Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
Citaat:Heb nooit gejankt óp het paard, wel náást het paard. Die keer dat Maicka midden in he bos ontsnapte en tikkertje ging spelen. Opeens rende ze het pad af en ik was zó bang dat ik haar niet of gewond terug zou vinden...
Mevrouw bleek op het eind van dat pad omgedraait te zijn en kwam weer terug gegallopeerd om hel leuk voor m'n neus stil te staan met een snuit van "dat was leuk!" Eerst staan janken van opluchting, daarna van pijn. Ze had toen ze ontsnapte tegen m'n hand geschopt, precies bovenop een knokkel met d'r ijzers. M'n hand was flink gekneusd maar ik voelde dat pas toen ik haar weer had gevangen.
( was toen aan het halster met mevrouw gaan wandelen, ze kon wel wat beweging gebruiken volgens de eigenaresse. Die had ze dus gehad. )
EeflieN schreef:komtie man achter me aan.. en rukt me van me pony:s hij vet kwaad zegt waaris je manege waar woon je !!!! ik zei dat zeg ik niet dat hoeft u niet te we( stond voor het huis maarjah dat hoefde hij niet te weten) schrok me wild toen die me der aftrok..:s maar gelukkig kalmeerde zijn vrouw hem en gingen ze weer weg... de eigennaaresse van me pony had alles gezien kon ik bij haar ff uitjanken...
dus wees gerust iedereen jankt wel eens maar dat komt door de schrik denk ik...
missnynke schreef:tja maar omdat we eerst zon lange rit zouden maken had ik dat niet gedaan. wel losgegooid(ze stond ervoor 4 uur buiten in de bak)
hebben jullie dat vaak dat als jullie erg schrikken door dat jullie er (bijna) afvielen, dat je dan begitn te janken?