Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
kimmy schreef:Heb je al zelf met ze gesproken, dat ze niet langer op het terrein welkom zijn??? Hoe regearen ze daar op?
Ligt het aan mij of worden al die pennymeisjes brutaler? Toen ik 'vroegah' pennymeisje was, keek ik altijd vanaf een afstandje naar de desbetreffende paard
Citaat:hun ouders erop aan spreken misschien?
smurf schreef:Citaat:hun ouders erop aan spreken misschien?
leuk verhaaltje over de moeder van een Penny meisje:
ik kwam haar bij de buurtsuper tegen en zij sprak mij aan: haar dochter, die al 12 is en heel erg goed kan paardrijden, kon mijn paard (koudbloed) wel wedstrijdklaar maken, want ik kon zelf nog niet zo goed rijden...... ik ga immers alleen maar stappen en draf en galop kan ik blijkbaar nog niet....
Klopt in zekere mate: ik stap al 5 maanden met mijn koudbloed om bepaalde redenen.
In 35 jaar paardrijden heb ik al veel dingen gedaan, nu echter niet meer, galopperen bijvoorbeeld.
En wedstrijdambities heb ik al helemaal niet meer
In mijn nachtmerries zie ik zo'n kind al dwars door het verkeer vliegen met mijn oersterke knol.....en maar roepen "hohoho"
Marreke schreef:Ben ik even blij dat mijn pony niet van "vreemden" in de wei gediend is. Hij jaagt ze er meteen uit, dus gelukkig geen Pennymeisjes in de wei
Pennymoeders is idd nog erger.
Eén keer vond een moeder dat haar dochter wel op onze (nog niet zadelmakke) pony kon rijden. Zelfs toen ik vertelde dat hij vreemden probeert te bijten en schoppen was dat geen probleem, want ze is zoooo goed met moeilijke dieren
Pas toen ik over een verklaring van "op eigen risico" begon, scheen ze te begrijpen dat het niet zo'n goed idee was.
Dochterlief reed "al" een paar maanden bij een manege en gelukkig had mijn zoontje dit verteld, anders waren er waarschijnlijk grote ongelukken gebeurt.
Stel je maar eens voor dat ik moeder haar zin had gegeven en geprobeerd zou hebben ons staafje dynamiet te beleren met haar dochter erop