Paardenmensen........
Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
- StalDoorstap
-
- Berichten: 6691
- Geregistreerd: 19-04-02
- Woonplaats: Zundert
Paardenmensen........
Geplaatst door de TopicStarter : 21-03-04 23:01
Daar stond een intersant artikel over in de Hoefslag.
Het ging erover dat er nog maar weinig paardenmensen zijn, en steeds meer "mensen met paarden"
Een mevrouw wilde haar smid voor alle kosten op laten draaien, van trainingen die niet door konden gaan, kosten ed omdat haar paard kreupel was na t beslaan.Immateriele schade.
Desbetreffende veearts die het stukje schreef, moest van haar een verklaring schrijven , dat t idd aan de smid lag.De man werkte hier niet aan mee.
Echte paardenmensen, zo schreef hij, weten dat t op bepaalde momenten, om de vreemdste redenen, mis kan gaan met bijvoorbeeld de gezondheid van een bepaald paard.
Mensen met paarden zoeken voor deze missers altijd een verantwoordelijke, en zoeken die verantwoording nooit bij zichzelf.
Waardoor dit onderwerp door mij?
Omdat ik dit als handelaar natuurlijk elke dag aan den lijve meemaak.
Als mensen van een paard vallen, ligt t toch aan mij; al is het na een lange tijd na verkoop.
Zelfs na de AANkoop van paarden krijg ik achteraf gezeur.
Een oproep op marktplaats: wie weet waar dat paardje is?Omdat ze hem niet meer op de site zien staan.Ze bellen/ mailen mij niet even eerst om te vragen of t dier idd verkocht is, en of ze t adres van de nieuwe eigenaar mogen.
Terwijl het dier pas 1 dag bij ons weg is.
Dan de pb tjes over de pony die ik daarmee weer heb geruild:
Ze gaat toch niet naar de slacht he?
Ieder normaal denkend mens snapt toch wel dat je een pony die goed is niet naar de slacht doet?Zouden ze nu denken dat je daar een goede prijs voor een pony maakt ofzo?
En nog een oproep aan iedereen:
Zodra je een paard of pony verkoopt, kun je trachten er een goede nieuwe eigenaar voor te vinden.
Echter je kunt niet van te voren weten hoe de zaken lopen en aflopen.
Je kunt niet in de geest en bijv. portemonnee kijken van kopers.Sommigen kopen een paard terwijl ze het financieel echt niet aankunnen.
Wil jij dat jouw paard niet "in de handel"terechtkomt?
GEEF hem dan weg, zodat je er nog wat over te zeggen hebt!
- KellyenXena
-
- Berichten: 3615
- Geregistreerd: 08-04-03
- Woonplaats: Roosendaal
Geplaatst: 21-03-04 23:18
Omdat ik zelf voor hoefsmid leer,vind ik het bovenste stukje wel interessant..Ik geloof nooit dat zoiets te verhalen valt.(tenzij de smid grove nalatigheid heeft 'gepleegd,maar onderzoek dat maar eens)..Iedereen hoort te weten dat het beslaan van een paard een bepaald risico met zich meebrengt..
Tijdens stage kom je vanalles tegen,moet me regelmatig flink inhouden om niet in krijsen uit te barsten..Zo gisteren,kwamen we bij iemand die niet zeker was of het nodig was dat haar paard bekapt moest worden..Komen we daar aan,zijn de hoeven zeker 3 keer zolang als hoort..Helemaal naar voren opgekruld..Tot nog toe had ik dat alleen in boekjes gezien..Heb geen woord gezegd,was bang dat ik in krijsen zou uitbarsten.
- Woestein
-
- Berichten: 2844
- Geregistreerd: 09-12-01
Geplaatst: 22-03-04 00:04
Denk dat de echte paardenmensen kind zijn van andere paardenmensen...
Wel probeer ik zoveel mogelijk te leren door om te gaan met paardenmensen en te leren door te kijken...
Natasha schreef:
Als mensen van een paard vallen, ligt t toch aan mij; al is het na een lange tijd na verkoop.
Ik zelf heb particulier mijn vorige pony als een karakter volle merrie verkocht....mensen hadden een eigen bedrijf (zaten dus financieel goed) hadden meerdere pony's staan, dochters reden in de wedstrijd sport en ga maar door...
Na 5 maanden durfde ik eindelijk eens op te bellen hoe het met haar ging...ze hadden toevallig de volgende dag hun eerste springwedstrijd..dus ik kijken...
Ze waren zeer tevreden over het beesie...kon super springen en dacht na voor de ruiter over de desbetreffende sprong...een goed diertje waar ze (en hun instructrice) veel van verwachte...
Aangezien ze het goed had...had ik er vrede mee en heb geen contact meer gezocht..deed ik mezelf teveel verdriet mee..
Na 2 jaar kwam ik haar tegen op de manege tijdens een springwedstrijd..
Wat ik daar zag deed me ontzettend veel verdriet..beesie had er geen zin in en werd letterlijk over de hindernis geslagen...mensen waren zeker niet meer te spreken over haar..en ik had hun een rotknol vekocht die alleen nog maar goed was voor de slacht...
Mijn commentaar was "ja in 2 jaar kan er veel veranderen...
.." Maar hun mening was in hun ogen de juiste...ik had ze een slechte pony aangesmeerd...
Dit is mijn ervaring met een verkoop van een paardje...
Hoop dat ondanks alles het beesie terecht is gekomen bij mensen die geduld hebben en haar ondanks hoe ze toen was een kans wilde gunnen......eigenlijk dat ze dus bij paardenmensen is terecht gekomen en niet bij mensen met paarden....
Sorry voor mijn lange verhaal....
- Supertje
-
- Berichten: 7091
- Geregistreerd: 03-10-02
- Woonplaats: Hoekse waard
Geplaatst: 22-03-04 00:24
Begint met alles over; "Ik heb in dat en dat boek gelezen.....".
Paard is regelmatig kreupel, maar dat ligt nooit aan haar of aan het paard. Altijd heeft iemand wel iets gedaan waardoor het paard kreupel is.... Hoogst irritant.
Dan is er nog een andere categorie mensen met paarden. Er staat hier ook een pony van mensen die het eens leuk vonden een pony voor de kinderen te kopen. Een engels volbloed... die op de renbaan heeft gelopen voor een karretje
Leuk voor de kids....Kinderen mogen het allemaal zelf oplossen met die pony, wisten niet eens hoe ze moesten opzadelen. Was een braaf paardje, nu smijt hij iedereen eraf die erop gaat zitten, totaal verkloot. En inmiddels weten ze ook dat het een draver is, nu is het niet leuk meer..... Pony staat weg te kwijnen, maar ze kunnen wel (ouders incluis) tegen iedereen vertellen dat ze een paard hebben......
- Alet
-
- Berichten: 5512
- Geregistreerd: 05-08-03
- Woonplaats: Yde
Geplaatst: 22-03-04 00:45
Mensen met paarden hebben dat in mijn ogen een stuk minder, de communicatie tussen mens en paard verloopt dan vaak ook niet goed. Vandaar dat anderen vaak de schuld krijgen, zoals de verkoper, of het paard natuurlijk, want wat het ook is, het zal zeker niet aan hun liggen...
- Alane
-
- Berichten: 16622
- Geregistreerd: 18-02-02
- Woonplaats: Munsterland???????
Geplaatst: 22-03-04 01:48
Hoeveel zijn er door schade schande wijsgeworden?
hoeveel hebben ouders die alles bekostigd hebben?
hoeveel zijn er begonnen op een manege?
hoeveel ben ik nu vergeten te benoemen
Hoeveel zijn een mengelmoes van bovenstaand?
en wie zijn dan nu de mensen met paarden en wie de paardenmensen?
Nee sorry, beetje flauw, het is ook al laat... Ik begrijp niet helemaal waar je heen wilt?! 
- petraaken
-
- Berichten: 44206
- Geregistreerd: 17-07-03
- Woonplaats: Zedelgem (België) provincie West-Vlaanderen
Geplaatst: 22-03-04 09:54
Alane schreef:Moi ...ik vind het ook wel leuk en prettig te weten waar een paard/pony van mij terecht is gekomen en dan vooral of het klikt (zeur ook altijd net zolang bij de koper tot ik weet hoe of wat)
Doe ik ook als er eens eentje verkocht wordt. Ook mogen ze mij altijd bellen de eerste periode als ze met iets geen raad weten. Maar echt in de mensen hun gedachten plaatsen is moeilijk. Je kan toch nooit echt weten of ze er goed voor zullen zorgen. Merrieveulens worden niet verkocht of pas op latere leeftijd rond 2,5 - 3 jaar of zelfs nog iets later. hengstjes worden wel verkocht omdat ik de acoomdatie niet heb om ze als hengst te houden. worden ze niet verkocht worden ze dan zo snel mogelijk geruind.
- KimDai
- Berichten: 836
- Geregistreerd: 01-12-03
- Woonplaats: Heemskerk
Geplaatst: 22-03-04 11:30
- ikkemetwikke
-
- Berichten: 4801
- Geregistreerd: 24-06-03
- Woonplaats: in 't Zeeuwse
Geplaatst: 22-03-04 13:17
maar diegene ,die denken paardenmens te zijn,en alles wel zelf oplossen,en denken te weten,daar wil het nog weleens gebeuren,dat het ten koste van het dier gaat!
helaas!
- 050206051012
-
- Berichten: 27515
- Geregistreerd: 21-04-03
Geplaatst: 22-03-04 15:01
Mijn Haflinger is een onwijs leuk dier, maar zo gek als een deur. Hij is dominant en ik heb gedacht dat ik vrienden kon zijn met 600 kg. Werkt niet, werd allemaal erg eng, dus ik besloot meneer te verkopen. Maar niet zomaar! Deze Diane wilde een jaar proeftijd, want ik was veel te bang dat meneer in de handel terecht zou komen (en evt. in de worst) door zijn karakter, maar dat heeft hij gewoonweg niet verdiend. Ik een advertentie gezet op Markplaats, waarin ik hem aanbood als gratis lease-pony met (na een jaar) mogelijkheid tot overname. Er reageerden veel mensen , maar 1 iemand trok mijn aandacht, zij had geen geld voor de aanschaf van een paard, maar wel voor het onderhoud (ze hadden net een huis gekocht en verbouwd). Klonk helemaal ideaal! Ik blij, vrouw blij en de perfecte oplossing voor Stan (dacht ik...). Alles geregeld: zij had een stal geregeld, ik een contract gemaakt enz. Toen kwam het: ze wilde er geld voor dat ze mijn pony moest corrigeren. Hier had ik nooit om gevraagd. Met mijn stomme kop heb ik besloten dan een jaarlang 100 euro per maand te betalen, wilde alles doen om ervoor te zorgen dat hij het perfect ging krijgen, wilde alle mogelijkheden van handel/markt uitsluiten. Maar ze ging verder en verder. Ze wilde hem het liefst voor niets overnemen na een jaar en ik moest ook nog de hoefsmid, dierenarts e.d. betalen. Ze ging mij persoonlijk aanvallen over hoe dom ik geweest ben, hoe ik mijn pony verwend en verpest had en nog meer dingen die privé zijn, niet over paarden gingen en zij niet over kon oordelen. Hij zou zondag 1 februari opgehaald worden...
De zaterdag-avond ervoor werd ik om 21.30 uur opgebeld dat ze Stan een paar weken later kwamen halen. Ze hadden namelijk op dezelfde basis (jaar op proef en ervoor betaald krijgen) een KWPN-er bij iemand afgetroggeld. Dat paard hadden ze die dag opgehaald en heeft ze hele trailer verbouwd (incl. zijn eigen benen). Nou, van het 1 kwam het ander, ze werd persoonlijker en kon het niet verkroppen dat ik het er moeilijk mee had... Ze werd erg vals, beledigde mij en mijn moeder en ik hakte de knoop door en heb haar gezegd dat ze hem niet kreeg, dat ik al erg ver was gegaan en het hier ophield. Ze werd GEK!! Ze heeft me mailtjes gestuurd waar de honden geen brood van lusten en dit allemaal omdat haar 'gratis' paardje niet meer doorging.
Dit is het punt waarop ik heb besloten Stanley te houden en ik dank God op m'n blote knietjes dat ik er op tijd achter ben gekomen hoe alles in elkaar stak van haar kant. Op dat moment heb ik met mezelf afgesproken Stan opnieuw de basis aan te leren en opnieuw de rangorde te bepalen. Nu gaat het onwijs goed tussen ons en in mei gaan we zelfs wedstrijden starten!
Mijn paarden gaan dus niet meer weg, ook niet 'gratis'...
Sorry voor het lange verhaal.
- Gail
-
- Berichten: 2349
- Geregistreerd: 03-06-01
Geplaatst: 22-03-04 16:00
KimDai schreef:Heb laatst iemand ontmoet met een dwarlaesie (kon nog wel lopen maar geen fijne motoriek gebruiken) met inmiddels 3 paarden en 2 bijrijdsters een van 16 en een van 17. Ze kwamen ook nog niet eens niet uit de buurt. Mevrouw wilde een eigen stal runnen (Ze krijgt de deur niet open, halster niet om, deksel niet van de voerton) Ik snap echt niet hoe ze dit wil doen. Het word een regelrechte ramp !! Maarja ze komt hier nog wel achter.
Weet ik niet, je moet je niet gelijk om mensen verkijken. Misschien is het wel dezelfde die ik een keer heb ontmoet: die crosste en niet onverdienstelijk ook!! Het gaat ook om organisatie. Misschien kan ze dat wel veel beter dan een gezond iemand die lichamelijk gezond is.
En ik ken ook menig handelaar - échte paardenmensen - die zonder moeite iemand een poot uitdraaien. Een lastig paard komt zo bij onervaren mensen - vaak ook nog voor een godsvermogen. Als we willen dat het welzijn van paarden niet in het geding komt, zijn we er dus allemáál verantwoordelijk voor. Moeten we dat soort zaken ook niet laten gebeuren. Of lachen als mensen beginnersfouten maken. Een beetje raad geven kost je niets en kan veel waard zijn!
- Feufollet
-
- Berichten: 561
- Geregistreerd: 27-02-04
- Woonplaats: bij Emmen
Geplaatst: 22-03-04 16:40
Citaat:zij had geen geld voor de aanschaf van een paard, maar wel voor het onderhoud (ze hadden net een huis gekocht en verbouwd)
Ik zit in dezelfde situatie, we zouden er graag een paard bij willen maar het aanschafbedrag hebben we voorlopig niet. Onderhoud zou wel lukken, dat gaat gewoon met onze andere 2 paarden mee.
Maar zoals die vrouw doet vind ik belachelijk! Dat is pure oplichterij!! Heel jammer dat er zulke mensen rondlopen want die verpesten het voor mensen als wij
En of ik een paardenmens of mens met paard ben?
Toen we 5 jaar geleden in een opwelling onze Shire kochten waren we helemaal paardenleken. Maar intussen hebben we wel een hoop bijgeleerd. We zijn van begin af aan op nh-wijze bezig geweest met ons paard en net heb ik de parelli cursus level 1 gekocht in de hoop wat gestructureerder verder te kunnen komen.
Paardenmensen zijn we nog lang niet, maar hopelijk vallen we ook niet meer in de mensen met paard categorie!
En wie weet, ooit.....
- LDRD
-
- Berichten: 9870
- Geregistreerd: 04-02-04
Geplaatst: 22-03-04 16:53
Quellian schreef:Ik moet gewoon even reageren.
Mijn Haflinger is een onwijs leuk dier, maar zo gek als een deur. Hij is dominant en ik heb gedacht dat ik vrienden kon zijn met 600 kg. Werkt niet, werd allemaal erg eng, dus ik besloot meneer te verkopen. Maar niet zomaar! Deze Diane wilde een jaar proeftijd, want ik was veel te bang dat meneer in de handel terecht zou komen (en evt. in de worst) door zijn karakter, maar dat heeft hij gewoonweg niet verdiend. Ik een advertentie gezet op Markplaats, waarin ik hem aanbood als gratis lease-pony met (na een jaar) mogelijkheid tot overname. Er reageerden veel mensen , maar 1 iemand trok mijn aandacht, zij had geen geld voor de aanschaf van een paard, maar wel voor het onderhoud (ze hadden net een huis gekocht en verbouwd). Klonk helemaal ideaal! Ik blij, vrouw blij en de perfecte oplossing voor Stan (dacht ik...). Alles geregeld: zij had een stal geregeld, ik een contract gemaakt enz. Toen kwam het: ze wilde er geld voor dat ze mijn pony moest corrigeren. Hier had ik nooit om gevraagd. Met mijn stomme kop heb ik besloten dan een jaarlang 100 euro per maand te betalen, wilde alles doen om ervoor te zorgen dat hij het perfect ging krijgen, wilde alle mogelijkheden van handel/markt uitsluiten. Maar ze ging verder en verder. Ze wilde hem het liefst voor niets overnemen na een jaar en ik moest ook nog de hoefsmid, dierenarts e.d. betalen. Ze ging mij persoonlijk aanvallen over hoe dom ik geweest ben, hoe ik mijn pony verwend en verpest had en nog meer dingen die privé zijn, niet over paarden gingen en zij niet over kon oordelen. Hij zou zondag 1 februari opgehaald worden...
De zaterdag-avond ervoor werd ik om 21.30 uur opgebeld dat ze Stan een paar weken later kwamen halen. Ze hadden namelijk op dezelfde basis (jaar op proef en ervoor betaald krijgen) een KWPN-er bij iemand afgetroggeld. Dat paard hadden ze die dag opgehaald en heeft ze hele trailer verbouwd (incl. zijn eigen benen). Nou, van het 1 kwam het ander, ze werd persoonlijker en kon het niet verkroppen dat ik het er moeilijk mee had... Ze werd erg vals, beledigde mij en mijn moeder en ik hakte de knoop door en heb haar gezegd dat ze hem niet kreeg, dat ik al erg ver was gegaan en het hier ophield. Ze werd GEK!! Ze heeft me mailtjes gestuurd waar de honden geen brood van lusten en dit allemaal omdat haar 'gratis' paardje niet meer doorging.
Dit is het punt waarop ik heb besloten Stanley te houden en ik dank God op m'n blote knietjes dat ik er op tijd achter ben gekomen hoe alles in elkaar stak van haar kant. Op dat moment heb ik met mezelf afgesproken Stan opnieuw de basis aan te leren en opnieuw de rangorde te bepalen. Nu gaat het onwijs goed tussen ons en in mei gaan we zelfs wedstrijden starten!
Mijn paarden gaan dus niet meer weg, ook niet 'gratis'...
Sorry voor het lange verhaal.
- ken 1 paardje dat gratis weggegeven is in de verwachting dat hij naar een goed tehuis ging....2 weken later stond hij al weer te koop (met een oneerlijk verhaal maar dat terzijde).
- ken een tweede paardje dat tijdelijk door een kennis verzorgd zou worden voor een zieke eigenaar. De eigenaar knapte op, ging kijken bij zijn paardje: verkocht! (en men weigert te vertellen waar naar toe; aangifte doen heeft niets uitgehaald).
- ken een derde paardje dat ook ivm ziekte door iemand anders gereden werd. Paardje ging verhuizen omdat dat makkelijker was. De verzorger vertelde tegen een ieder dat zij eigenaar was. De oude eigenaar heeft voor de rechter moeten afdwingen dat het paard terug kwam.
Kortom, het zoeken naar een goed tehuis valt niet mee, sterker nog er zijn heel wat mensen die niet te goeder trouw zijn, meer dan je zo zou denken.
En inderdaad, heel erg jammer voor degenen die wel te vertrouwen zijn......
- 050206051012
-
- Berichten: 27515
- Geregistreerd: 21-04-03
- Estragon
-
- Berichten: 1666
- Geregistreerd: 17-05-03
- Woonplaats: Delft
Geplaatst: 22-03-04 17:19
Wanneer is iemand een mens met paard en wanneer een paardenmens.. Ik weet het niet hoor.. Natasha jou begrijp ik wel.. Maar in een aantal verhalen hier denk ik dat sommige mensen die hier dus voor mens met paard worden uitgemaakt alleen maar hun best doen en het graag goed willen doen..
Supertje, Wat maakt het nou uit dat iemand iets in een boek heeft gelezen?
Ik denk dat je juist veel kan leren door te lezen.. Moet iedereen maar uit zichzelf weten wat een paard nodig heeft of mankeerd? Ik zou blij zijn als mensen die ik ken is een keer een boek zouden lezen...
Iig ik denk dat ik dus een mens met paard ben.. Ik zou nooit mijn smid aanklagen oid.. Of een oude eigenaar van een paard aanspraklijk stellen voor het gedrag van mijn paard (als ik dit allemaal lees zou ik dit allebei trouwens wel kunnen doen..) Maar ik weet niet als een soort instinct wat mijn paard mankeerd of nodig heeft.. Ik lees ook weleens een boek
- Gulpje
-
- Berichten: 8071
- Geregistreerd: 07-10-03
- Woonplaats: In Uranus
Geplaatst: 22-03-04 17:30
Natasha schreef:Of mensen met paarden.
Daar stond een intersant artikel over in de Hoefslag.
Het ging erover dat er nog maar weinig paardenmensen zijn, en steeds meer "mensen met paarden"
Een mevrouw wilde haar smid voor alle kosten op laten draaien, van trainingen die niet door konden gaan, kosten ed omdat haar paard kreupel was na t beslaan.Immateriele schade.
Desbetreffende veearts die het stukje schreef, moest van haar een verklaring schrijven , dat t idd aan de smid lag.De man werkte hier niet aan mee.
Echte paardenmensen, zo schreef hij, weten dat t op bepaalde momenten, om de vreemdste redenen, mis kan gaan met bijvoorbeeld de gezondheid van een bepaald paard.
Mensen met paarden zoeken voor deze missers altijd een verantwoordelijke, en zoeken die verantwoording nooit bij zichzelf.
Ik heb wat soortgelijks meegemaakt. Onze vaste hoefsmid was ooit met vakantie, dus toen hebben we onze merrie één keer laten beslaan door een ander. Daags na het beslaan ging het arme dier ontzettend kreupel lopen. De VA dacht dat ze bevangen was en stopte haar vol met pijnstillers en weet ik wat nog meer. 1100 Euro later kwamen we erachter dat de vervangende hoefsmid de nagels van het ijzer zo diep in het leven had geslagen dat ons arme paard niet meer kon lopen van de pijn...
Sorry, maar is dit domme pech, of gewoon onkunde?Later (natuurlijk) hoorde ik dat de betreffende hoefsmid op dezelfde manier te werk was gegaan bij anderen, hij werd zelfs van onze toenamlige stal getrapt. Ik heb geen vergoedingen ge-eist oid, ik wil die tandeloze griezel nooit meer in de buurt van ons paard hebben.
Ben ik nu minder dan een ander met een paard omdat ik er zo over denk? MAW; kunnen hoefsmeden/vee-artsen nooit fouten maken of heet dat dan domme pech? Kijk, die mevrouw die haar 'immateriele schade' op allerlei wijzen wilde verhalen vind ik wel wat ver gaan, maar om een fout van de hoefsmid af te wijzen als domme pech vind ik wel erg makkelijk.