Tussen de middag zat ik naar een of ander programma te kijken waarin ze zeiden dat het vrijdag de 13e was en dat je maar uit moest kijken met ladders e.d. Dus ik dacht nog bij mezelf wat een onzin!! Stom, stom.
Vanmiddag zou ik zitles hebben maar er stond best wel veel wind en aangezien mijn paard nogal ritselig is, zei ik direct al tegen mijn instructeur laten we dat maar een andere keer doen. Hij moest vreselijk lachen en vond het maar kinderachtig van mij.
Fitz liep dus inderdaad ouderwets te 'zeiken' om het maar even plat te zeggen en schrok overal van.
Bij de gastank in de hoek was een stukje groen verweerd plastic losgelaten, dus mijn instructeur dacht: weet je wat ik haal het er even vanaf.
Ik reed toen net op de rechterhand en dan rijd je van de gastank af.
Nadat ik van hand veranderd was (en wij dachten daar voor de rest niet bij mij) kwam ik op de lange zijde recht op de gastank af, naast de sloot.
En wroem, Fitz schrok zich opeens een hoedje van dat 'enge' witte stuk en draaide zich vliegensvlug om. En ja hoor, daar ging ik, rechts over zijn hoofd richting de sloot!!!
Nou het scheelde maar centimeters of ik had erin gelegen.
Gelukkig had ik voor de rest nietsen achteraf moet ik er dan wel om lachen. Wat een idioot is het toch ook! De rest van de les had-ie nog steeds een kijkje op de gastank, dus dat belooft wat voor morgen Vikki!! Suc6 met Fitzy!