Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
leentje schreef:Mensen die zich gedragen zoals jij heb ik geen enkel! probleem mee. Mensen die in je kont komen rijden, op twee centimeter van je stijgbeugel langssjezen, denken dat het bos van hen alleen is ipv van iedereen en die denken dat een paard een machine is, mogen van mij in de hoogste boom gaan hangen die ze kunnen vinden.
Met wederzijds respect en gezond verstand kom je al een heel eind
Kaunos schreef:Inderdaad, complimenten voor zoals je bezig bent! Ook met het overtuigen van je medebikers. Behalve de dingen die je noemt heb ik niet echt extra tips, tja, misschien dat iedereen zich aan zijn eigen paden houdt (je hoort wel vaker dat mountainbikers ook de ruiterpaden gebruiken (leuke uitdaging)) en rekening met elkaar houdt op de gemeenschappelijke paden (maar dat doe je dus al).
leentje schreef:Mja over de paden heb ik het niet gehad omdat dat gelukkig in de omgeving waar ik rijd nog niet van toepassing is.
Wel is het zo dat ze bepaalde stukken van het natuurgebied afgesloten hebben met sluizen ed omdat de mountainbikers de boel zouden kapot rijden, maar wat gebeurt er: zij tillen even hun fiets boven of onder de balken door en gaan gewoon vrolijk verder, wij met de paarden kunnen er niet meer in (en het is en blijft wel zo dat paardenhoeven in een normaal tempo minder schade aanbrengen dan diepe profielbanden...)
Vind ik opzich erg jammer, maar valt nu eenmaal weinig aan te doen.
esther82 schreef:Wij hebben nooit zo'n last van mountainbikers, maar wel van wielrenners. Dat is namelijk echt (sorry dat ik het zeg) 'prutsvolk'. Om bij het bos te komen moeten we een stuk van ongeveer 20 minuten over de weg. Die weg loopt van druk fietspad over in landweg. Maar het maakt niet uit hoe druk of hoe rustig het is; ze komen standaard volgas, en zo dicht mogelijk langs je. Maar het meest irritante is nog als je paard ergens van geschrokken is, en je staat een beetje te stunten op het fietspad, dat je iedereen om je heen afstand ziet nemen en zelfs ziet stoppen, totdat er een hele colonne wielrenners aankomt; die gaan uiteraard vol gas erlangs. Daar baal ik van......We moeten de weg met zijn allen delen, maar zij nemen het alleenrecht.
Sorry als ik hier een andere groep fanatiekelingen mee voor het hoofd stoot, maar het is niet fijn als je rustig aan het stappen bent en ze komen zo hard langs (paard schrikt daar gelukkig niet van), en ze roepen ook nog eens heel nare dingen naar je hoofd. Dat gaat er bij mij niet in!
DeDwerg schreef:
Dat is een discussie opzich en ik kan je vertellen dat er inmiddels uit verschillende hoeken van de wereld diverse reacties komen hierover. Er zijn een aantal studies gedaan over de erosie die ontstaat door recreatie in natuurgebieden. De vermeende 'enorme' erosie die door ons mountainbikers zou ontstaan is feitelijk lang niet zo erg als geschetst wordt en zeker niet meer of minder dan de erosie die ontstaat door bijv. paarden.
DeDwerg schreef:Echter, ik ben me zeer bewust van het feit dat wij vaak onverwachts uit het niets opdoemen en dat vooral de paarden daar erg van kunnen schrikken. Om nog maar niet te spreken van het onregelmatige geluid wat wij produceren.
Ik heb gelukkig mijn medebikers waar ik wekelijks mee op stap ben, er van overtuigd hetzelfde te doen als ik. Afremmen, voorzichtig kenbaar maken dat je er aan komt, voorbij wilt, etc. Geen onverwachte bewegingen maken en zeker geen harde of onverwachte geluiden produceren. Ook niet om juist daarmee kenbaar te maken dat je er aan komt. Daarnaast wel altijd even een vriendelijk gedag zeggen of de hand op steken naar de ruiter(s). Dat wordt gelukkig ook gewaardeerd.
Nu weet ik helaas uit eigen ervaring dat niet elke mountainbiker even subtiel is en vaak geen benul heeft wát er allemaal kán gebeuren. Wellicht scheelt het dat één van mijn medebikers zelf ook paardrijd en ik uit eigen ervaring weet wat er o.a. kán gebeuren.