HocusTivoli schreef:Het ligt er aan in welke mate het beschadigt is. Het herstelt vaak wel maar er komt littekenweefsel voor in de plaats wat minder sterk is als peesweefsel. Mijn paard heeft ook een peesblessure gehad. Daar heb ik bijna twee jaar mee gestapt over de harde bodem. Uiteindelijk zijn we toch nog in de Z1 dressuur terechtgekomen. Ik spring alleen niet meer met hem uit voorzorg en ik stap regelmatig over de harde bodem om de pees sterk te houden. Verder staat hij de rest van z'n leven op ijzers met wigjes omdat hij anders te veel onderuit komt te staan, waardoor de pees zou oprekken, waardoor je kans hebt dat het weer stuk gaat. Het is een lange weg, maar het kan dus goedkomen!
Jeetje 2 jaar is inderdaad lang... De infectie was aardig ernstig. Ze had bijna afgemaakt moeten worden (weet niet of dat wat zegt maar voor mij wast ernstig genoeg ). Haar been is inderdaad dik door al dat weefsel in de pees. Wel minder dik danin het begin maar de dikheid blijft nu hetzelfde. In de weekenden wandel ik met haar over de harde weg.
Ik laar haar zowiezo in april nog een keer nakijken door de DA. In mei wordt ze gedekt en ik heb de tijd voor haar herstel. I have no rush
Nog meer mensen met ervaring?
En Hocus Tivoli: heb jij nog de DA erbij gehad om te kijken vanaf wanneer en hoe zwaar het werk was dat je paard mocht doen? Hoe ben jij tot die twee jaar "rust" gekomen?