De vrouw met wie ik reed besloot toen om even een rondje extra te gaan, omdat Peppy nog steeds overactief was. Tiq stond dus lekker rustig naast mij te slapen, totdat ze opeens doorkreeg dat Pep weg was
. Hinniken, rondjes draaien en een paar keer met vier benen tegelijk een enorm eind de lucht in. Toen Pep weer terug was bleef ze maar doorgaan. Ik liet haar los (snap nog steeds niet hoe het gebeurde, want ze deed niet eens zo raar meer) en daar ging ze. Niet zoals vrijwel elk paard zou doen naar een bekend paard rennen, maar een heel eind terug. Ook langs twee andere paarden (met ruiters). Die hadden verwacht dat Tiq bij hun paarden zou komen staan, maar nee hoor, Tiq ging gewoon verder.
Peppy stond ondertussen te hinniken en opeens besloot Tiq dat ze eigenlijk wel terug kon gaan
. Weer langs die andere paarden, een eind langs mij en toen stond ze gelukkig weer bij Pep. Ze had allebei haar voorbenen over de teugel weten te krijgen en ze was een paar keer gevallen (niet door de teugel, maar ze 'zag' niet meer waar ze liep), maar gelukkig heeft ze helemaal niets. Nou ja, morgen zou ze wel eens behoorlijk stijf kunnen zijn en zou ze ook wel wat spierpijn hebben.
en dat "zag niet waar ze liep" zit vast in de familie 
