Ik heb dit gecichtje geschreven een paar dagen nadat Jetje (arabier merrie die ik verzorgde) naar frankrijk ging.
Missen Nu weet ik pas wat het is, Dat lege gevoel vanbinnen. Nu weet ik pas wat het is, Het is gewoon dat ik iets mis. Dat lieve kopje, Die mooie oogjes. Het zonnetje dat er altijd was, nu is ze weg, heel ver weg. Nu weet ik gewoon wat het is. Het is gewoon dat ik je mis