Geplaatst Het volgende verhaal:
Ik werk 16uur in de week als administratief medewerker, naast een fulltime HBO studie. Door wisselende roosters is het lastig een vaste dag werk in te plannen. Meestal werk ik twee halve en een hele dag. Ik heb twee collega's die zich met dezelfde werkzaamheden bezighouden. Ik heb een contract tot september en heb al aangegeven dat ik tot februari zou kunnen blijven.
Mijn vnl werkzaamheden zijn dingetjes invoeren, verzenden en archiveren. Nu is er voor het invoerwerk wat ik doe, een plan om dit te gaan digitaliseren. Interessant! Ik heb meerdere malen aangegeven bij bij mijn chef dat ik hier graag van op de hoogte wilde blijven. Bij ons werkoverleg twee weken terug werd door de chef gezegd dat ik daarin zou mogen duiken. Collega's hielden zich stil.
Ik dus fanatiek aan het overleggen met de mannen die daar op in gaan. Ingeschreven voor een interne cursus van de systematiek zodat ik er meer over weet straks. Toestemming gevraagd aan mijn chef, dat mocht onder werktijd. Die vroeg of mijn collega's ook zo'n cursus wilden doen, wilden ze niet dus okee. Het digitaliseringsplan vervolgens bij mijn collega gelegd, of ze er naar wilde kijken. Niks van gehoord. Meerdere malen mijn chef gevraagd of we met zn allen er over konden overleggen.
Vandaag zouden we dat dus eindelijk doen. Ik voorbereiden.. Zijn ineens mijn collega's en chef weg.
Blijkbaar dus al in overleg. Kwartier later komen ze me halen voor overleg. Barst het los: het was niet de bedoeling dat ik de enige was die dat werk naar zich toe trok, ik blijf tenslotte maar tot september.. Bovendien was die cursus ook niet nodig, mijn collega's hoefden dat ook niet, ik mocht hem wel doen maar dan maar in mijn eigen tijd. En of ik voortaan maar even aan wilde geven wanneer ik kwam want dit was wel heel lastig. En of ik de uren wel haalde. Okee... (had vorige week anderhalf uur te weinig gewerkt want ik had me verslapen. Dat ik de weken daarvoor ongeveer telkens twee uur teveel werkte is ze even ontgaan geloof ik)
Ik ben nu dus vrij pissed. Ik verwachtte een feitelijk werkoverleg, over dat digitaliseringsplan en dat had ik voorbereid. Mijn collega's hadden er nog niet eens naar gekeken en nu wordt het weer naar voren geschoven. Bovendien word ik ineens geconfronteerd met twee collega's die dus al blijkbaar een kwartiertje beklag hadden zitten doen bij mijn baas en dat werd me maar even voor de voeten geworpen.
Telkens krijg ik te horen dat ik 'maar tot september blijf' (hallo, dat is nog wel een half jaar) en dat ligt niet eens aan mij. Ik heb een vast contract maar wordt behandeld als een bijbeuner. Ik heb geen eigen werkplek en als klap op de vuurpijl kreeg ik van kantoor uit ook niks voor mijn verjaardag. Terwijl ik wel met de potjes meebetaal voor bloemetjes voor de collega's met hun verjaardagen en planten bij verhuizing en weetikveel. Bovendien denkt iedereen dat ik een lang-leve-de-lol-studentenleventje heb en maar kom aanwaaien als ik wil, terwijl ik na mijn werk dus soms nog wel uren zit te studeren..
Ik ben nu vast aan het mierenn*ken maargoed, ik ben het in elk geval even kwijt. Heb mijn chef maar eens even gevraagd of ik zo nog met hem rond de tafel mag. Zal ik dit verhaal ook eens uitgebreid doen. Stelletje ^%&...
Wegwezen? man, ik woon er net. We komen elkaar op zich ook alleen in de badkamer tegen hoor... maar er gaat wel eea veranderen zo... 
