Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 15-03-04 17:25

altijd angst om alleen het bos in te gaan.

Geplaatst door de TopicStarter: 15-03-04 17:25

Hoi,

Ik heb een probleem, ik ben in juni 2003 met mn paardje op een auto geklapt. Mn paard had gelukkig niets, en ik moest een weekje met mn been in het gips omdat mn been 3 x zo dik was. We hebben dus geluk gehad.
Nou is het probleem dat ik niet meer alleen het bos in durf, ik doe het wel maar ik ben altijd bang dat er wat gebeurd. Het maakt niet uit met welk paard ik weg ga. Als ik met mn eigen paard ga dan ben ik bang dat ik een vrachtwagen of bus tegenkom, en als ik met de hengst weg ga dan ben ik bang dat ik andere paarden in het bos tegen kom. Terwijl die hengst nog nooit een stap verkeerd heeft gedaan.
Nou is het zo dat mn vader een enorme boer is en geen angst kent, hij vind dus ook dat ik me niet zo moet aanstellen. Hij stuurt me dus ook gewoon alleen het bos in, 1 keer ben ik kots misselijk van angst terug gekomen. Als er iemand meegaat heb ik er totaal geen last van.

Wie heeft er ook zoiets mee gemaakt?? of heeft er tips om er vanaf te komen (ik heb zo'n zin om weer in mn uppie door het bos te crossen)???

Groetjes ikkies

**Geplaatst:** 15-03-04 17:30

Geplaatst: 15-03-04 17:30

Misschien kun je de lat in eerste instantie iets minder hoog leggen voor jezelf, en beginnen met rustig te wandelen met je paard(en) ? Of ben je bang dat je dan juist minder controle hebt?
Is er geen vriendin die met je meekan? Misschien dat je dan weer meer vertrouwen krijgt, en na elke rit ook kunt beredeneren dat het in je eentje net zo goed was gegaan. Die vrachtwagen die je tegenkwam, die deed geen gekke dingen. En je paard was hartstikke braaf. Sta stil bij alles wat goed ging en beredeneer dat dat ook was gebeurd als je alleen was geweest. Misschien helpt dat?

**Geplaatst:** 15-03-04 17:31

Geplaatst: 15-03-04 17:31

Heb je een mobiel mee?

Doen! Misschien helpt het Lachen

Mijn woorden zijn mijn woorden en mijn mening. Deze graag alleen mij aanrekenen en niet mijn geliefden/vrienden/kennissen of een combi daarvan!

**Geplaatst:** 15-03-04 17:33

Geplaatst: 15-03-04 17:33

Ik heb het ook... Kwestie van gewoon doen, denk ik. Ik ga op het moment veel met Donja het bos in, ik ken haar schrikreacties inmiddels en kan ze prima uitzitten. Bij mij is het meer de angst dat ze er vandoor gaat, maar dat heeft ze nog nooit geprobeert. Als ik het niet vertrouw blijf ik de hele rit in stap. Ik heb maanden in de bak gereden totdat ik het spuugzat was en eenmaal buiten vond ik het weer heerlijk, heowel ik er heel vaak erg gespannen op zit. Op vlieland (zie onderschrift) rij ik alleen maar buiten en hebben we niet eens een bak, maar daar vind ik het niet eng gelukkig.

Insta: whitehorse_icehorse

**Geplaatst door de TopicStarter:** 15-03-04 17:39

Geplaatst door de TopicStarter: 15-03-04 17:39

Ja ik heb altijd mn mobieltje mee.
We hebben thuis renpaarden dus die zijn best pittig, maar super lief.
Ik kan bij ons op het erf niet rijden dus moet altijd naar het bos, dus eerst langs de weg. Ik ben gelukkig nog nooit een vrachtwagen tegen gekomen. De laatste tijd dan ik augustus 2003 sprong ze bijna voor een bus, als ze schrikt dan gaan ze er naar toe inplaats er van weg. Dood eng dus.
Groetjes

Laatst bijgewerkt door ikkies op 15-03-04 17:49, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst:** 15-03-04 17:39

Geplaatst: 15-03-04 17:39

Ik heb t ook hoor... Niet zozeer omdat er iets is gebeurd met mijn paard en mij, maar gewoon omdat hier vrij veel "gebeurd" als je begrijpt wat ik bedoel. Mijn paardjes staan blak bij het beroemde BEATRIXPARK, waar veel pedo's rondlopen en al dat soort vage lui. Daar ga ik echt niet in mijn eentje heen... Dan hebben we ietsjes verder de BROEKPOLDER, maar daar ga ik ECHT niet alleen heen

...

**Geplaatst:** 15-03-04 18:03

Geplaatst: 15-03-04 18:03

Ik moet ook eerst 800m langs een 80km weg met erg veel vrachtwagens. Gelukkig vindt Donja het helemaal niet eng, ze schrikt in het bos sneller. Ze staat pal naast de landingsbaan en is veel lawaai gewend door de landende en opstijgende vliegtuigen.

Insta: whitehorse_icehorse

**Geplaatst:** 16-03-04 15:36

Geplaatst: 16-03-04 15:36

Ik ga nooit graag alleen met een paard naar buiten, als er wat gebeurd ben je nergens.Nu ik een nieuw paardje heb heb ik besloten met de trailer naar het bos te rijden, daar eerst door het bos te wandelen en daarna pas erop te gaan, als ze een beetje fatsoenlijk reageert en niet te gek is. En voor de zekerheid een slofteugeltje mee, al rijd ik hier liever helemaal niet mee, voor de zekerheid neem ik die dan toch mee.
En als er iemand is die met me mee kan, dan zal ik dat zeker vragen.

voor het eerst sinds jaren "paardloos..." 15-05-2008 een nier van mijn moeder gekregen, voor alle overige nierpatienten die wachten op een donor, mensen : " Don't take your organs to heaven, heaven knows we need them here "...

**Geplaatst:** 16-03-04 15:40

Geplaatst: 16-03-04 15:40

Waarom neem je niet eerst een paar keer een vriendin mee op de fiets? Heb je iemand om mee te praten en je af te leiden, en als jij minder gespannen bent zijn je paarden vast ook rustiger. En inderdaad, als je weer thuis bent de rit nog een keer naleven en bedenken hoe het ging.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 16-03-04 16:53

Geplaatst door de TopicStarter: 16-03-04 16:53

Mn vader is na het ongeluk 5 x meegeweest op de fiets, eerst de hele weg, daarna ging ik alleen in het bos en als ik overmoest steken stond hij daar te wachten.
Het zit gewoon in mn hoofd, de paarden zijn ontzettend lief, dus eigelijk slaat het gewoon nergens op.
Ik zit trouwens liever op een paard dan dat ik er naast loop (is ook een gekke tik van mij).

Wie is er online