Toen we mijn paard kochten, hebben we hem helemaal laten keuren in emmeloord, zowel rontgologisch als klinish. Ook hebben we bloed af laten nemen, maar hij bleek gelukkig kerngezond te zijn en ging ook als een zonnetje door de keuring heen. Toen stond ik nog op een manege en ik stelde voor om mijn nieuwe paardje zelf te ontwormen, maar dat hoefde niet werd mij gezegd omdat dat in het stalgeld inbegrepen zat. Ik hoefde mij geen zorgen te maken want het personeel op stal deed trouw de wormenkuren geven. Had ik het nu maar wel gedaan....... want uit de rapporten van de kliniek blijkt dat hij al heel lang last heeft van wormen, al zo'n jaartje of 2/3 nu! Nu vallen ook alle puzzelstukjes bij elkaar. dat is natuurlijk ook de reden geweest dat mijn paard niet meer wou springen, en ook onder het zadel werd het een heel ander paard. Hij werd gewoon onvoorspelbaar, hij werd een staker, als ik bv gallopeerde, stopte hij ineen keer, zomaar uit het niets, en begon daarna achteruit te lopen!
Het toppunt was op een gegeven moment dat hij begon te steigeren, zo hoog dat hij tegen de muur op klauwde. Ik was ondertussen al naar emmeloord gegaan door dit gedrag, maar ze konden toendertijd niets vinden. Ze dachten eerst dat het aan zijn rug lag, dus is zijn hele rug gescand, maar ook dat was gelukkig positief. Toen zijn zijn benen opnieuw gekeurd, maar ook dat was goed. Emmeloord dacht dat hij waarschijnlijk een spierblessure had opgelopen en stelde voor om hem drie maanden rust te geven alleen weidegang. Heb ik gedaan, ik heb er zelfs drie weken aan vast geplakt om helemaal geen risico te nemen. Ik pakte de draad weer op en begon langzaam met de training, maar na nog geen 5 minuten begon hij weer.... We hebben alles onderzocht, en toendertijd had ik een nieuw passier zadel gekocht, en na die goed te hebben onderzocht vonden wij hem toch niet helemaal goed liggen, na een goede studie bleek dat ik ook scheef zat. Je raad het al, om helemaal geen risico te nemen heb ik een Hulsebos aan laten meten. In de hoop dat dat het misscien was. Ook op dat gebied had ik in het begin geen geluk want het zadel was teveel opgevuld, waardoor mijn paard geen schoudervrijheid had, en dus helemaal niet meer vooruit te branden was.
Het overtollige vulsel werd eruit gehaald en ja, hij boekte vooruitgang!! Ik had weer hoop...godzijdank hij liep goed!
Maar toen de volgende dag was het weer zover, steigeren niet vooruit willen heel dwars zijn. Weer naar emmeloord, zadel meegenomen, lag niet aan het zadel. Er werd weer bloed afgenomen en ja hoor bingo!!! Er werden meerdere ontstekingen geconstateerd! Wat dus na veel gepuzzel duidde op wormen. Rust en vier keer equest achter elkaar geven met een tussenpauze van een maand. Kortom 4 maanden rust. Toen is hij naar een vriendin van mij gegaan die heeft stallen bij het strand, en ook met veel hectare land, daar heb ik hem paard gelaten voor 4 maanden lang.
Al met al ging het beter, en ik besloot om mijn paard daar te laten voor de zomermaanden en mijn vriendin ging hem voor mij weer een beetje rijden om de draad weer op te pakken, maar dat ging niet goed, in het begin wel.............maar al gauw begonnen de klachten weer. En dat is nu zo'n beetje mijn verhaal. Want we gingen dus weer naar emmeloord en daar kwam dit nu uit. Ik heb besloten dat als het niet goed uitpakt en hij toch afgekeurd word, en mij word geadviseerd om hem door de verzekering op te laten nemen, dan laat ik hem inslapen, ik wil niet meer aan hem sleutelen. Hij heeft pijn en er zitten larven in zijn buikwand die hem gewoon langzaam opeten, dat verklaart ook die ontstekingen. Het idee dat er aan hem geknaagt word van binnen en dat de kans misschien bestaat dat hij op een dag zo'n pijn heeft omdat zijn darmen aangegeten worden? Nee! Hij moet nu al slobber omdat zijn darmen gevoelig zijn.....
Dat doe ik hem niet aan, dat kan ik niet. Begrijp me niet verkeerd hoor, maar ik ben helemaal leeg.......Ik kan niet meer verder met hem gaan sleutelen. Ik ben er goed verdrietig van, maar ik wil niet egoistisch zijn. Als ik afscheid moet nemen, dan doe ik dat op een hele waardige manier, want ik heb respect voor hem en ik hou van hem en dat ben ik hem verschuldigt, helemaal na alle ellende die hij heeft moeten doorstaan.
Uiteraard hou ik jullie op de hoogte.
Ik wil jullie toch even bedanken voor jullie reakties.....Fijn dat er mensen zoals jullie bestaan..........die het begrijpen tenminste
Liefs natte