Na een succesvolle kraking van Lois 2 weken terug ben ik gisteren zelf ook eens onder handen genomen. Wat een marteling was dat zeg. Ik voelde me echt gebroken. Een knak hier en een knak daar, maar naderhand was wel mijn hele rug los. Ik bleek net als mijn paard een scheef bekken te hebben. Waarschijnlijk overgehouden aan de val 2 jaar terug waarbij ik een ruggewervel had gebroken maar waarvan ze zeiden dat mijn bekken geen schade had ondervonden. Toch wel dus. En mijn schouders zaten super vast. Behoorlijk pijnlijk allemaal maar wel de moeite waard. Over 2 weken mag ik terugkomen. Hij heeft mijn paard iig super geholpen. Dieken ik niet meer terug na 2 weken. Loopt veel soepeler en gebruikt zijn hele lijf eindelijk weer eens.
Deed idd behoorlijk pijn, maar ik ben ook een watje als het pijn betreft. Nu zit ik met flinke spierpijn. Ik weet niet of dat normaal is maar het is iig niet fijn.
Mijn scheef bekken is niet bepaald een fabeltje en de geluiden die eruit kwamen ook niet . Laat de dierenarts maar kletsen. Zolang mijn paard er als een ander paard uitkomt en volgens iedereen zichtbaar beter loopt hebben wij er baat bij. En waar zou de wereld zijn zonder fantasie?