan moe, vooral de rechterkant is een moeilijke zijde voor hem. Hij is erg licht in de mond, dus op mijn zit rijden (mooi, dat moest ik net hebben 
). Teruggegaan naar de paarden om te zadelen. Daar was mijn eerste paniekmoment. Een hoofdstel met stang... Ik had nog nooit met stang gereden
Volgens Jacqueline was het een stang die op 2 manieren bruikbaar was, op de goede manier, en andersom, dat de stang veel minder hard inwerkte. Zij hadden hem dus 'andersom'. Teugels aan de eerste ring vastgemaakt, zodat het effect van de stang al heel ver weg was...En toen erop. Bij de teugels op maat nemen stak ik mijn handen iets te ver van Marko's hals af, waardoor Marko zich wezenloos schrok en er in draf vandaar schoot (is kar & oogkleppen gewend). Nou is in draf ervandoor schieten niets, maar wel als je een KWPN'ertje gewend bent... *slik* Met veel moeite teruggezet naar stap, en eerst op aanwijzing van Jacqueline Marko laten ontspannen. Inmiddels was Thei er ook bijgekomen met Jules.
Paniekmoment nummer 2. Ik moest voor me uitkijken, Thei reed nl ook nog ergens in die bak...
Toen ik Marko lekker ontspannen had flink aan moeten drijven om hem in draf te krijgen
Meteen stopgezet om de beugels een gaatje korter te maken, mijn god zeg, wat gooit dat beest gigantisch hoog op... Met de kortere beugels ging het al iets beter... En toen ik na een tiental minuten draven aan zijn gang gewend was ging het helemaal prima. 
Zoveel mogelijk op mijn zit gereden, in het begin heb ik de teugels gebruikt
, maar hoe langer ik op Marko zat, hoe meer ik die teugels liet hangen. Tegen het einde gebruikte ik ze alleen nog maar om te corrigeren, als ie echt niet reageerde op been- en zithulpen. Hoe langer ik op Marko zat, hoe meer ik ook tussen zijn oren door keek... 
Stiekem was ik best trots op mezelf Jacqueline's commentaar:
- Ik "mocht" van haar omlaag kijken, als ik wel maar recht omlaag kijk. Ik kijk nl. van de zijkant, dus ik ga scheef hangen, en Marko reageert daar dus akelig goed op Aangezien mijn reden om omlaag te kijken niet te realiseren was als ik recht omlaag moest kijken, en omdat Thei in de bak reed, heb ik lekker voor me uit gekeken
- Als ik omlaag zat te turen kwamen mijn benen los van het zadel. Maar verder had ik een best mooie beenligging en vielen mijn kapstokjes ook wel mee
- Moet mijn borstbeen wat meer omhoog houden (ipv mijn schouders nog verder naar achteren drukken, aangezien ik dan mijn armen en handen vastzet).
- Toen ik dat eenmaal allemaal doorhad vond ze dat ik een aardig goede houding had
- Ze vond dat ik Marko al erg netjes had lopen, zo voor mijn eerste keer...
- In draf had ik hem niet in een constant tempo lopen. Had ik ook al in de gaten, bleef af en toe achter in de draf met lichtrijden. Waarop Marko afremde, en ik bij de volgende pas weer bij zijn oren zat
- De overgangen naar een langzamere gang maak ik te abrupt. De laatste paar overgangen vond ze wel erg mooi. Maar goed, dit is een bekend probleem...
Ik was al langer aan het twijfelen of ik door zou gaan met Marjolein, na dit lesje twijfel ik nog harder...
Anywayz... Ik heb 31 maart weer les op Marko
En vandaag? Vandaag lijd ik alleen maar pijn... Mijn beenspieren... 
Wist niet eens dat ik die nog had 
Iedere pas die ik zet doet pijn, en op een paard hoef ik voorlopig niet te klimmen... Kan mijn benen amper uit elkaar krijgen But... It was worth it
