Emotioneel in de war

Moderators: Sica, C_arola, Neonlight, balance

 
 
peeky

Berichten: 3752
Geregistreerd: 29-12-02

Emotioneel in de war

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 23-03-04 20:50

Zoals de meesten van jullie weten, heb ik er aan gedacht mijn paard te verkopen. Dit komt door mijn ziekte, ik heb namelijk alweer enkele maanden een burn-out en heb er ook nog eens een been bij gebroken. Toen de eerste kijkers kwamen (zo'n foute handelaar met een meidje) bleek toch dat ik geen afstand van haar kon nemen. Tot de dag dat mijn moeder het even helemaal niet meer zag zitten met de verzorging en het ook echt niet aan bleek te kunnnen. Met de handen in het haar heb ik haar toen maar weer te koop gezet, want gaat het niet dan gaat het niet. Ik had zelf toen ook net een terugslag met mijn ziekte en zag het weer helemaal niet zitten. Maar door een nieuwe bijrijdster en wat goede raad van mijn instructrice heb ik besloten weer door te gaan.

Het is ook niet niets, als student zijnde je eigen paard onderhouden. Het is vooral erg duur en kost veel tijd en je moet er toch een deel van je vrijheid voor opgeven: je zit vast aan je paardje en kunt nooit even weg zonder van alles te regelen. Nou ja, ik zal wel zo negatief denken doordat ik toch een beetje in de put zit door dat thuiszitten en haast niets kunnen doen door dat gebroken been, maar het is ook zo'n gedoe allemaal.....al het geregel enzo....nou goed dit is misschien een beetje een warverhaal maar zijn er misschien meer mensen hier die iets van een burn out of overspannenheid mee hebben gemaakt en hiervan emotioneel een beetje in de war zijn geraakt? Zoja, wat kun je ertegen doen?


Jurga

Berichten: 18554
Geregistreerd: 06-05-01
Woonplaats: Ede/Lunteren

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-03-04 20:53

Ben bang dat je er weinig aan kunt doen, behalve je instelling zo positief mogelijk proberen te houden en jezelf een paar flinke schoppen te geven door te gaan. You can do it!

So tell me where you are / Tell me how you feel / Tell me what you need / Just tell me how you feel / And let it all just rain on me. ~ Kane

Superstar
Berichten: 72
Geregistreerd: 27-01-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-03-04 21:28

Ik heb ook een lastige periode doorgemaakt. Had ook helemaaaal geen zin meer in het verzorgen en rijden van mn paardje. Maar hetzelfde paardje heeft me er ook weer bovenop gekregen! Ik heb het paard verhuist naar een pensionstal, waar ze een gedeelte van de verzorging op zich nemen (voeren, in en uit de weide). Probeer een andere oplossing te vinden voor je paard en verkoop het als het even kan dus niet, je zult er nog hard nodig hebben! Ga de dingen doen waar je van geniet (zal nu ietwat lastig gaan met een gips-been;-)! Als je denkt dat je er zelf niet uitkomt moet je er niet voor schamen om hulp te zoeken! Sterkte!!!

Eline

Berichten: 72938
Geregistreerd: 07-10-03
Woonplaats: Delft

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-03-04 21:33

Wat ontzettend vervelend voor je vind ik dit toch... ik heb de meeste van je topics over Jildau gelezen, op de foto's vind ik jullie een enorm gaaf stel, maar ik kan me voorstellen dat qua ziekte en geld het gewoon te veel is...

Als je geen afstand van haar kan nemen heb je de juiste beslissing gemaakt door haar te houden. Goedkoper wordt een paard niet ben ik bang, of je moet een betalende bijrijder nemen (en ik geloof niet dat die makkelijk te vinden zijn als ik eht zo hoor op Bokt) of een geldboom planten, maar daar heb ik ook nog geen zaad voor kunnen vinden.
Ik ben ook student en zou op dit moment met geen mogelijkheid een paard kunnen onderhouden, niet qua geld en niet qua tijd, dus ik heb voor een deel bewondering voor je dat het jou wel lukt.

Ik hoop dat je snel qua been in ieder geval genezen ben en dat je weer van haar kan genieten...

Sily

Berichten: 11491
Geregistreerd: 08-12-02
Woonplaats: Delft

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-03-04 21:35

Geen burn outs OID, maar emotioneel in de war ja dat wel.
In tegenstelling tot jou ben ik juist heel erg naar mijn paard toe getrokken.
Zij is blijvend en in tegenstelling tot de meeste mensen altijd eerlijk enz. enz.

Ik snap dat je dat niet kan met ene gebroken been, maar zoals hierboven gezegt positief blijven.

"Mag ik voor ik inslapen moet, mijn baasje nog 1 kusje geven?
Een soort laatste groet, echt, het duurt maar even!"

KiWiKo

Berichten: 51672
Geregistreerd: 19-10-02
Woonplaats: Killstraight

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-03-04 21:39

Zet haar van de zomer even lekker een maand of twee op het land bij een goed adres waarvan je weet dat ze goed voor haar zorgen. Ga kijken bij haar als je de behoefte heb en voel je niet schuldig als je die behoefte niet hebt, je paard doet immers waar die voor geboren is en dat is zonder bemoeienis van mensen over de weides wandelen al etend Haha!

Dat geeft je rust en dan pas kan je er rationeel over nadenken

succes

Tartuffo

Berichten: 1630
Geregistreerd: 30-06-03
Woonplaats: Hier aan de kust....

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-03-04 21:40

Ik ben net hersteld na 15 maanden Burn-out en ik heb heel veel aan mijn paardjes gehad. Het was voor mij het doel om uit mijn huis te komen, te wandelen, en iets om voor te zorgen/leven.
Je komt er wel weer overheen mits je het zelf gaat accepteren en het is rot voor je dat je je been erbij gebroken heb want nu kan je dus Niets!!!!
Ik hoop dat je het snel van een positieve kant ga zien, ook al heb je ups en downs... die zijn heel herkenbaar.
Ga zodra je weer uit de weg kan lekker genieten van je paardje dat is voor hem (of haar) goed maar zeker voor jou.
Doe rustig aan tegenover een stukje activiteit staat een stukje rust en neem die rust ook.

Mocht je vwb je burn-out willen PB-en om je hart te luchten doe het gerust....

** Als je de beste zitplaats in huis wilt, zul je de kat moeten verplaatsen **
** Pas heeft iemand mij een schattig katje gegeven.... en het katje is van mening dat iemand mij aan hem heeft gegeven **

Lientje

Berichten: 3891
Geregistreerd: 22-06-01
Woonplaats: Belgie(Limburg)

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-03-04 22:15

Ik kan best begrijpen dat je zo gaat denken als alles zo tegen zit. Ik denk soms ook dat ik mischien beter mijn paard kan verkopen. Ik ben namelijk ook nog student en moet ook alles zelf betalen en ik zou dolgraag op jumping willen gaan maar ik heb geen vervoer en mijn ouders staan totaal niet achter mij. Dan vraag je je toch vaak af waar je mee bezig bent hoor! Maarja ik kan niet meer zonder mijn paard dus ik probeer me der gewoon door te bijten en te denken aan de leuke dingen die ik aan mijn paard heb op die momenten dat ik het moeilijk heb.

Koester je dromen want als ze sterven word je leven als een vogel zonder vleugels
ik heb een Royal Dance veulen: River Dance

peeky

Berichten: 3752
Geregistreerd: 29-12-02

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 23-03-04 22:59

Bedankt voor jullie verhalen....ik weet ook wel dat er na regen zonneschijn komt, maar dat gebroken been was zo'n tegenslag bij die Burn Out....ik dacht echt: 'Nou, die zon mag wel weer eens te voorschijn komen dan!' Maar ja, geduld is een schone zaak, zeker met dit soort chronische en geestelijke aandoeningen....

Prinnie

Berichten: 925
Geregistreerd: 10-10-03
Woonplaats: Noord Veluwe

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-03-04 23:07

Tja, met dit soort zaken is geduld idd een schone zaak, het duurt gewoon even voor je er weer bovenop bent en je zal het ook echt zelf moeten doen, eigenlijk kan niemand je erbij helpen. Hoewel ik zelf gemerkt heb dat het toch fijn is je gedachten te verzetten als je bij je paardje bent. Het probleem is echter dat het soms zo heilig moeten is en dat is nou precies wat je op zulke momenten tegen staat. Daarom vind ik de oplossing van GijsenKim wel een hele goeie.

I will carry you through the hurricane waters, And I'll remember you in the blue skies [Citizen Cope]

peeky

Berichten: 3752
Geregistreerd: 29-12-02

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 24-03-04 07:50

Misschien dat ik dat wel doe ook, maar momenteel beukt ze me iedere ochtend om 7:00 wakker door tegen haar gammele stalwand aan te gaan schoppen (ze is vorige week een keer uitgebroken en denkt dat het weer gaat lukken blijkbaar...nieuwe stallen staan al in de bestelling maar het is maatwerk en dat duurt even) en ben ik mijn vaste werk kwijt, krijg er freelance voor terug (lekker onzeker dus, weet niet of ik haar dan kan onderhouden)

Maar goed...de toekomst moet maar uitwijzen of ik haar kan houden, ik kijk het in ieder geval nog even aan

Spruit_Elf

Berichten: 2169
Geregistreerd: 18-06-03
Woonplaats: Amsterdam... pak me dan...!

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-03-04 07:57

jeetje, ik vind het ook heel vervelend voor je allemaal. ik zou je ook echt willen helpen als ik dat kon, en ik hoop dat deze berichtjes je ook al wat opvrolijken! Ach gut
ik heb een vriendin gehad die ook een burn-out heeft gehad. en daarbij ook haar been heeft gebroken (het schijnt toch dat je lichaam er ook zwakker van word, dus dat je ook sneller iets breekt?)
Gelukkig heb je nu een bijrijder erbij. en heb je misschien wat meer rust in je hoofd.

het heeft wel zijn tijd nodig om echt van de burn-out af te zijn. maar ik hoop ook dat bokt je een beetje de goede weg ophelpt!
Vriendjes zijn?

Ik miste mijn ex ;( volgende keer schiet ik raak

Yellowfish

Berichten: 14056
Geregistreerd: 05-10-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-03-04 08:27

Jeetje zeg, dat zijn geen vrolijke berichten Verdrietig het is logisch dat je eraan twijfelt, maar misschien is wat GijsenKim zegt een optie ? dan kun je er zelf goed over nadenken, en 2 maanden op de weide zal goedkoper zijn dan 2 maanden pension ? Lachen

Heel veel sterkte.. !

    Pressure is what differentiates a piece of coal from a diamond

Noble-Girl

Berichten: 2020
Geregistreerd: 08-04-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-03-04 10:27

Wat naar voor je Peeky, maar geef het niet op hoor!!
Je bent vast een vechtertje anders had je dit topic niet geopend...
Kop op meid, het zonnetje schijnt altijd ook al zie je m niet

Prinnie

Berichten: 925
Geregistreerd: 10-10-03
Woonplaats: Noord Veluwe

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-03-04 10:34

Het zit dus allemaal niet mee, kan wel begrijpen dat je er moedeloos van wordt. Alleen helpt het niks, dus dat moet je maar in je achterhoofd houden en proberen te genieten van de wel leuke dingen, ookal zie je die soms niet.

I will carry you through the hurricane waters, And I'll remember you in the blue skies [Citizen Cope]

youngster

Berichten: 26261
Geregistreerd: 21-03-02
Woonplaats: Utrechtse Heuvelrug!

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-03-04 10:35

Jurga schreef:
Ben bang dat je er weinig aan kunt doen, behalve je instelling zo positief mogelijk proberen te houden en jezelf een paar flinke schoppen te geven door te gaan. You can do it!


Mee eens, je moet het voornamelijk zelf doen.. Kom op hoor!! Je kan het!!

Wise Guy 2003-2006

Schoonheidssalon, permanente make-up, wimperextensions en Shellac studio
http://www.mooibijmarielle.nl

spokie79

Berichten: 3010
Geregistreerd: 06-08-03
Woonplaats: Berkel en Rodenrijs

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-03-04 14:22

Ik heb vorig jaar ook een burn-out gehad en heb in die tijd wel veel aan mijn (verzorg)paardje gehad. Ik heb bijna 2 maanden niet kunnen rijden en daar baalde ik echt heel erg van. Maar ik kon het geoon niet.
Pas toen ik ging accepteren dat ik ziek was en niet gek of stom (dat dacht ik namelijk) ging het wat beter. Toen kon ik er pas aan toegeven.
Maar ik wilde ook zo graag weer naar mijn paardje toe en dat heeft ook zeker wel geholpen. In het begin, toen ik voor het eerst weer uit huis kon, bracht mijn vriend me een paar keer en kon ik lekker met haar knuffelen. Pas na een hele tijd kon ik rijden en dan nog maar 10 minuten per keer. Het heeft zeker een half jaar geduurd voordat ik weer normaal kon rijden.
In die tijd heeft de eigenaresse haar gewoon gereden en verzorgd en als zij niet kon werd ik geholpen door mijn vriend en/of zijn broertje.
Ik heb het ook echt niet alleen kunnen doen, maar als je haar verkoopt krijg je er waarschijnlijk spijt van. Het is gewoon belangrijk dat je hulp hebt (van je bijrijder).
En wat gijsenkim zei is ook een erg goed idee. Als ze op het land staat hoef je niets met haar te doen, maar kan je wel wat doen. Scheelt een hele hoop stress en dat zal je herstel ten goede komen.
Veel sterkte en je komt eruit hoor. Op een gegeven moment ga je meer van de dingen genieten, maar eerst eraan toegeven.

Tartuffo

Berichten: 1630
Geregistreerd: 30-06-03
Woonplaats: Hier aan de kust....

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-03-04 14:28

Goh Spokie dan hadden we naast elkaar kunnen zitten Haha! Haha!
Ik zat 1 km bij je vandaan bij te komen van een Burn-out en mijn verzorg springding stond in bergschenhoek hahahahaha, als we dat hadden geweten hadden we hele dag op onze knollies door het bos gescheurt... Schijnheilig hopend op genezing.... OK dan!

Ik ben ondertussen door de arbo na 15 maanden " genezen " verklaard en jij????

** Als je de beste zitplaats in huis wilt, zul je de kat moeten verplaatsen **
** Pas heeft iemand mij een schattig katje gegeven.... en het katje is van mening dat iemand mij aan hem heeft gegeven **

Coby
Moderator Informatief
May the horse be with you!
The one and only

Berichten: 15427
Geregistreerd: 01-07-03
Woonplaats: Jubbega

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-03-04 14:29

Ik heb een hele poos geleden ook een burn out gehad, na gesprekken met mijn arts toch medicijnen geslikt om er boven op te komen.

Het advies wat ik gekregen heb is, zelf al heb je er helemaal geen zin in...ontspannen. Maak een lange wandeling, lees een goed boek....En probeer die kleine lichtpuntjes in het leven weer te zien. De zon schijnt weer, er zijn allemaal lammetjes geboren, je paard is een dag erg lief.
Leer die kleine dingen te waarderen.....
Dit helpt mij..misschien jou ook.
Verkoop vooral in deze tijd niet je paard...wacht nog even....

Bekijk ook de positieve punten. Je bent student, er wacht hoop ik voor je een gouden toekomst, nog even doorbijten en het resultaat komt er wel.

Je hebt een eigen paard, de droom van veel mensen. Oke het kost veel geld en veel tijd, maar je krijgt er toch ook veel voor terug Lachen

tantethee
Berichten: 4110
Geregistreerd: 31-12-03
Woonplaats: overijssel

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-03-04 14:41

zie coby, kop op meid !!!!!!! de zon komt ook voor jou wel weer


Coby
Moderator Informatief
May the horse be with you!
The one and only

Berichten: 15427
Geregistreerd: 01-07-03
Woonplaats: Jubbega

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-03-04 14:48

Erg lekker in deze drukke tijden is ook een simpel bezoekje met vriend, vriendin aan een zwembad. Dit helpt echt...heb er ervaring mee. Een sauna werkt ook heerlijk ontspannend, maar is zo vreselijk duur. En je loopt in je nakie Bloos

Wat ook lekker werkt zijn etherische olieen, dat is van die olie die je in een geurlampje doet. Citrusgeuren werken erg opwekkend

Mocht je meer tips nodig hebben om uit je lentedip te komen dan kun je me altijd even pb en. Lachen

peeky

Berichten: 3752
Geregistreerd: 29-12-02

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 24-03-04 15:40

Tartuffo schreef:
Ik ben ondertussen door de arbo na 15 maanden " genezen " verklaard en jij????


Ik ben meteen genezen verklaard door de Arbo-arts, terwijl de neuroloog zei dat het wel een jaartje kon gaan duren Boos! Heb daar dus ook veel problemen nog mee gehad: dat ik beschuldigd werd van werkweigering door mijn werkgever, want ze dachten dat ik niets had (omdat er niets was te zien zeker aan de buitenkant) nou dat was wel voorbij toen ik een gebroken been kreeg, maar ik ben blij dat per 1 april mijn contract afloopt bij die PIEP tpg, heb het helemaal gehad met ze. Toen ik nog niet ziek was was het allemaal leuk en aardig, maar toen ik ziek werd begon het gezeik meteen en dat allemaal omdat ik af en toe nog wel een modellenopdrachtje aan nam, omdat dat wel even wat minder moeite kost dan zware postbalen sjouwen Scheve mond

Ik heb gelukkig wel een jaar extra stufi toegekend gekregen, maar ja...scheelt nog niets want ik woon thuis en dan krijg je toch maar net genoeg geld om je boeken te betalen....

Nerwen

Berichten: 16039
Geregistreerd: 02-09-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-03-04 16:28

Ik heb verder helemaal geen ervaring met burn-outs en dergelijke, maar wil je toch heel veel sterkte wensen in deze moeilijke tijd voor jou.
Zet 'm op, je slaat je er wel doorheen!

spokie79

Berichten: 3010
Geregistreerd: 06-08-03
Woonplaats: Berkel en Rodenrijs

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-03-04 19:39

Tartuffo schreef:
Goh Spokie dan hadden we naast elkaar kunnen zitten Haha! Haha!
Ik zat 1 km bij je vandaan bij te komen van een Burn-out en mijn verzorg springding stond in bergschenhoek hahahahaha, als we dat hadden geweten hadden we hele dag op onze knollies door het bos gescheurt... Schijnheilig hopend op genezing.... OK dan!

Ik ben ondertussen door de arbo na 15 maanden " genezen " verklaard en jij????


Ik ben vorig jaar 1 april ziek geworden (nee, geen grapje) en ben 1 september dat jaar "beter" verklaard. Toen ging ik weer fulltime werken, maar moet zeggen dat ik er nog steeds erg veel moeite mee heb. Ook omdat ik steeds weer ziek ben, beetje aan het kwakkelen. Maar ze zijn er nu achter gekomen dat ik een virus, schimmel en bacterie heb (lever, nieren, kleine hersenen, zenuwstelsel, spieren, gewrichten, darmen en luchtwegen)en dat mijn lichaam dus echt moeite heeft om mee te komen. Dat was ook één van de redenen dat ik burn-out ben geraakt. Daar zijn ze helaas pas afgelopen maandag achter gekomen. Heb nu een berg medicijnen en een dieet, dus hoop dat het over een tijd weer helemaal goed gaat komen met mij. Nu werk ik weer even halve dagen en volgende week ga ik 6 uur per dag werken.
Maar is geestelijk niet goed voor je, dat je alles wil doen en je lichaam kan het niet aan. En dat ze ook nooit wat hebben kunnen vinden. Op een gegeven moment ga je echt denken dat je niet oud wilt worden. Als je je op 24-jarige leeftijd al zo voelt, hoe moet het dan als je 40 bent of 60.
Maar nu heb ik weer een lichtpunt (een grote zelfs) en ik ben ook altijd blijven denken dat het weer goed zou komen. Al heb ik wel veel momenten gehad dat ik dat zelf niet meer geloofde.
Maar ik moet vooral naar de paarden blijven gaan, dat geeft mij in ieder geval geestelijk weer energie.

spokie79

Berichten: 3010
Geregistreerd: 06-08-03
Woonplaats: Berkel en Rodenrijs

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-03-04 19:41

Bij mij op mijn werk hebeen ze ook wel veel begrip getoond. Dat helpt ook wel mee en je hebt meer zin om terug te komen naar je werk als mensen geïnteresseerd en bezorgd zijn.


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 4 bezoekers